هزینه آزمایش : 0 ریال

نوع نمونه :

•  خون کامل (گلبول های سفید) / سواب داخل گونه یا اسمیر باکال (buccal swab) / بافت

حجم نمونه :

5 میلی لیترخون

نگهداری نمونه :

زمان ماندگاری نمونه ها برای تست های HLA typing می تواند بسته به نوع نمونه و شرایط نگهداری متفاوت باشد. در اینجا یک مرور کلی از عمر مفید نمونه های مختلف برای تست های تایپ LA بر حسب ماه آورده شده است:

•  نمونه های خون: نمونه های خون جمع آوری شده در لوله های EDTA را می توان تا 24 ساعت در دمای اتاق نگهداری کرد و یا تا 7 روز در یخچال در دمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد نگهداری کرد. برای نگهداری طولانی‌تر، بسته به آزمایشگاه و آزمایش خاصی که انجام می‌شود، نمونه‌های خون را می‌توان در دمای -20 یا -80 درجه سانتی‌گراد برای چند ماه تا سال منجمد کرد (ترجیحا از فریز کردن نمونه ها اجتناب شود و نمونه ها سریع تر آزمایش شوند).
•  نمونه های بزاق: نمونه های بزاق جمع آوری شده با استفاده از کیت Oragene را می توان تا 6 ماه در دمای اتاق نگهداری کرد، یا حداکثر تا 2 سال در یخچال در دمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد نگهداری کرد. برای نگهداری طولانی تر، نمونه های بزاق را می توان در دمای 20- یا 80- درجه سانتی گراد برای چندین سال منجمد کرد.

نمونه های بافت: نمونه های بافت را می توان تا 24 ساعت در دمای اتاق نگهداری کرد، یا حداکثر تا 7 روز در دمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد در یخچال نگهداری کرد. برای نگهداری طولانی تر، نمونه های بافت را می توان در دمای 20 درجه سانتی گراد یا 80- درجه سانتی گراد برای چند ماه تا سال منجمد کرد.

برای اتجام تستهای سرولوژیکی نمونه در دمای اتاق و برای تستهای با اساس DNA در یخچال نگهداری شود.آزمایش سرولوژی احتیاج به لنفوسیت‌های زنده دارد ولی جهت DNA Testing سلول زنده یا مرده فرقی ندارد.

حمل و نقل نمونه :

نمونه بلافاصله به آزمایشگاه انتقال داده شود.

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

به ناشتایی یا آمادگی خاصی نیاز ندارد

اطلاعات بالینی :

آنتی ژن های لکوسیت انسانی (HLA) پروتئین های تخصصی هستند که در سطح تمام سلول های بدن به جز گلبول های قرمز وجود دارند. ژن های HLA که افراد به ارث می برند مسئول آنتی ژن های HLA موجود در سلول های آنها هستند. آزمایش HLA آنتی ژن های اصلی HLA را که در سطح سلول های فرد وجود دارد و آنتی بادی های آنتی ژن های HLA و همچنین ژن هایی را که مسئول آنتی ژن های HLA هستند در درجه اول برای مطابقت با اهداکنندگان و گیرندگان پیوند شناسایی می کند،

در انسان، ژن‌های HLA در ناحیه بازوی کوتاه کروموزوم 6 به نام مجتمع اصلی سازگاری بافتی (MHC) قرار دارند. MHC نقش اساسی در مدیریت سیستم ایمنی دارد. این مولکول ها به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا تشخیص دهد کدام سلول “خودی” و کدام “خارجی” یا “غیر خود” است. این آنتی ژن ها برای تحریک پاسخ ایمنی قوی تر هستند، به همین دلیل است که به آنها کمپلکس سازگاری بافتی اصلی (MHC) می گویند.

در انسان، مولکول های MHC کلاس I به عنوان آنتی ژن های لکوسیت انسانی (HLA) کلاس I نیز شناخته می شوند و به سه نوع کلاسیک HLA-A، HLA-B و HLA-C تقسیم می شوند.

نام های مشابه :

• Tissue Typing
• Histocompatibility Testing
• HLA Crossmatching
• WBC Cross Match
• Lymphocyte Cross Match
• DNA Typing/Matching

موارد عدم پذیرش نمونه :

معیارهای رد برای یک نمونه می تواند بسته به تست خاص HLA تایپ در حال انجام و پروتکل های آزمایشگاه متفاوت باشد. با این حال، برخی از دلایل رایج برای رد شدن یک نمونه در طول تایپ HLA عبارتند از:

• کمیت یا کیفیت ناکافی DNA در نمونه: اگر نمونه حاوی DNA کافی با کیفیت بالا نباشد، ممکن است تعیین دقیق ژنوتیپ HLA فرد امکان پذیر نباشد.
• وجود بازدارنده ها: برخی از نمونه ها ممکن است حاوی موادی باشند که می توانند در فرآیند تقویت مبتنی بر PCR مورد استفاده در تایپ HLA اختلال ایجاد کنند. مهارکننده های رایج شامل هموگلوبین، لیپیدها و سایر آلاینده ها هستند.
•  آلودگی: نمونه ها می توانند با DNA از منابع دیگر مانند باکتری ها یا افراد دیگر آلوده شوند. آلودگی می تواند منجر به نتایج نادرست و تایپ مثبت یا منفی کاذب شود.
•  تخریب نمونه: نمونه ها می توانند در طول زمان تخریب شوند و منجر به DNA با کیفیت پایین و نتایج نادرست شوند. اگر نمونه به درستی ذخیره نشده باشد یا اگر نمونه قدیمی باشد، ممکن است این اتفاق بیفتد.
• برچسب زدن یا مستندسازی نادرست: برچسب زدن و مستندسازی نمونه ها برای اطمینان از شناسایی دقیق و ردیابی نمونه ها در طول فرآیند آزمایش بسیار مهم است. اگر نمونه ها دارای برچسب اشتباه یا مستند ضعیف باشند، می تواند منجر به خطا و نتایج نادرست شود.

به طور کلی، رسیدگی و پردازش دقیق نمونه ها برای تایپ HLA برای اطمینان از نتایج دقیق و قابل اعتماد بسیار مهم است

اطلاعات تکمیلی :

• رایج ترین دلیل درخواست این آزمایش، تعیین سازگاری اهداکننده و گیرنده بالقوه برای پیوند عضو یا مغز استخوان است. از آنجایی که ژن های HLA از هر دو والدین به ارث می رسد، این آزمایش به یافتن بهترین تطابق بین اهداکننده و گیرنده کمک می کند تا خطر رد یا بیماری پیوند در مقابل میزبان را به حداقل برساند.
• علاوه بر تطبیق پیوند، HLA typing همچنین می تواند در تحقیقات پزشکی قانونی برای کمک به شناسایی افراد، تعیین پدر و مادر و بررسی صحنه های جرم استفاده شود.
• همچنین ممکن است برای تشخیص بیماری‌های خودایمنی خاص، مانند بیماری سلیاک و دیابت نوع 1، و ناهنجاری های دیگر که شامل ناهنجاری‌های سیستم ایمنی مرتبط با انواع خاص ژن HLA است، استفاده شود.

• HLA typing معمولاً برای تشخیص علائم انجام نمی شود. بلکه آزمایشی است که برای روش های پزشکی خاص مانند پیوند عضو جامد یا سلول‌های بنیادی خونساز (HSC) درخواست می شود.

• با این حال، اگر فردی علائمی را تجربه می کند که نشان دهنده یک اختلال خود ایمنی است، مانند درد مفاصل، خستگی یا بثورات پوستی، پزشک معالج او ممکن است تایپ HLA را به عنوان بخشی از فرآیند تشخیصی توصیه کند. با این حال، تایپ HLA به تنهایی برای تشخیص بیماری خودایمنی کافی نیست و ممکن است آزمایش‌ها و ارزیابی‌های بیشتری لازم باشد.

توجه به این نکته مهم است که همه افرادی که علائم مرتبط با اختلالات خود ایمنی را تجربه می کنند، در نمایه HLA خود دچار ناهنجاری نمی شوند و برعکس، هرکسی که پروفایل HLA غیرطبیعی دارد، به بیماری های خود ایمنی مبتلا نخواهد شد. بنابراین، تایپ HLA باید در چارچوب تصویر بالینی کامل و سابقه پزشکی فرد تفسیر شود.

• برخی از گیرندگانی که نیاز به تزریق پلاکت دارند، به دلیل وجود آنتی بادی های HLA، تعداد پلاکت هایشان افزایش نمی یابد. برای بهبود پاسخ پلاکتی، اهداکنندگان خون پلاکت ها با گیرنده آنتی ژن HLA مطابقت دارند.