آزمایش آدنوزین دآمیناز (ADA) مقدار این آنزیم را در نمونه مورد نظر (بیشتر مایع پلور) اندازه گیری میکند. کمبود آدنوزین دآمیناز (ADA) یک بیماری ارثی است که به سیستم ایمنی آسیب می رساند. افراد مبتلا به SCID به دلیل کمبود ADA قادر به مبارزه با اکثر انواع عفونت ها از جمله عفونت های باکتریایی، ویروسی و قارچی نیستند. آزمایش آدنوزین دآمیناز (ADA) به طور گسترده ای برای تشخیص سل استفاده می شود. آدنوزین دآمیناز (ADA) آنزیمی است که به دلیل تحریک لنفوسیت های سلول T توسط آنتی ژن های مایکوباکتریایی افزایش می یابد.
هنگامی که فرد دارای تجمع مایع در حفره قفسه سینه (مایع پلور) و علائم یا نشانه هایی است که فرد مشکوک به بیماری سل است، ممکن است آزمایش آدنوزین دآمیناز (ADA) درخواست شود
آزمایش آدنوزین دآمیناز (ADA) یک آزمایش تشخیصی نیست، اما ممکن است همراه با آزمایش های دیگر مانند تجزیه و تحلیل مایع پلور، اسمیر و کشت باسیل اسید فست (AFB) و/یا آزمایش مولکولی سل برای کمک به تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به عفونت مایکوباکتریوم سل (سل) در پوشش ریه ها (پلور) است یا خیر، درخواست شود.
کشت باکتریال به عنوان “استاندارد طلایی” برای تشخیص سل و راهنمای درمان در نظر گرفته می شود، اما آماده شدن نتایج آن ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد. آزمایش مولکولی و اسمیر AFB آزمایش های سریع هستند، اما برای شناسایی آنها نیاز به تعداد کافی میکروارگانیسم در مایع است. مایع پلور یک مشکل منحصر به فرد در تشخیص M. tuberculosis ایجاد می کند زیرا ممکن است حجم زیادی از مایع با تعداد بسیار کمی از باکتری همراه باشد.
اگرچه آزمایش آدنوزین دآمیناز (ADA) قطعی نیست، اما یک آزمایش سریع است و حتی در صورت وجود تعداد کمی از باکتری ها ممکن است افزایش یابد. نتایج آزمایش آدنوزین دآمیناز (ADA) ممکن است برای کمک به درمان تا زمانی که نتایج حاصل از کشت باکتریال در دسترس نباشد مورد استفاده قرار گیرد.
گاها ممکن است که آزمایش آدنوزین دآمیناز (ADA) برای تشخیص بیماری سل در سایر مایعات بدن مانند مایع صفاقی یا مایع مغزی نخاعی (CSF) درخواست شود.
