هزینه آزمایش : 278,460 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

 ادرار ۲۴ ساعته

 

راهنمای جمع آوری نمونه :

• سعی کنید به مقدار معمول آب مصرف کنید.
• اولین نمونه ادرار خود را دور بریزید و زمان را یادداشت نمایید.
•  از آن به بعد ادرار خود رادر ظرف مخصوص بریزید.
•  ریختن ادرار در ظرف را تا ۲۴ ساعت از زمان دور ریختن نمونه اول ادامه دهید.
•  نمونه روز بعد (روز دوم) را نیز درست در همان زمانی که نمونه صبح روز اول را دور ریخته در داخل ظرف مخصوص بریزید.
• ظرف حاوی نمونه را در اسرع وقت به آزمایشگاه منتقل کنید.
• در طی جمع آوری ادرار، ظرف را در محل خنک (در صورت امکان یخچال) نگهداری کنید.

اطلاعات بالینی :

  در تست فسفات ادرار مقدار فسفات ادرار در مدت ۲۴ ساعت بررسی می شود.  فسفات یونی است که ماده ی معدنی فسفر دارد. بدن برای ساخت و ترمیم استخوان و دندان ، کمک به بهبود عملکرد عصب و بهبود انقباض ماهیچه ها به فسفر نیاز دارد. بیشتر ( در حدود ۸۵ درصد) فسفر در ساختار فسفات ها در استخوان ها یافت می شود. مابقی آن در سایر بافت های بدن ذخیره می شود.

    کلیه ها به کنترل مقدار فسفات بدن کمک می کنند. فسفات اضافه توسط کلیه ها فیلتره می شود و از بدن از راه ادرار دفع می شود. اگر فسفات کافی وجود نداشته باشد، مقدار کمتری در ادرار وجود دارد. مشکلات کلیوی می تواند باعث کاهش یا افزایش میزان فسفات ادرار شود. مقدار بالای فسفات ادرار ممکن است  به علت مصرف وعده ی غذایی پر از فسفات، سطح بالای ویتامین D و یا پرکاری پاراتیروئید باشد. برخی انواع تومور ها هم ممکن است سطح بالای فسفات ادرار بدهند.

   تست بررسی کلسیم و کراتینین ممکن است  همزمان با این تست درخواست شود.

   تست فسفات ادرار برای  کمک به تشخیص مشکلات کلیوی که بر سطح فسفات اثر دارند  هم چنین کمک به یافتن علل سنگ های کلیوی می باشد.

عوامل مداخله گر :

•   فراموشی برخی از نوبت های جمع آوری ادرار
•  جمع آوری ادرار بیش از مدت زمان ۲۴ ساعت و به دنبال آن ادرار بیشتر
•    بیرون ریخته شدن مقداری از ادرار ظرف ادرار ۲۴ ساعته
•    عدم نگهداری ظرف مربوطه در محل خنک در هنگام جمع آوری ادرار در طول ۲۴ ساعت
•     استرس های روانی زیاد
•   ورزش های سنگین

تداخلات دارویی

•    بسیاری از داروها بر روی نتایج این تست اثر دارند. در مورد تمامی داروهای مصرفی به پزشک اطلاع دهید.
•   مصرف برخی داروها مثل دیلتیازم، آسپرین، کورتون ها، دیورتیک، و یا هورمون پاراتیروئید
•   مصرف بیش از حد داروهای آنتی اسید