هزینه آزمایش : 0 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

بافت درون فرمالین 10 درصد یا بلوک بافتی

(نمونه ای از بافت سرطان پستان که طی بیوپسی به دست آمده یا توموری که هنگام لامپکتومی یا ماستکتومی به روش جراحی خارج شده است)

حجم نمونه :

یک بلوک پارافینی یا هفت لام بافت بدون رنگ و دارای بار مثبت در ابعاد 4 تا 5 میکرون بریده شده و به مدت یک ساعت در دمای 60 درجه سانتی گراد خشک شود.

نگهداری نمونه :

دماي محيط

حمل و نقل نمونه :

در دماي محيط ارسال شود

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه بافتی که معمولاً از طریق بیوپسی یا برداشتن جراحی به دست می آید، جمع آوری و برای تجزیه و تحلیل بافت شناسی پردازش می شود. نمونه بافت با استفاده از یک فیکساتور مبتنی بر فرمالدئید ثابت می شود، در پارافین جاسازی می شود و به بخش های نازک (معمولا ضخامت 4 تا 5 میکرومتر) برش داده می شود. سپس بخش های بافت بر روی اسلایدهای شیشه ای نصب می شوند.

اطلاعات لازم از بیمار :

1. شامل گزارش پاتولوژی همراه با بیان تشخیص نهایی. اگر در دسترس نباشد، تشخیص اولیه قابل قبول است.
2. اطلاعات مربوط به فیکساتور استفاده شده، زمان تثبیت و مدت زمان فیکساسیون مورد نیاز است.

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

• وضعیت قاعدگی بیمار را ثبت کنید.
• هر هورمون اگزوژنی را که بیمار ممکن است در طول 2 ماه گذشته استفاده کرده باشد، ثبت کنید.
• از بیمار بخواهید قبل از بیوپسی پستان، هورمون درمانی اگزوژن را قطع کند. با مشورت پزشک انجام می شود.

اطلاعات بالینی :

گیرنده ها، پروتئین های تخصصی بر سطح یا درون سلول ها بوده که سایر مواد را شناسایی کرده و به آنها اتصال پیدا می کنند. اتصال معمولاً دارای اثر اختصاصی بر سلول ها می باشد. بسیاری از سلول های سرطان پستان و نه تمام آنها دارای گیرنده هایی هستند که به هورمون های استروژن و پروژسترون اتصال پیدا می کنند. تومورهای سرطان پستان دارای گیرنده های استروژن (ER) و گیرنده های پروژسترون (PR) برای رشد و تقسیم وابسته به هورمون ها هستند. آزمایش ER و PR بافت تومور پستان، مشخص می کند که آیا یک یا هر دو گیرنده موجود هستند.

دانستن اینکه آیا یک تومور برای رشد وابسته به هورمون ها می باشد، به پزشک در مشخص کردن خطر عود سرطان پستان در یک فرد و اینکه آیا با هورمون درمانی برای بازداشتن استروژن و پروژسترون قابل درمان است، کمک می کند. حدود دو سوم بافت های سرطان پستان برای هر دوی ER و PR مثبت هستند.

در سال 2010، انجمن سرطان شناسی بالینی آمریکا (ASCO) و کالج آسیب شناسان آمریکا (CAP) به صورت مشترک دستورالعمل هایی را منتشر کردند که توصیه می کند که همه تومورها از افرادی که بتازگی مبتلا به سرطان پستان مهاجم تشخیص داده شده اند برای گیرنده های استروژن و پروژسترون ارزیابی شوند. دستورالعمل ها همچنین اشاره می کنند که همه سرطان های پستان عود کننده باید مورد آزمایش قرار گرفته و اینکه گزینه آزمایش باید برای بیمارانی که سرطان پستان غیر مهاجم دارند، فراهم گردند.

گیرنده استروژن (ER) یک نوع پروتئین تخصصی است که به سلول اجازه می دهد تا به هورمون استروژن پاسخ دهد. پس از ساخت پروتئین ER و  هورمون استروژنی که وارد سلول میکند، با فعال کردن ER می تواند رفتار سلول را تغییر دهد.

همه سلولها ER تولید نمی کنند. سلولهایی که به طور معمول ER ایجاد می کنند در سینه ، تخمدان ، رحم و دهانه رحم یافت می شوند. برخی از انواع سرطان از جمله سرطان سینه ، تخمدان ، رحم و دهانه رحم نیز باعث ایجاد ER می شود.

تست ER اغلب در شرایط زیر استفاده می شود:

• در بیماران مبتلا به سرطان پستان تازه تشخیص داده شده: در این موارد، از همان نمونه بیوپسی که برای تشخیص سرطان استفاده می شود، برای آزمایش ER نیز استفاده می شود.
• در بیماران مبتلا به سرطان سینه که از پستان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است، که سرطان سینه متاستاتیک نامیده می‌شود: آزمایش ER برای سرطان متاستاتیک پستان ممکن است نیاز به نمونه‌برداری از یک یا چند محل که سرطان در آن گسترش یافته باشد.
• در بیماران مبتلا به سرطان سینه که پس از درمان عود کرده است که سرطان عود کننده نیز نامیده می شود: این آزمایش نیاز به بیوپسی جدید از قسمتی از بدن دارد که سرطان در آن بازگشته است.
• آزمایش گیرنده استروژن همچنین برای بیماران مبتلا به کارسینوم مجرای درجا (DCIS) توصیه می‌شود، یعنی زمانی که سلول‌های غیرطبیعی در پوشش مجرای سینه یافت می‌شوند. آزمایش وضعیت گیرنده پروژسترون برای بیماران DCIS اختیاری در نظر گرفته می شود.

سرطان به احتمال زیاد با دستکاری هورمونی در یک محیط بالینی درمانی یا کمکی با موفقیت درمان می شود. در اینجا سرطان های دیگری وجود دارد که می توانند گیرنده های هورمونی مثبت داشته باشند (مانند آندومتر/تخمدان).

نام روش اندازه گیری :

ایمونوهیستوشیمی Immunohistochemistry, IHC

نام های مشابه :

• Estrogen Receptors
• Progesterone Receptors
• ER and PR Status
• Hormone Receptor Status

 

عوامل مداخله گر :

• درمان با تاموکسیفن ممکن است منجر به یک نتیجه منفی کاذب شود.
• داروهای ضد بارداری یا استروژن یائسگی، در صورت تجویز، نتیجه را کاهش می دهند
• استفاده از هورمون های اگزوژن مانند پروژسترون یا استروژن ممکن است باعث نتایج منفی کاذب شود
• تأخیر در فیکساتیون بافت یا ماندن بیش از حد در محلول فیکساتیو بافت، ممکن است باعث تخریب پروتئین های گیرنده شود.
• عملکرد و کیفیت رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی (IHC) برای بافت تثبیت شده در فرمالین یا پارافین به تثبیت مناسب نمونه های بافت بستگی دارد. رنگ‌آمیزی IHC گیرنده‌های هورمون استروئیدی به‌ویژه به شرایط تثبیت حساس است

موارد عدم پذیرش نمونه :

• بلوک تومور حاوی هیچ توموری یا نمونه بافت کافی نباشد.
• اسلایدهای شکسته یا رنگ شده باشد.
• خون کامل یا مغز استخوان منجمدشده باشد.
• لوله نشتی داشته باشد.
• خون یا مغز استخوان لخته شده باشد.
• نمونه به شدت همولیز شده یا به طور آشکار تخریب شده باشد.

اطلاعات تکمیلی :

• ER/PR بیومارکرهای سرطان سینه هستند. اینها می توانند پیش آگهی، پیش بینی کننده (پاسخ به درمان) یا هر دو باشند.
• هر چه محتوای ER مثبت باشد، میزان پاسخ به درمان غدد درون ریز بالاتر است.
• در کارسینوم پستان 60 درصد موارد گیرنده استروژن مثبت هستند.
• تقریباً دو سوم موارد ER مثبت به درمان ضد هورمونی پاسخ می دهند.
• 95% موارد گیرنده ER منفی به درمان ضد هورمونی پاسخ نمی دهد.
• سرطان پستان ER-مثبت یا PR مثبت دو برابر به درمان ضد هورمونی حساس است (70٪ پاسخ به درمان ضد هورمونی).
• در حالی که موارد منفی ER/PR دارای نرخ پاسخ دهی 10 درصدی هستند.
• موارد مثبت ER/PR بقای عاری از بیماری بیشتری دارند.
• گیرنده های هورمونی باید روی همه سرطان های سینه انجام شود.
• ER/PR در گروه یائسه نسبت به بیماران جوان تر مثبت تر است.