آنتی بادی آنتی ساخارومایسس سرویسیا یک پروتئین ایمنی می باشد که در افراد مبتلا به IBD بطور شایع وجود دارد. این آزمایش وجود ASCA را در خون تشخیص می دهد.
آنتی بادی های ضد ساکارومایسس سرویزیه (ASCA) به عنوان مارکرهای سرولوژیکی مطرح هستند که ممکن است، بیماری کرون (CD) را از کولیت اولسراتیو (UC) متمایز کنند و فنوتیپ بیماری را پیش بینی کنند. البته هنوز اهمیت آنها در پاتوژنز ثابت نشده است. این آنتی بادی ها اغلب در افرادی که به بیماری التهابی روده (IBD) مبتلا هستند، شناسایی می شوند (گروهی از اختلالات مزمن که تصور میشود به دلیل یک فرآیند خودایمنی است که با بافت‌های متورم و آسیب‌دیده در پوشش دستگاه روده مشخص میشود).
خیلی افراد مبتلا دوره های شعله ور شدن (فعال) و دوره های پس رفت را تجربه می کنند. دو بیماری شایع آماسی روده (IBD) عبارتند از بیماری کرون (CD) و کولیت اولسرو (UC).
CD می تواند هر قسمتی از دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را گرفتار کند ولی عمدتا در روده کوچک یا روده بزرگ دیده می شود در حالیکه UC در روده بزرگ دیده میشود. تشخیص CD از UC اغلب با اندوسکوپی و بیوپسی روده داده می شود ولی هر دو UC وCD می تواند در روده بزرگ دیده شوند.
تشخیص آنها از یکدیگر حتی در بیوپسی نیز مشکل می باشد. در چنین موقعیتی آزمایش ASCA کمک کننده است و ASCA در بیماری کرون نسبتا شایع است ولی در کولیت اولسرو کمتر مثبت می شود.
در بدن دو نوع آنتی بادی بر علیه ساخارومایسس سرویسیا تولید می شود که از نوع ASCA IgG و ASCA IgA می باشد. معمولا هر دو کلاس آنتی بادی درخواست می شود.
ASCA IgG شدت بیماری و نیاز به جراحی روده را نشان می دهد.علیرغم همراهی این آنتی بادی ها با بیماری های ذکر شده، براساس آخرین مطالعات، این آنتی بادی ها حساسیت لازم برای تشخیص بیماری های التهابی روده را ندارند. بنابراین استفاده از این آنتی بادی ها بایستی محدود به زمانی شود که افتراق بین بیماری کرون و کولیت اولسراتیو با روش های پاتولوژی و تصویربرداری با مشکل مواجه می شود.
