هزینه آزمایش : 841,080 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

سرم

حجم نمونه :

1  ml

نگهداری نمونه :

7روز 8-2 درجه و تا 3 ماه 20- درجه

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

۱) حداقل ۳ روز قبل از انجام آزمایش؛ بهتر است رژیم غذایی دارای ۲۰۰-۱۵۰  گرم کربوهیدرات در روز رعایت شود. (میوه، نان، غلات، برنج، سبزیجات نشاسته دار مانند نخود، هویج و ذرت)

۲) ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از نمونه گیری بیمار باید ناشتا باشد. در این مدت ناشتایی هیچ غذا و نوشیدنی( به جز آب) نباید میل شود. همچنین نباید بیشتر از ۱۶ ساعت نیز ناشتا بود که فرد حالت روزه داری پیدا می کند و نتیجه آزمایش صحیح نخواهد بود. همچنین بیمار باید در مدت ناشتایی از فعالیت بدنی و ورزش سنگین پرهیز نماید.

۳) زمانی که به آزمایشگاه برای انجام آزمایش مراجعه می شود؛ پس از چند دقیقه نشستن بر روی صندلی برای ثبات وضعیت بدن، ابتدا نمونه خون ناشتا از فرد گرفته می شود. آزمایش تحمل گلوکز حتما باید در صبح انجام شود به دلیل اینکه در بعد از ظهر تحمل گلوکز کاهش می یابد.

اطلاعات بالینی :

در تست تحمل گلوکز خوراکی(GTT)، توانایی بیمار برای تحمل بار استاندارد خوراکی گلوکز (معمولاً 75 گرم گلوکز) با گرفتن نمونه برای تعیین سطح گلوکز قبل از تجویز گلوکز و سپس 1 ساعت و 2 ساعت بعد ارزیابی می شود. به طور معمول، یک پاسخ انسولین سریع به مصرف یک بار بزرگ گلوکز خوراکی وجود دارد. پاسخ در 30 تا 60 دقیقه به اوج خود می رسد و در عرض 3 ساعت به حالت عادی باز می گردد. بیماران با پاسخ مناسب به انسولین می توانند دوز را به راحتی تحمل کنند، تنها با افزایش حداقلی و گذرا در سطح گلوکز پلاسما در عرض 1 تا 2 ساعت پس از مصرف.

در بیماران عادی گلوکز به داخل ادرار نمی ریزد. بیماران دیابتی نمی توانند این بار را تحمل کنند. در نتیجه، سطح گلوکز سرم آنها از 1 تا 5 ساعت بسیار بالا می رود همچنین گلوکز را می توان در ادرار آنها تشخیص داد.

عدم تحمل گلوکز همچنین ممکن است در بیماران با ترشح بیش از حد هورمون هایی که اثر جانبی بر گلوکز دارند، مانند بیماران مبتلا به سندرم کوشینگ، فئوکروموسیتوم، آکرومگالی، آلدوسترونیسم یا پرکاری تیروئید وجود داشته باشد. بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، پانکراتیت حاد، میکسدم، لیپوپروتئینمی نوع IV، عفونت یا سیروز نیز می توانند آزمایش GT غیرطبیعی داشته باشند.

آزمایش تحمل گلوکز به ۲ صورت می باشد:

الف- آزمایش تحمل گلوکز ۳ ساعته با ۱۰۰ گرم پودر گلوکز جهت تشخیص دیابت شیرین بارداری در زنان حامله

ب- آزمایش تحمل گلوکز ۲ ساعته با ۷۵ گرم پودر گلوکز در بالغین (در اطفال ۱.۷۵ گرم گلوکز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)

مقدار معین از پودر گلوکز در ۳۰۰-۲۵۰ سی سی آب حل شده و توسط پرسنل آزمایشگاه به فرد داده می شود. بیمار بایستی این محلول قندی را حداکثر تا ۵ دقیقه میل نماید.

 جهت اطمینان از اینکه قند خون بیمار خیلی بالا نباشد؛ قبل از دادن محلول قندی به بیمار؛ ابتدا قند ادرار فرد چک می شود و چنانچه از نظر قند منفی بود، آزمایش ادامه می یابد.

پس از اتمام محلول قندی به مسئول نمونه گیری اطلاع دهید تا ساعات مربوط به مراجعات بعدی شما را برای دادن نمونه خون  در برگه ثبت نماید. نوبت ها ممکن است با توجه به نوع این آزمایش از ۳ نوبت ۱ ساعته تا ۴ نوبت نیم ساعته متفاوت باشد. مثلا اگر از نوع ۳ ساعته باشد شما بایستی ۱ ساعت، ۲ ساعت، ۳ ساعت پس از صرف محلول قندی به محل نمونه برداری مراجعه نمائید.

نام های مشابه :

• Glucose Tests for Gestational Diabetes
• Glucose Tolerance Test for Gestational Diabetes
• Oral Glucose Tolerance Test
• OGTT
• GTT

عوامل مداخله گر :

• سیگار کشیدن در طول دوره آزمایش تولید گلوکز را به دلیل نیکوتین تحریک می کند.
• استرس (به عنوان مثال، ناشی از جراحی، عفونت) می تواند سطح گلوکز را افزایش دهد.
• ورزش در طول آزمایش می تواند بر سطح گلوکز تأثیر بگذارد.
• ناشتا بودن یا کاهش دریافت کالری قبل از آزمایش GT می تواند باعث عدم تحمل گلوکز شود.
• داروهایی که ممکن است باعث عدم تحمل گلوکز شوند عبارتند از داروهای ضد فشار خون، داروهای ضدالتهاب، آسپرین، مسدودکننده های بتا، فوروزماید، نیکوتین، داروهای ضد بارداری خوراکی، فنوتیازین ها، داروهای روانپزشکی، استروئیدها و دیورتیک های تیازیدی.

موارد عدم پذیرش نمونه :

همولیز

زمان جواب دهی : 1 روز