سیتومگالو ویروس (CMV) از خانواده هرپس ویروس ها و از میزان شیوع بالایی در سراسر جهان برخوردار میباشد، این ویروس بعد از ورود به بدن و ایجاد عفونت اولیه به صورت نهفته در بدن باقی مانده و معمولا در افراد سالم علائم و مشکلات بالینی خاصی را ایجاد نمیکند ولی در افراد با کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن از جمله بیماران پیوندی که تحت درمان با داروهای ایمنوساپرسیو قرار میگیرند میتواند تظاهرات بالینی و عواقب شدیدی را به همراه داشته باشد.
علائم بالینی عفونت CMV عبارت است از: رینیت، هپاتیت،پنومونی و ناهنجاریهای عصبی. شناسایی سریع و به موقع این عفونت در افراد با ریسک بالا به منظور کاهش عوارض بیماری و جلوگیری از مصرف بیش از اندازه داروهای ایمنوساپرسیو و همچنین به کارگیری درمان ضد ویروسی مناسب بسیار حائز اهمیت است زیرا تعویق در شناسایی و درمان آن میتواند منجر به مرگ بیمار گردد.
تستهای مختلفی جهت شناسایی این عفونت وجود دارد ولی می توان گفت که تستهایی که بر اساس شناسایی آنتی ژن ویروس در بدن فرد می باشند جهت شناسایی عفونت فعال CMV بسیار ارزشمندتر از تستهای موجود بر اساس شناسایی آنتی بادی می باشند.
تست بررسی آنتی ژن CMV pp65 در نوتروفیل ها، یک تست بسیار ارزشمند جهت شناسایی و کنترل عفونت فعال با ویروس سیتو مگال می باشد.
تست CMV pp65 تستی بر پایه ایمنوفلورسانس غیر مستقیم بوده که با استفاده از آنتی بادی های نشاندار شده با فلوروکروم هایی مانند FITC به شناسایی آنتی ژن pp65 که یکی از آنتی ژنهای مربوط به ماتریکس ویروس سیتومگال می باشد، می پردازد. این تست جهت بررسی و کنترل عفونت CMV و پاسخ آن به درمانهای ضد ویروسی در افراد دارای نقص سیستم ایمنی و به ویزه در بیماران پیوندی می باشد.
از مزایای این تست می توان به زمان کم و هزینه پایین تر در مقایسه با روش های مولکولی و اختصاصیت بیشتر در مقایسه با روش های سرولوژیک بر مبنای شناسایی آنتی بادی اشاره نمود. همچینین به خوبی می توان ادعا نمود که میزان سلول های مثبت از نظر این آنتی ژن در ارتباط دقیق با شدت بیماری می باشد.
تست بررسی آنتی ژن CMV pp65 دارای اختصاصیتی بالای 90% و حساسیتی معادل 70% می باشد، بنابراین نتایج مثبت این تست یک معیار ارزشمند جهت شروع درمان ضدویروسی و پیگیری درمان میباشد ولی به جهت حساسیت نسبتا پایین آن بهتر است نتایج منفی تست جهت اطمینان توسط تست های تشخیص مولکولی تایید گردد.
