هزینه آزمایش : 21,595,000 ریال

نوع نمونه :

 مغز استخوان، نمونه بافتی مانند غدد لنفاوی (بیوپسی)، نمونه مایع بدن؛ نمونه خون کامل

حجم نمونه :

2 الی 5 میلی لیتر

نگهداری نمونه :

7روز 8-2 درجه 

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

به آمادگی خاصی نیاز ندارد

اطلاعات بالینی :

آزمایش بازآرایی ژن گیرنده سلول T برای کمک به تشخیص لنفوم سلول T و ارزیابی بیماری باقیمانده یا عود کننده پس از درمان استفاده می شود. انواع مختلفی از لنفوم سلول T وجود دارد و هر کدام ویژگی ها، پیش آگهی و پاسخ احتمالی به درمان متفاوت است.

تکثیر سلول های T می تواند خوش خیم یا بدخیم باشد. اگر پس از انجام آزمایش های شمارش کامل خون (CBC) و شمارش افتراقی WBC برای ارزیابی تعداد، انواع و بلوغ گلبول های سفید موجود در خون و ایمونوفنوتایپینگ بر روی خون، مغز استخوان، یا سایر بافت ها (مانند غدد لنفاوی یا تومور بزرگ شده) با استفاده از روشی مانند فلوسیتومتری یا ایمونوهیستوشیمی هنوز نتیجه‌گیری در مورد خوش‌خیم یا بدخیم بودن جمعیت سلول‌های T وجود ندارد، می‌توان آزمایش بازآرایی ژن گیرنده سلول T انجام داد.

گاهی اوقات ممکن است آزمایش بازآرایی ژن گیرنده سلول T برای پایش اثربخشی درمان لنفوم انجام شود – برای تشخیص بیماری باقیمانده یا عود کننده، وجود مداوم سلول‌های T مونوکلونال غیرطبیعی.

نام های مشابه :

• T-cell Gene Clonality
• T Cell Receptor Gene Rearrangement Test
• TCR Gene Rearrangement
• TCGR

عوامل مداخله گر :

• تشخیص یک بازآرایی ژن TCR کلونال توسط آزمایش بازآرایی ژن گیرنده سلول T لزوماً مترادف با حضور یک نئوپلاسم سلول T نیست. نتایج مثبت کاذب می تواند به دلیل حساسیت تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و مشکل تقویت غیریکنواخت بازآرایی ژن سلول T هدف رخ دهد.
• مشکل دوم زمانی رخ می‌دهد که تعداد کل سلول‌های T در یک نمونه محدود باشد، یا به دلیل انحراف فیزیولوژیکی مجموعه سلول‌های T که با افزایش سن، پس از پیوند، یا واکنش‌های سلول T در بدخیمی‌های خودایمنی یا (غیرلنفوئیدی) دیده می‌شود.
• نتایج منفی کاذب آزمایش بازآرایی ژن گیرنده سلول T می تواند به دلایل زیادی رخ دهد، از جمله نمونه برداری از بافت، تقویت ضعیف روش PCR، یا عدم شناسایی تعداد کمی از بازآرایی های بخش ژنی سلول T با استفاده از پرایمرهای PCR.
• در برخی موارد، یک نتیجه نامشخص یا مبهم در آزمایش بازآرایی ژن گیرنده سلول T رخ می دهد زیرا الگوی بازآرایی ژن غیر طبیعی است (در مقایسه با فرآیندهای معمولی سلول T پلی کلونال)، اما برای یک جمعیت سلول T مونوکلونال قطعی نیست. در این شرایط، تمایز یک زیرجمعیت کوچک مونوکلونال از یک جمعیت بیش از حد، اما واکنش پذیر ممکن است امکان پذیر نباشد.