کتون‌ها یا اجسام کتونی محصولات جانبی متابولیسم چربی هستند.
این آزمایش میزان کتون‌های موجود در خون را اندازه‌گیری می‌کند.
کتون‌ها هنگامی تولید می‌شوند که گلوکز به عنوان منبع انرژی در دسترس سلول‌های بدن نباشد و یا به دلیل عدم وجود انسولین و یا انسولین ناکافی بدن نتواند از گلوکز به عنوان منبع سوخت استفاده کند که در عوض از چربی به عنوان سوخت استفاده می‌شود.
هنگامی که چربی متابولیزه می‌شود، محصولات جانبی موسوم به اجسام کتون در خون جمع می‌شوند و باعث حالت کتوز می‌شود که سپس پیشرفت کرده به کتواسیدوز (نوعی اسیدوز متابولیک) تبدیل می‌شود. این وضعیت اغلب با دیابت نوع ۱ کنترل نشده مشاهده می‌شود و می‌تواند یک اورژانس پزشکی باشد.
کتواسیدوز دیابتی با افزایش ناگهانی و شدید گلوکز خون (افزایش حاد قند خون)، کمبود شدید انسولین و بر هم خوردن تعادل اسید و باز بدن همراه است.
کتون‌ها و گلوکز اضافی توسط کلیه‌ها در ادرار وارد می‌شود تا بدن آن‌ها را دفع کند. این امر باعث افزایش دفع ادرار، تشنگی، کمبود آب بدن و از بین رفتن الکترولیت‌ها می‌شود. علائم ممکن است شامل تنفس سریع، تنگی نفس، تنفس با بوی کتون، حالت تهوع، استفراغ، خستگی، گیجی و در نهایت کما باشد.
کتوز و کتواسیدوز نیز ممکن است در ارتباط با گرسنگی طولانی مدت، اعتیاد به الکل و رژیم‌های غذایی پرچرب و کربوهیدرات کم (رژیم‌های کتو) دیده شود.
ممکن است در برخی از کودکان مبتلا به صرع که تشنج مکرر دارند و به داروهای موجود یا سایر روش‌های درمانی پاسخ نمی‌دهند، به طور عمدی و برای اهداف خاصی ایجاد شود.
سه نوع اجسام کتونی وجود دارد : استواستات، بتا-هیدروکسی بوتیرات و استون.
هنگامی که چربی متابولیزه می‌شود ابتدا استو استات به دست می‌آید.
بتا هیدروکسی‌‌بوتیرات از استواستات ایجاد می‌شود. بتاهیدروکسی بوتیرات از اجسام کتونی غالب موجود در کتواسیدوز شدید دیابتی است.
استون یک محصول جانبی استواستات است که به طور خود به خود ایجاد می‌شود. آزمایش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری اجسام کتونی وجود دارد که در آن‌ها یک یا چند جسم کتونی اندازه‌گیری می‌شوند و نتایج آن‌ها را نمی‌توان به جای یکدیگر به کار برد.
آزمایش خون اطلاعاتی از وضعیت تجمع کتون در زمان جمع‌آوری نمونه می‌دهد.
آزمایش کتون ادرار منعکس‌کننده کتون‌های خون در ساعاتی پیش‌تر است و مربوط به همان لحظه‌ی نمونه برداری نیست.
آزمایش ادراراز نظر کتون بسیار بیش‌تر از آزمایش کتون خون انجام می‌شود. ممکن است به تنهایی، همراه با آزمایش گلوکز ادرار یا به عنوان بخشی از آزمایش کامل ادرار انجام شود.
در آزمایش‌هایی که بر روی نمونه‌ی ادرار انجام می‌گیرد، استو استات یا استواستات و استون اندازه‌گیری می‌شوند اما بتا هیدروکسی بوتیرات را معمولاً تشخیص نمی‌دهند. کتون خون ممکن است در آزمایشگاه یا به کمک مانیتوردستی اندازه‌گیری شود.
در آزمایشگاه از سرم (قسمت مایع خون) استفاده شده و به طور معمول استواستات اندازه گیری می‌شود.
بتاهیدروکسی بوتیرات را می‌توان به عنوان آزمایش خون جداگانه انجام داد.
هنگامی که با استفاده از یک مانیتوردستی نمونه‌ی خون کامل از نوک انگشت برای آزمایش کتون‌ها به کار برده می‌شود مانیتور بتا هیدروکسی بوتیرات را اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش ممکن است در کنار تخت بیمار در بیمارستان یا در بخش اورژانس، در مطب پزشک یا در خانه انجام شود.
