نام آزمایش : widal
هزینه آزمایش : 738,770 ریال
وضعیت ارائه آزمایش : موجود
نوع نمونه :
سرم
حجم نمونه :
2 ml
نگهداری نمونه :
2 روز 8-2 درجه و تا 1 ماه 20- درجه
حمل و نقل نمونه :
رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :
به آمادگی خاصی نیاز ندارد
اطلاعات بالینی :
آزمایش ویدال برای تشخیص سرولوژی بیماری حصبه (Typhoid) و شبه حصبه (Paratyphoid) می باشد که علت آنها آلودگی با باسیلهای گونه سالمونلا از دسته باکتریهای روده ای می باشد. این باسیل ها از راه دستگاه گوارش وارد بدن انسان می شوند و موجب پیدایش بیماری های مهم زیر می گردند: ۱- تب روده ای (Enteric fever) ۲- عفونت خون (سِپتی سمی) ۳- مسمویت های غذایی بر طبق آمارها؛ تنها ۵۰% بیمارانی که مبتلا به تب روده ای هستند، آزمایش ویدال آنها ۱ هفته بعد از ورود میکروب به بدن مثبت می شود. در صورتی که ۴ هفته بعد؛ ۹۵- ۹۰% بیماران آزمایش ویدال آنها مثبت می شود. ۳ دسته آنتی ژن در باسیل سالمونلا وجود دارد: اولین آگلوتینین تولید شده در بدن بیمار آنتی ژن O می باشد و آنتی بادی علیه آن از جنس IgM است و حدود ۸ روز پس از ابتلاء در خون ظاهر می شود.پس از درمان حصبه آنتی O در مدت ۳ ماه بعد و حداکثر ۶ ماه منفی می شود. دومین آگلوتینین تولید شده در بدن بیمار آنتی ژن H می باشد و آنتی بادی علیه آن از جنس IgG است و حدود ۱۲- ۱۰ روز پس از ابتلاء در خون ظاهر می شود. پس از درمان حصبه آنتی H تا مدت ها مثبت باقی می ماند و در بررسی های اپیدمیولوژی عفونت های سالمونلایی ارزش دارد. آگلوتینین آخر آنتی ژن Vi می باشد و آنتی بادی علیه آن از جنس IgM است و اواخر هفته دوم پس از ابتلاء در خون ظاهر می شود. آنتی Vi بسرعت از بین می روند.
نام روش اندازه گیری :
روش اسلایدی آزمایش ویدال(Widal)
روش نیمه کمی آزمایش ویدال(Widal)
روش تست لوله ای استاندارد آزمایش ویدال(Widal)
نام های مشابه :
Widal agglutination test
عوامل مداخله گر :
اطلاعات تکمیلی :
حداقل تیتر قابل قبول و با ارزش آگلوتینین ها در آزمایش ویدال در کشورهای مختلف متفاوت است. در ایران چنانچه تیتر سرم در برابر آنتی ژن O حداقل ۱:۸۰ و در برابر آنتی ژن H حداقل ۱:۴۰ باشد؛ بیمار مشکوک به تیفوئید و یا پاراتیفوئید است. در صورتی که تیتر سرم بیمار در برابر آنتی ژن O 1:160 و در برابر آنتی ژن H 1:80 و یا بیشتر باشد؛ بیمار با توجه به علایم بالینی و وضعیت اپیدمیولوژی محیط به بیماری تیفوئید و یا پاراتیفوئید مبتلا می باشد. آگلوتیناسیون H به تنهایی ارزش تشخیصی ندارد؛ در صورتی که آگلوتیناسیون قابل قبول O، دلیل بر وجود بیماری می باشد. تیتر آگلوتینین O بندرت از ۱:۴۰۰ بالاتر می رود ولی تیتر آگلوتینین H از ۱:۱۰۰۰ بالاتر رفته و سالها پس از بهبودی مثبت باقی می ماند. تیتر Vi حداکثر از ۱:۲۵ تا ۱:۵۰ بالاتر نمی رود و پس از بهبودی سریعاً در سرم ناپدید می شود. در حاملین سالم تیتر Vi بیشتر از O و H می باشد که با کشت مکرر مدفوع و جدا کردن میکروب؛ می توان آنها را شناسایی و درمان کرد. نکته ۱: یکی از عمده ترین اشکالات روش آگلوتیناسیون (کمپلکس ایمنی) پدیده منطقه ای (prezone, postzone) می باشد. به این معنی که در نتیجه بالا بودن بیش از حد غلظت آنتی بادی؛ عمل تشکیل کمپلکس آنتی ژن- آنتی بادی مختل شده و به صورت منفی کاذب خود را نشان می دهد که در چنین حالتی با پیش بینی پاسخ مثبت (که البته حتمی نیست) باید سرم رقیق شده و آزمایش تکرار گردد. بنابراین همواره تطبیق نتایج به دست آمده با حالات بالینی و شواهد کلینیکی الزامی است. نکته ۲: روش انجام آزمایش ویدال از نوع آگلوتیناسیون مستقیم (Direct/Active agglutination) است. نکته ۳: افزایش تیتر علیه آنتی ژن O بهترین نشانه آلودگی اخیر می باشد.
زمان جواب دهی : 2 روز