هزینه آزمایش : 272,780 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

- نمونه ادرار تصادفی
- نمونه ادرار ۱۲ ساعته
- نمونه ادرار ۲۴ ساعته

حجم نمونه :

5 ml

نگهداری نمونه :

 نمونه ادرار ترجیحاً در دمای C^◦ 4 نگهداری می شود. پایداری نمونه در این دما 30 روز می باشد.

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

اطلاعات بالینی :

 میزان کراتینین ادرار یا کراتینین سرم مرتبط بوده و در محاسبه میزان کلیرانس کراتینین و عملکرد صحیح کلیه به کار می رود.

اندازه گیری کراتینین ادرار 24 ساعته اساساً برای محاسبه کلیرانس کراتینین استفاده می شود. کلیرانس کراتینین شاخص بهتری نسبت به خود کراتینین بوده و با فرمول زیر محاسبه می شود.

(ml/min/1.73 m² ) = کلیرانس کراتینین

 

[(140 – سن بر حسب سال) × 12.2 × وزن (کیلوگرم)× k] / [ ×غلظت کراتینین سرم BSA (m²(]

زنان و مردان    85 %  :  K

BSA:   سطح بدن 

کاهش کلیرانس کراتینین نشان دهنده کاهش میزان فیلتراسیون گلومرولی است. این می تواند با توجه به شرایطی مانند بیماری های پیشرونده کلیوی، یا در نتیجه اثرات منفی برگشت پذیر داروهای مشخص یا کاهش نفوذپذیری موثر کلیوی

افزایش کلیرانس کراتینین که هیپرفیلتراسیون نامیده می شود. اغلب در دوره بارداری و در دیابت ملیتوس قبل از نفروپاتی دیابتی مشاهده می شود. همچنین کلیرانس کراتینین با مصرف زیاد پروتئین در رژیم غذایی نیز بالا می رود.

افزایش سطح کراتینین ادرار : ورزش، آکرومگالی، ژیگانتیسم، دیابت شیرین، عفونت ها، هیپوتیروئیدیسم و رژیم غذایی پر پروتئین (گوشتی).

کاهش سطح کراتینین ادرار : هیپرتیروئیدیسم، آنمی، پارالیزی، دیستروفی عضلانی، آتروفی نوروژنیک، پلی میلیت، بیماری های التهابی تأثیرگذار بر روی عضله، بیماری های متابولیک تأثیرگذار بر عضله، بیماری پیشرفته کلیوی، لوسمی و رژیم غذایی گیاهی

نام های مشابه :

Urine creatinine، Urine creatinine, random، Creatinine, random urine، CREATU، Creatinine, 24 hour urine، CRET24

عوامل مداخله گر :

مصرف کاپتوپریل، کورتیکوستروئیدها باعث افزایش مقادیر در شرایط داخل بدن (invivo) و وجود آسکوربیک اسید، آماندول، سفازولین، سفوگزیتین، فروکتوز، لوودوپا، متیل دوپا، نیتروفوران، باعث افزایش در شرایط آزمایشگاهی (invitro) می شود. همچنین مصرف آندروژن ها و استروئیدهای آنابولیک، تیازیدها باعث کاهش مقادیر در شرایط (invivo) خواهد شد. داروهایی که با ترشح توبولار کراتینین تداخل می کنند شامل سایمتیدین، تری متوپریم و پروبنسید می باشد.

اطلاعات تکمیلی :

آزمایش کراتینین ادرار، بطور معمول در زمان سلامتی فرد و به عنوان بخشی از آزمایش‌های پنل جامع متابولیک (CMP) یا پنل متابولیک پایه (BMP) انجام می‌شود. انجام این آزمایش در زمانی که فرد علائم یا نشانه‌هایی داشته باشد که می‌تواند مرتبط با بیماری‌های کلیوی باشد، ضروری است. در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا فشار خون بالا، آزمایش کراتینین ادرار در فواصل زمانی منظم برای بررسی وضعیت سلامتی کلیه‌ها درخواست داده می‌شود. در مواردی که علائم بیمار نشان دهنده وجود مشکلاتی است که می‌توانند بر عملکرد طبیعی کلیه‌ها اثر بگذارد، این آزمایش توصیه می‌شود. 
انجام تست کراتینین ادرار در جهت ارزیابی نتیجه درمان افرادی که برای بهبودی بیماری‌های کلیوی تحت نظر پزشک می‌باشند، قبل، بعد و در طول دوره درمان درخواست داده می‌شود. این آزمایش قبل از انجام CT اسکن‌هایی که هدف از درخواست آن‌ها بررسی آسیب‌های وارده به کلیه می‌باشد، نیز انجام می‌شود. در افرادی که برای درمان بیماری‌های دیگر بطور منظم داروهایی مصرف می‌کنند که می‌تواند بر عملکرد کلیه‌ها اثر منفی بگذارند، آزمایش کراتینین ادرار درخواست داده می‌شود.