مقادیر پتاسیم ادرار به طور مشخص وابسته به میزان دریافت پتاسیم است. اگر کاهش قابل توجهی در پتاسیم سرم یا ادرار برای چند روز وجود داشته باشد، دفع ادراری پتاسیم باید کمتر یا مساوی ۱۵ mmol/L یا کمتر مساوی ۳۰ mmol/day باشد. تغییرات دیورنال قابل توجهی وجود دارد و در شب میزان دفع ادراری بالاتر است. موارد افزایش و کاهش پتاسیم ادرار در ذیل شرح داده شده است.
موارد افزایش سطح K ادرار:
ü نارسایی مزمن کلیه: دفع سدیم در بیشتر اشکال نارسایی کلیوی به علت ناتوانی بازجذب کلیه افزایش می یابد. پتاسیم نیز ه دنبال سدیم دفع می شود.
ü اسیدوز توبولی کلیه: کاهش دفع هیدروژن موجب افزایش دفع پتاسیم می گردد.
ü روزه داری: بافت های دارای چربی و پروتئین جهت تولید انرژی در گرسنگی طولانی تجزیه می شوند. سلول های این بافت ها پتاسیم را به درون جریان خون می ریزند. سپس پتاسیم به مقدار زیادی از ادرار دفع می شود.
ü هیپر آلدوسترونیسم و سندروم کوشینگ: آلدوسترون سبب افزایش دفع ادراری پتاسیم می گردد. گلوکوکورتیکوئیدها نیز اثری مشابه آلدوسترون دارند. از این رو در سندروم کوشینگ دفع پتاسیم نیز افزایش می یابد.
ü مصرف بیش از اندازه شیرین بیان: شیرین بیان تأثیری همانند آلدوسترون دارد.
ü آلکالوز: هیدروژن در لوله های کلیوی در تبادل با دفع پتاسیم بازجذب می گردد.
ü درمان با دیورتیک ها (مُدرها): بسیاری از دیورتیک ها موجب دفع پتاسیم و افزایش دفع ادراری آن می گردند.
موارد کاهش سطح K ادرار:
ü کم آبی بدن( دهیدراتاسیون): کاهش جریان خون کلیوی به سبب کم آبی بدن موجب کاهش دفع ادراری پتاسیم می گردد.
ü بیماری آدیسون: این بیماری همراه با کاهش اثر آلدوسترون بر روی کلیه ها می باشد. آلدوسترون سبب افزایش دفع ادراری پتاسیم می گردد، از این رو کاهش سطح آلدوسترون با کاسته شدن از سطح پتاسیم ادراری همراه است.
ü سوء تغذیه، استفراغ، اسهال و سوء جذب: افزایش دفع در استفراغ و اسهال و کاهش برداشت پتاسیم با کاهش دفع ادراری پتاسیم سازگار است.
ü نارسایی حاد کلیه: دفع پتاسیم از ادرار کاهش می یابد. این پدیده شایعترین علت هیپرکالمی (افزایش پتاسیم سرم) می باشد.
- هنگامی که پتاسیم سرم یا پلاسما کمتر از ۳ mmol/L باشد دفع ادراری پتاسیم به میزان۴۰ mmol/day زیاد محسوب خواهد شد. با چنین هیپوکالمی، اگر دفع ادراری کمتر از ۲۰ mmol/day باشد یعنی منشأ آن دفع کلیوی نیست و باید به عللی همچون استفراغ، داشتن لوله NG، تومور ویلوس، سندروم VIPoma، سوء استفاده از مسهل و هیپرهیدروزیس فکر کرد. در صورتی که هیپوکالمی همراه با دفع ادراری بیشتر از۵۰ mmol/day در یک فرد هیپرتانسیو بدون درمان دیورتیک باشد، احتمال هیپرآلدوسترونیسم / هیپررنینمی اولیه یا ثانویه وجود دارد.
- کلیه ها به محرومیت پتاسیم به سرعت جواب نمیدهند. گلوکوکورتیکوئیدها (از جمله استروئیدهای اندوژن در سندرم کوشینگ) از علل دفع ادراری پتاسیم (kaliuresis) هستند. بررسی ادرار ۲۴ ساعته از نظر پتاسیم یک تست غربالگری مناسب برای هیپرآلدوسترونیسم میباشد.
- اندازه گیری پتاسیم به روش ISE، غیر اختصاصی می باشد، زیرا سایر یون های هالوژنی را نیز شناسایی می کند.
- روش اسپکتروفتومتریک دارای صحت و دقت بالایی قابل رقابت با روش فلیم فتومتری است.
