هزینه آزمایش : 409,180 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

خون کامل(EDTA) / سرم

 

حجم نمونه :

خون کامل   4 ml

سرم 2 ml

نگهداری نمونه :

خون کامل : 3 روز در 8-2  درجه

سرم :  7روز 8-2 درجه و تا 3 ماه 20- درجه

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

 

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه فريز دفريز نشود.

 

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

 

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

• به آمادگی خاصی نیاز ندارد
• داروهایی که ممکن است بر سطح کولین استراز تأثیر بگذارند باید 24 ساعت قبل از نمونه برداری استفاده نشوند.
• در صورت برنامه ریزی برای جراحی، خون گیری باید حداقل 2 روز قبل از عمل انجام شود.

اطلاعات بالینی :

کولین استرازها آنزیم هایی هستند که در عملکرد صحیح سیستم عصبی نقش دارند. دو آنزیم کولین استراز جداگانه در بدن وجود دارد: (1) استیل کولین استراز، که در گلبول های قرمز خون و همچنین در ریه ها، طحال، انتهای عصبی و ماده خاکستری مغز یافت می شود و (2) سودوکولین استراز (بوتیریل کولین استراز) یا PchE، که در سرم و کبد، ماهیچه، لوزالمعده، قلب و ماده سفید مغز یافت می شود. آزمایش کولین استراز فعالیت این آنزیم ها را اندازه گیری می کند.

استیل کولین استراز با تجزیه استیل کولین (یک ماده شیمیایی که به انتقال سیگنال ها در انتهای عصبی کمک می کند) در انتقال تکانه های عصبی نقش دارد. کاهش فعالیت آنزیم استیل کولین استراز باعث استیل کولین اضافی در انتهای عصبی می شود. این می تواند منجر به تحریک بیش از حد اعصاب در بافت ها و اندام های بدن شود. سودوکلین استراز در پردازش و متابولیسم داروها نقش دارد.

اهمیت بالینی آزمایش کولین استراز:

 افزایش سطح سرم

• هیپرلیپیدمی
• نفروز
• دیابت: افزایش سطوح بدون هیچ گونه پاتوفیزیولوژی شناخته شده مشاهده می شود.

کاهش سطح سرمی

• مسمومیت ناشی از حشره کش های آلی فسفات: مواد شیمیایی این ماده از فعالیت کولین استرازها جلوگیری می کند.
• بیماری سلول های کبدی
• سوء تغذیه و سایر اشکال هیپوآلبومینمی: آلبومین در انتقال و عملکرد کولین استرازها مهم است.

افزایش سطوح RBC

• رتیکولوسیتوز
• کم خونی داسی شکل: افزایش پیش سازهای RBC با سطوح بالاتر کولین استراز واقعی مرتبط است.

کاهش سطوح RBC

• افراد مبتلا به کمبود آنزیمی مادرزادی: کولین استرازها سنتز نمی شوند.
• مسمومیت از حشره کش های آلی فسفات: به سطوح سرمی مراجعه کنید.

 

نام های مشابه :

• CHS
• AChE
• RBC Cholinesterase
• Red Cell Cholinesterase
• BChE
• Plasma Cholinesterase
• Pseudocholinesterase
• PCHE
• Erythrocyte Acetylcholinesterase
• Butyrylcholinesterase

نیازهای همراه نمونه :

 نام و نام خانوادگی-نوع نمونه

 

عوامل مداخله گر :

• بارداری مقادیر تست را کاهش می دهد.
• تشخیص این نکته مهم است که اگر بیمار عملکرد عضلانی خود را به دست نیاورد، سطح سودوکولین استراز را نمی توان در بیماران بعد از عمل در اتاق ریکاوری اندازه گیری کرد، زیرا ممکن است یک یا چند داروی فوق در طول جراحی تجویز شود و نتایج را تحت تاثیر قرار دهد.
• داروهایی که ممکن است باعث کاهش مقادیر شوند عبارتند آتروپین، کافئین، کلروکین هیدروکلراید، کدئین، سیکلوفسفامید، استروژن، اسید فولیک، مهارکننده های MAO، سولفات مورفین، نئوستیگمین، داروهای ضد بارداری خوراکی، فنوتیازین ها، فیزوستیگمین، فسفولین ید، پیریدوستیگمین بروماید، کینیدین، سولفات کینین، سوکسینیل کولین، تئوفیلین، ویتامین K.
•  برخی افراد علی رغم دارا بودن جهش بصورت هموزیگوت یا هتروزیگوت و حساس بودن به سوکسینیل کولین ممکن است مقادیرطبیعی از این آنزیم را نشان دهند. در این افراد انجام تست ممانعت با dibucaine برای تائید حضور آلل غیرطبیعی ضروری می باشد.
•  شیمی درمانی می تواند برروی نتایج این تست تأثیرگذار باشد. این تأثیر به دلیل عوارض کبدی ناشی از شیمی درمانی می باشد و ممکن است سطح آنزیم را پایینتر نشان دهد. 

موارد عدم پذیرش نمونه :

نمونه های همولیز، ایکتریک، لیپمیک

 

اطلاعات تکمیلی :

آزمایش کولین استراز دو کاربرد اصلی دارد:

می توان از آن برای تشخیص مواجهه با آفت کش های ارگانوفسفات و/یا مسمومیت استفاده کرد. همچنین ممکن است برای مانیتورینگ افرادی که در معرض خطر بیشتر قرار گرفتن در معرض ترکیبات ارگانوفسفات هستند، مانند کسانی که در صنایع کشاورزی و شیمیایی کار می کنند، و همچنین برای پایش افرادی که تحت مواجهه قرار می گیرند، مورد استفاده قرار گیرد. به طور معمول، آزمایش های استیل کولین استراز گلبول قرمز (AChE) و سودوکولین استراز سرم (PChE) برای این منظور استفاده می شود.

می توان چند روز قبل از عمل جراحی برای تعیین اینکه آیا فردی با سابقه فردی یا سابقه خانوادگی فلج پس از عمل در پی استفاده از سوکسینیل کولین، یک شل کننده عضلانی رایج که برای بیهوشی استفاده می شود، در معرض خطر این واکنش است یا خیر. در این موارد ، معمولاً از آزمایش سودوکولین استراز استفاده می شود. آزمایش دوم، که به عنوان آزمایش مهار دیبوکائین شناخته می شود، ممکن است برای کمک به تعیین میزان کاهش فعالیت آنزیم انجام شود.