هزینه آزمایش : 306,880 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

ادرار رندوم( ترجیحاً صبحگاهی)

حجم نمونه :

5 ml

نگهداری نمونه :

"1 روز در 15 تا 25 c˚

7 روز در 8 -2 c˚

 سه ماه در 20- c˚ "
 

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه) 

راهنمای جمع آوری نمونه :

از فریز و آب کردن نمونه خودداری شود

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

به آمادگی خاصی نیاز ندارد

اطلاعات بالینی :

کلر آنیون خارج سلولی اصلی است. عمدتاً به عنوان نمک با سدیم ترکیب می شود. هدف اصلی آن حفظ خنثی الکتریکی است، این به دنبال دفع سدیم (کاتیون) و همراه با سدیم اضافی در تلاش برای حفظ خنثی الکتریکی است. به عنوان مثال، زمانی که آلدوسترون بازجذب سدیم را تشویق می کند، کلرید برای حفظ خنثی الکتریکی دنبال می شود. از آنجایی که آب با سدیم و کلرید حرکت می کند، کلرید نیز بر تعادل آب تأثیر می گذارد. در نهایت، کلرید همچنین به عنوان یک بافر برای کمک به تعادل اسید و باز عمل می کند.

عملکرد کلرید خون:

• حفظ تعادل آب و فشار اسمزی با کمک سدیم.
• کلرید در ازای بی کربنات تولید شده در سلول ها به داخل سلول ها حرکت می کند.
• می تواند خنثی بودن الکتریکی را حفظ کند.
• به عنوان یک بافر برای کمک به تعادل اسید و باز کمک می کند.
• تعادل آنیون-کاتیون در محفظه مایع خارج سلولی.
• کلرید، به ویژه با +Na، الکتریسیته خنثی را فراهم می کند.

اندازه گیری کلر ادرار برای تشخیص دهیدراتاسیون مفید بوده، همچنین به عنوان راهنمای تعادل مایعات بدن، الکترولیتیها و اسید و باز بدن به کار می رود.

اندازه گیری کلر برای پی بردن به تأثیر کاهش نمک غذایی با اهمیت درمانی فوق العاده زیاد در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی، فشار خون، بیماری های کبدی و کلیوی سودمند است.

نام های مشابه :

R.Ur.Cl

نیازهای همراه نمونه :

 نام و نام خانوادگی-نوع نمونه

عوامل مداخله گر :

• اگر کراتینین ادرار همراه با کلرید درخواست شده باشد، ادرار باید در زمان جمع آوری در یخچال نگهداری شود.
• مقادیر بالای یون های هالید (مانند برمید، فلوراید، یدید) در سرم و ادرار ممکن است منجر به قرائت کاذب بالای الکترود انتخابی یون کلرید (ISE) شود.

• درمان با کاربنی سیلین، مصرف مقادیر زیاد الکل، تجویز کلرید آمونیوم، تزریق بیش از حد نرمال سالین، سولفیدها، سیانیدها، هالوژن ها، بروماید و سولفیدریل ها، مصرف دیورتیکها، استازولامید، کلوپامید و کورتیکواستروئیدها موجب تداخل در شرایط داخل بدن  می گردد.

موارد عدم پذیرش نمونه :

حجم کم نمونه 

اطلاعات تکمیلی :

افزایش سطح کلر (هیپرکلرمی):

• کم آبی: یون های کلرید بیشتر در خون متمرکز هستند.
• انفوزیون بیش از حد محلول نرمال سالین: دریافت کلرید از خارج بیشتر می شود و سطح آن در خون افزایش می یابد.
• اسیدوز متابولیک
• اسیدوز توبولار کلیوی
• سندرم کوشینگ
• اختلال عملکرد کلیه
• هیپرپاراتیروئیدیسم
• اکلامپسی: دفع کلرید ادرار کاهش می یابد.
• آلکالوز تنفسی: کلرید به جای -HCO3 از سلول خارج می شود.

کاهش سطح کلر (هیپوکلرمی)

• هیدراتاسیون بیش از حد
• سندرم ترشح نامناسب هورمون ضد ادرار (SIADH): کلرید رقیق شده است.
• نارسایی احتقانی قلب: کلرید با احتباس سدیم حفظ می شود اما با آب اضافی کل بدن رقیق می شود.
• استفراغ یا ساکشن طولانی مدت معده
• اسهال مزمن یا ایستول گوارشی (GI) با بازده بالا: کاتیون کلرید در معده و دستگاه گوارش به دلیل اسید HCl تولید شده در معده زیاد است.
• اسیدوز مزمن تنفسی
• آلکالوز متابولیک: کلرید به داخل سلول هدایت می شود تا -HCO3 را که سلول را ترک می کند جبران کند. حفظ خنثی بودن pH نفریت و از دست دادن نمک
• بیماری آدیسون
• مدر درمانی
• هیپوکالمی
• آلدوسترونیسم: دفع کلرید افزایش می یابد.
• سوختگی: تلفات سدیم و کلرید ناشی از سوختگی عظیم می تواند بسیار زیاد باشد.

هیپوکلرمی و هیپرکلرمی به ندرت به تنهایی رخ می دهند و معمولاً بخشی از شیت های موازی در سطوح سدیم یا بی کربنات هستند. علائم و نشانه های هیپوکلرمی عبارتند از تحریک پذیری بیش از حد سیستم عصبی و ماهیچه ها، تنفس کم عمق، افت فشار خون و کزاز. علائم و نشانه های هایپرکلرمی شامل بی حالی، ضعف و تنفس عمیق است.