هزینه آزمایش : 113,660 ریال

نوع نمونه :

ادرار رندوم-ترجيح: ادرار اول صبح
 

حجم نمونه :

5-10cc
 

حمل و نقل نمونه :

فريز شده همراه با يخ خشک ارسال شود
 

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

شرايط خاصي نياز نيست.
 

اطلاعات بالینی :

تست نیتروپروساید یک آزمایش بیوشیمیایی است که برای شناسایی گروه‌های آزاد SH– در اسیدهای آمینه یا اسید آمینه سیستئین (Cysteine) در پروتئین استفاده می‌شود. این تست یک آزمایش مخصوص شناسایی سیستئین است، زیرا سیستئین تنها اسید آمینه با گروه آزاد SH– در ساختار پروتئین است.

با این حال، این تست مختص پروتئین‌ها و اسیدهای آمینه نیست زیرا می‌تواند حضور ترکیباتی مانند کتون‌ها (Ketone) را تشخیص دهد. این تست یک واکنش رنگی اسید آمینه است که در آن گروه آزاد SH– موجود در اسید آمینه با شناساگر نیتروپروساید (Nitroprusside)  واکنش داده و یک ترکیب قرمز رنگ را ایجاد می‌کند.

سیستئین و متیونین (Methionine) دو اسید آمینه با گروه SH– هستند، اما گروه SH– در مولکول متیونین دارای پیوند تیواستری (Thioester) بوده که به سختی شکسته می‌شود و بنابراین با این تست قابل شناسایی نیست. این تست همچنین می‌تواند جهت افتراق بین سیستئین و سیستین استفاده شود زیرا سیستئین در این تست نتیجه مثبت می‌دهد، اما سیستین این کار را نمی‌کند.

اهداف تست نیتروپروساید

• برای تشخیص وجود اسید آمینه سیستئین در محلول پروتئین.
• برای افتراق بین اسیدهای آمینه سیستئین و سیستین.
• برای تشخیص وجود سیستئین در نمونه ادرار و در نتیجه تشخیص بیماری سیستینوری (Cystinuria).

اصول تست نیتروپروساید

این تست بر اساس شناسایی اتم‌های آزاد گوگرد در یک محلول در نتیجه شکست گروه SH– است. نیتروپروساید (Nitroprusside) یک آنیون (Anion) پیچیده است که از یک مرکز آهنی هشت وجهی تشکیل شده که توسط پنج گروه سیانید (Cyanide) که محکم به هم چسبیده‌اند، احاطه شده است. این مولکول هنگامی که با یک اتم گوگرد ترکیب می‌شود، یک کمپلکس بنفش یا قرمز رنگ را ایجاد می‌کند.

خاصیت قلیایی قوی محیط باعث آزاد شدن گروه SH در مولکول سیستئین می‌شود. سپس گوگرد با یون نیتروپروساید واکنش داده و یک ترکیب قرمز رنگ ایجاد می‌کند. برخی از پروتئین‌ها ممکن است فوراً نتیجه مثبتی نداشته باشند. در این صورت محلول باید گرم شود، زیرا ممکن است این پروتئین‌ها برای آزاد کردن گروه SH– به انعقاد حرارتی، نیاز داشته باشند.

واکنش

Cysteine + 2NaOH    →     Serine + Na₂S + H₂O

Na₂[Fe(CN)₅NO] + Na₂S     →    Na₄[Fe(CN)₅NOS] (کمپلکس بنفش یا قرمز رنگ)

نیازمندی‌ها

شناساگر

• سدیم نیتروپروساید (Sodium Nitroprusside) 2% تازه تهیه شده
• هیدروکسید سدیم (Sodium hydroxide) غلیظ
• نمونه (سیستئین 1%)

 

تجهیزات مورد نیاز

• لوله‌های آزمایش
• پایه لوله آزمایش
• پیپت‌ها
• بن ماری (Water bath)

روش انجام تست نیتروپروساید

1. 2 میلی‌لیتر از محلول اسید آمینه یا نمونه را در یک لوله آزمایش بریزید.
2. به لوله آزمایش 0.5 میلی‌لیتر نیتروپروساید سدیم تازه تهیه شده، اضافه و کاملاً مخلوط کنید.
3. اکنون 0.5 میلی‌لیتر هیدروکسید سدیم غلیظ به محیط اضافه کنید. اگر بلافاصله نتیجه مثبت مشاهده نشد، می‌توان لوله آزمایش را به مدت 2 دقیقه در بن ماری گرم کرد.
4. لوله آزمایش را از نظر تغییر رنگ یا تشکیل یک ترکیب رنگی بررسی کنید

نتیجه و تفسیر تست نیتروپروساید

• نتیجه مثبت: نتیجه مثبت در تست نیتروپروساید با ظهور یک کمپلکس قرمز رنگ مشخص می‌شود. تشکیل رنگ، وجود سیستئین را تایید می‌کند.
• نتیجه منفی: نتیجه منفی در تست نیتروپروساید با عدم وجود محلول قرمز رنگ مشخص می‌شود. این امر نشان دهنده عدم وجود سیستئین است.

موارد استفاده از تست نیتروپروساید

• تست نیتروپروساید یک آزمایش تحلیلی برای تشخیص وجود سیستئین یا پروتئین‌های حاوی سیستئین در یک نمونه است.
• این تست همچنین می‌تواند در تشخیص سیستینوری استفاده شود، زیرا وجود سیستئین در ادرار یکی از ویژگی‌های پاتولوژیک این بیماری است.
• تست نیتروپروساید همچنین ترکیباتی مانند کتواسیدها (Ketoacid) و کتون‌ها را در خون و ادرار شناسایی می‌کند که این امر به تعیین میزان کتونوری (Ketonuria) و کتونمی (Ketonemia) کمک می‌کند.

محدودیت‌های تست نیتروپروساید

• تست با متیونین نتیجه مثبتی نمی‌دهد، زیرا گروه SH– در متیونین آزاد نیست و درگیر پیوندهای تیواستری است.
• برخی از پروتئین‌ها ممکن است برای آزادسازی گروه SH– به انعقاد حرارتی، نیاز داشته باشند.

نام های مشابه :

Nitroprusside (UR)