تری یدوتیرونین (T3) یکی از دو هورمون اصلی تولید شده توسط غده تیروئید، اندام پروانه ای شکل کوچکی است که به صورت صاف در سرتاسر نای در انتهای گلو قرار دارد. هورمون اصلی تیروئید دیگر تیروکسین (T4) نام دارد و با هم به کنترل میزان مصرف انرژی در بدن کمک می کند. هورمون‌های تیروئید عمدتاً به پروتئین‌های حامل متصل می‌شوند (به عنوان مثال، گلوبولین متصل شونده به تیروئید: TBG، پری آلبومین و آلبومین).
بیشتر هورمون تولید شده توسط تیروئید T4 است. این هورمون نسبتاً غیر فعال است، اما در کبد و سایر بافت ها به T3 بسیار فعال تر تبدیل می شود.
تولید تری یدوتیرونین (T3) در غده تیروئید تقریباً 20 درصد از کل T3 را تشکیل می دهد. مابقی از طریق تبدیل T4 به T3 در بافت های محیطی تولید می شود. سطوح T4 در گردش بسیار بیشتر از سطح T3 است، اما تری یدوتیرونین (T3) از نظر بیولوژیکی فعال ترین هورمون از نظر متابولیکی است (3 تا 4 برابر قوی تر از T4) اگرچه اثر آن به دلیل نیمه عمر کوتاه تر در مقایسه با T4 است.
سطح تری یدوتیرونین (T3) توسط سیستم بازخوردی که بدن برای حفظ مقادیر ثابت هورمون های تیروئید در خون استفاده می کند، تنظیم می شود. T4 و TSH، همراه با هورمون تنظیم کننده آن، هورمون آزاد کننده تیروتروپین (TRH)، که از هیپوتالاموس می آید، نیز بخشی از سیستم بازخورد هستند.
هنگامی که سطح هورمون های تیروئید در خون کاهش می یابد، غده هیپوفیز در پاسخ به تحریک TRH، TSH تولید و آزاد می کند. سپس TSH غده تیروئید را تحریک می کند تا T4 و T3 بیشتری تولید و/یا آزاد کند.
هنگامی که سطح هورمون تیروئید در خون افزایش می یابد، غده هیپوفیز TSH کمتری تولید می کند و تیروئید T4 و T3 کمتری تولید می کند.
هنگامی که هر سه اندام (هیپوتالاموس، هیپوفیز و تیروئید) به طور طبیعی کار می کنند، تولید تیروئید برای حفظ سطح نسبتاً پایدار هورمون های تیروئید در خون تنظیم می شود.
