هیدروسل
هیدروسل نوعی تورم در کیسه بیضه است، کیسه ای از پوست که بیضه ها را نگه می دارد. این تورم زمانی اتفاق می افتد که مایع در کیسه نازکی که بیضه را احاطه کرده است جمع شود. این بیماری در نوزادان شایع است. آنها اغلب تا سن 1 سالگی بدون درمان از بین می روند.
هیدروسل اغلب دردناک یا مضر نیست. ممکن است نیاز به درمان نداشته باشد. اما اگر کیسه بیضه متورم به نظر می رسد، توصیه می شود به پزشک مراجعه شود.
انواع هیدروسل:
اگرچه این بیماری در اکثر بیماران نسبتاً بی ضرر است، اما بسته به اینکه چگونه در بدن ایجاد می شود، این وضعیت می تواند متفاوت باشد. دو شکل رایج به نام های هیدروسل غیر ارتباطی و ارتباطی شناخته می شوند.
- زمانی که کیسه مسدود می شود، هیدروسل غیر ارتباطی رخ می دهد، اما بدن مایع را جذب نمی کند. مایع باقیمانده معمولاً ظرف یک سال جذب بدن می شود.
- هیدروسل ارتباطی زمانی اتفاق می افتد که کیسه اطراف بیضه تا آخر بسته نشود. این اجازه می دهد تا مایع به داخل و خارج جریان یابد.
- هیدروسل نوک (Nuck): یک نوع نادر است که در افراد بدون بیضه یافت می شود و می تواند در پوشش دیواره لگن ایجاد شود و باعث تورم دردناک در غدد لنفاوی کشاله ران شود. این می تواند با کیست تخمدان، آندومتریوز و بسیاری از شرایط دیگر اشتباه به نظر برسد که تشخیص و درمان را دشوار می کند.
علائم هیدروسل:
معمولاً تنها علائم این بیماری، تورم بدون درد در یک یا هر دو بیضه است. در مردان بالغ، ممکن است احساس سنگینی یا ناراحتی به دلیل تورم کیسه بیضه وجود داشته باشد. به طور کلی بدون درد است، اما ممکن است درد همراه با التهاب احساس شود. در موارد خاص، ناحیه متورم آسیب دیده در طول صبح کوچک به نظر می رسد و با گذشت روز بزرگتر می شود.
علت هیدروسل:
این بیماری وضعیتی است که بیشتر در بدو تولد وجود دارد. با این حال، برخی ممکن است در مراحل بعدی زندگی ایجاد شوند. دلایل هر یک از موارد عبارتند از:
- در نوزادان: هیدروسل حتی قبل از تولد ایجاد می شود. به طور کلی، بیضه ها به داخل کیسه بیضه فرو می روند و توسط یک غلاف احاطه می شوند. این به مایع اجازه می دهد تا آنها را احاطه کند. کیسه عملکرد بسته شدن دارد که باعث جذب مایع می شود. اما گاهی اوقات، مشکلاتی در مورد این مکانیسم بسته شدن یا در مورد جذب مایع وجود دارد. اندازه کیسه ممکن است تغییر کند یا اگر کیسه منقبض شود، جذب کامل نمی شود که منجر به هیدروسل می شود. نوزادانی که نارس به دنیا می آیند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
- در مردان مسن: ممکن است به دلیل آسیب یا التهاب در کیسه بیضه ایجاد شود. عفونت در بیضه ها یا در لوله کوچک و پیچ خورده پشت آن می تواند دلیل التهاب باشد. افرادی که از چنین صدمات، التهاب یا عفونت رنج می برند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
تشخیص هیدروسل:
پزشک یک معاینه فیزیکی برای کودک انجام می دهد و کیسه بیضه را از نظر وجود مایع و حساسیت بررسی می‌کند.
پزشک شما همچنین بررسی می کند تا مطمئن شود کودک فتق ندارد. همچنین ممکن است کودک آزمایش خون و سونوگرافی انجام دهد تا مطمئن شود که هیچ چیز دیگری باعث تورم نشده است.
عوامل خطر:
بیشتر هیدروسل ها در بدو تولد وجود دارند. حداقل 5 درصد از نوزادان پسر دارای این بیماری هستند. نوزادان نارس که بیش از سه هفته قبل از موعد مقرر به دنیا می آیند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به هیدروسل هستند.
عوامل خطر برای ابتلا به این بیماری در مراحل بعدی زندگی عبارتند از:
- آسیب یا التهاب در کیسه بیضه.
- عفونت، از جمله عفونت مقاربتی.
درمان هیدروسل:
اگر نوزاد دچار هیدروسل است، نباید زیاد نگران بود زیرا به احتمال زیاد ظرف یک سال از بین می رود. اما اگر بعد از مدت زمان مذکور از بین نرفت یا خیلی بزرگ شد، باید برای جراحی با پزشک مشورت کرد. در بزرگسالان اعتقاد بر این است که هیدروسل ظرف شش ماه بهبود می یابد. این بیماری تنها در صورتی نیاز به درمان جراحی دارد که باعث ناراحتی بیش از حد شود. می توان آن را درمان کرد:
- جراحی: جراحی برای برداشتن هیدروسل تحت بیهوشی انجام می شود. در بیشتر موارد، بیمار پس از گذشت چند ساعت از جراحی میتواند به خانه برود. در طی این جراحی، بر اساس محل بیماری، برش کوچکی در شکم یا کیسه بیضه ایجاد می شود. پس از برداشتن هیدروسل، یک پانسمان بزرگ بر روی محل برش اعمال می شود. بسته به اندازه و محل بیماری، ممکن است بیمار برای چند روز پس از جراحی نیاز به استفاده از لوله درناژ داشته باشد. استفاده از کمپرس یخ و معاینات بعدی پس از جراحی بسیار توصیه می شود زیرا هیدروسل می تواند مجددا عود کند.
پزشک می تواند هیدروسل را در یک عمل کوتاه به نام هیدروسلکتومی خارج کند.
- آسپیراسیون با سوزن: یک جایگزین برای جراحی، تخلیه هیدروسل با استفاده از یک سوزن بزرگ و بلند است. سوزن به داخل کیسه تزریق می شود تا مایع خارج شود. در موارد خاص، ممکن است دارویی برای جلوگیری از پر شدن مجدد کیسه نیز تجویز شود. این روش عمدتاً بر روی افرادی انجام می شود که در معرض خطر پزشکی بالایی از عوارض جراحی هستند.
عوارض هیدروسل:
در بیشتر مواقع، هیدروسل خیلی جدی نیست و معمولاً بر باروری در مراحل بعدی زندگی تأثیر نمی گذارد. اما گاهی اوقات، وجود هیدروسل ممکن است به معنای وجود مشکل جدی تری در بیضه ها و عوارض احتمالی باشد. این عوارض شامل:
- عفونت یا تومور: که می توانند تولید یا عملکرد اسپرم را کاهش دهند.
- ضربه
- فتق اینگوینال: زمانی اتفاق می افتد که یک حلقه روده از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره شکم بیرون زده و به دام می افتد. این می تواند عوارض خطرناکی ایجاد کند.
هیدروسل به طور کلی بر باروری تأثیر نمی گذارد و به طور معمول خطرناک نیست. اما، اگر تورم ادامه یابد و توجه کافی به این عارضه نشود، ممکن است به دلایل دیگری مانند: سرطان بیضه، تومورها یا حتی فتق مغبنی باشد.
تفاوت هیدروسل و واریکوسل:
هیدروسل و واریکوسل هر دو شرایطی هستند که باعث ایجاد توده یا تورم بیضه می شوند. اما محل و علت تورم برای هر دو حالت متفاوت است.
- تورم هیدروسل در اثر مایع اطراف بیضه ایجاد می شود.
- تورم واریکوسل زمانی است که وریدهای داخل بیضه گشاد یا بزرگ می شوند.
