هزینه آزمایش : 3,523,500 ریال

نوع نمونه :

پلاسما

حجم نمونه :

2 ml

نگهداری نمونه :

14 روز    در 20- درجه

حمل و نقل نمونه :

فریز

راهنمای جمع آوری نمونه :

• نمونه دو بار سانتریفیوژ شده برای نتایج دقیق بسیار مهم است زیرا آلودگی پلاکتی ممکن است باعث نتایج کاذب شود.
• پلاسما را بلافاصله (بیشتر از 4 ساعت پس از جمع آوری) در دمای 20- درجه سانتیگراد یا در حالت ایده آل کمتر یا مساوی 40- درجه سانتیگراد منجمد کنید.

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

به آمادگی خاصی نیاز ندارد

اطلاعات بالینی :

آزمایش فاکتور فون ویلبراند (vWF)، آزمایش تشخیصی مهمی است که برای ارزیابی عملکرد و مقدار فاکتور فون ویلبراند در خون انجام می‌شود. فاکتور فون ویلبراند پروتئینی است که نقش مهمی در لخته شدن خون ایفا می‌کند، مخصوصاً در جلوگیری از خونریزی بیش از حد مهم است. اینجا در مورد آن توضیح می‌دهیم:

اهمیت تست vWF

• تشخیص بیماری فون ویلبراند (VWD): هدف اولیه این آزمایش، تشخیص VWD است، یک اختلال خونریزی که با کمبود یا نقص عملکرد فاکتور فون ویلبراند مشخص می‌شود.
• ارزیابی احتمال خونریزی: به ارزیابی تمایل خونریزی بیش از حد محل آسیب، حتی پس از جراحات جزئی یا جراحی کمک می‌کند.
• ارزیابی قبل از عمل: پزشکان این آزمایش را قبل از جراحی برای ارزیابی خطر خونریزی بیش از حد در طول عمل تجویز می‌کنند.
• بررسی درمان: برای افراد مبتلا به VWD، این آزمایش می‌تواند برای بررسی اثربخشی درمان و تنظیم دوز دارو بر اساس آن تجویز شود.

عوامل مؤثر بر سطوح فاکتور فون ویلبراند

• ژنتیک: معمولاً VWD ارثی است و جهش‌های ژنتیکی می‌توانند باعث کاهش یا نقص فاکتور فون ویلبراند شوند.
• گروه خونی: معمولاً افراد دارای گروه خونی O مقدار پایین‌تری از فاکتور فون ویلبراند نسبت به گروه‌های خونی A، B یا AB دارند.
• سن و جنسیت: مقدار فاکتور فون ویلبراند می‌تواند در سن و جنسیت متفاوت باشد. به طور کلی، در زنان کمی بالاتر از مردان است.
• التهاب و برخی بیماری‌ها: بیماری‌هایی مانند التهاب، اختلالات خودایمنی و برخی بیماری‌های قلبی عروقی می‌توانند بر مقدار فاکتور فون ویلبراند تأثیر بگذارند.
• داروها: برخی داروها، مانند داروهای ضد پلاکت خاص یا رقیق کننده‌های خون، می‌توانند مقدار فاکتور فون ویلبراند را کاهش دهند.
• بارداری: می‌تواند منجر به افزایش مقدار فاکتور فون ویلبراند شود.

عواملی که باعث افزایش مقدار vWF می‌شوند

• استرس: استرس فیزیکی یا احساسی می‌تواند موقتاً مقدار فاکتور فون ویلبراند را در جریان خون افزایش دهد.
• ورزش: فعالیت بدنی شدید نیز می‌تواند منجر به افزایش موقت مقدار vWF شود.
• بارداری: همانطور که گفته شد، بارداری می‌تواند باعث افزایش مقدار فاکتور فون ویلبراند به منظور لخته شدن خون در طول زایمان شود.

عواملی که سطح vWF را کاهش می‌دهند

• بیماری فون ویلبراند: در افراد مبتلا به VWD، مقدار فاکتور فون ویلبراند معمولاً کمتر یا ناقص است.
• مقدار برخی داروها: داروهای ضد انعقاد و داروهای ضد پلاکت می‌توانند مقدار vWF را کاهش دهند.
• گروه خونی O: افراد دارای گروه خونی O نسبت به سایر گروه‌های خونی مقدار فاکتور فون ویلبراند کم‌تری دارند.

 

نام های مشابه :

• vWF:Ag
• vWF:RCo
• von Willebrand Panel
• Ristocetin Cofactor
• von Willebrand Factor Antigen and Activity

عوامل مداخله گر :

فعالیت فاکتور ون ویلبراند (vWF)

• هپارین شکسته نشده بیشتر از 4 واحد بر میلی لیتر؛ ممکن است باعث تخمین بیش از حد نتیجه آزمایش شود
• هموگلوبین بالا(همولیز)؛ ممکن است باعث شود که نتیجه به صورت کاذب کاهش یابد.
• بیلی روبین بیشتر از 2/4 میلی گرم در دسی لیتر؛ ممکن است باعث شود که نتیجه به صورت کاذب کاهش یابد.
• تری گلیسیرید بیشتر از 1020 میلی گرم در دسی لیتر؛ ممکن است باعث شود که نتیجه به صورت کاذب کاهش یابد.
• فاکتور روماتوئید بیش از 200 واحد در میلی لیتر؛ ممکن است باعث تخمین بیش از حد نتیجه آزمایش شود
• نمونه‌هایی از بیمارانی که آنتی‌بادی مونوکلونال موش را برای تشخیص یا درمان دریافت کرده‌اند، ممکن است حاوی آنتی‌بادی ضد موش انسانی (HAMA) باشند. وجود HAMA ممکن است باعث تخمین بیش از حد نتایج در سنجش های ایمنی شود که از آنتی بادی های مونوکلونال موش استفاده می کنند. این سنجش حاوی یک عامل مسدود کننده در برابر HAMA برای به حداقل رساندن این تداخل است.

آنتی ژن فاکتور ون ویلبراند (vWF)

• نمونه های لیپمیک ممکن است منجر به کاهش کاذب سطح فاکتور ون ویلبراند (vWF) شود.
• وجود فاکتور روماتوئید ممکن است منجر به افزایش کاذب سطح vWF شود.
• vWF یک واکنش دهنده فاز حاد است و ممکن است در ارتباط با شرایط مختلف از جمله التهاب، استرس، ورزش، بیماری کبد، بارداری یا استروژن درمانی، بالاتر از سطح پایه باشد. سطح پایه vWF نیز با افزایش سن افزایش می یابد. این شرایط ممکن است تشخیص اشکال خفیف تر بیماری فاکتور ون ویلبراند (vWD) را مبهم کند. ممکن است تکرار آزمایش نشان داده شود.
• سطوح نرمال پایین آنتی ژن vWF تشخیص احتمالی vWD را رد نمی کند.
• نوزادان طبیعی و تمام ترم ممکن است سطوح خفیفی افزایش یابد که تا 90 روز پس از تولد به سطوح بزرگسالان می رسد. نوزادان نارس سالم (هفته های 30 تا 36 بارداری) ممکن است سطوح بیشتری داشته باشند که تا 180 روزگی به سطح بزرگسالان می رسد.
• توجه: افراد گروه خونی “O” ممکن است فعالیت فاکتور فون ویلبراند (vWF) پلاسمایی کمتری نسبت به سایر گروه های خونی ABO داشته باشند، به طوری که افراد ظاهراً نرمال گروه خونی “O” ممکن است فعالیت vWF پلاسما کمتر از 40 تا 50 درصد داشته باشند. در حالی که حد پایین محدوده مرجع برای افراد گروه های خونی دیگر ممکن است 60 تا 70 درصد باشد.

اطلاعات تکمیلی :

جوابدهی  VWF Ag       

14 روز

 

جوابدهی VWF activity

21 روز