هزینه آزمایش : 1,750,360 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

  سرم 

حجم نمونه :

1 ml

نگهداری نمونه :

7روز 8-2 درجه و تا 3 ماه 20- درجه

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه فريز دفريز نشود.

 

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

 

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

نيازي به ناشتايي یا آمادگی خاصی نمي باشد.

اطلاعات بالینی :

مایکوپلاسماها کوچکترین اُرگانیسم های آزاد بیماریزا در انسان می باشند. این اُرگانیسم ها فاقد دیواره سلولی می باشند. بر خلاف ویروس ها این اُرگانیسم ها هم واجد DNA و هم RNA می باشند. مهمترین عامل بیماریزای این گروه مایکوپلاسما پنومونیه می باشد که موجب عفونتهای ریوی می شود. این اُرگانیسم یکی از شایع ترین علل عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و پنومونی در اطفال و نوجوانان می باشد. آلودگی معمولاً از طریق قطرات آلوده به اُرگانیسم وارد دستگاه تنفسی شده و منجر به عفونت ریوی می گردد. این اُرگانیسم در محیط کشت بسیار دیر رشد می کند و جداسازی آن مشکل می باشد. بنابراین روشهای سرولوژیک جهت تشخیص عفونت مورد استفاده گرار می گیرند. اخیراً از روشهای مولکولی ( تکثیر DNA) به عنوان تست تأییدی جهت تشخیص قطعی عفونت استفاده می شود.

دو نوع آنتی بادی تولید شده در پاسخ به عفونت مایکوپلاسما پنومونیه ممکن است در خون اندازه گیری شود، IgM و IgG.

آنتی بادی های IgM اولین آنتی بادی هایی هستند که در پاسخ به عفونت توسط بدن تولید می شوند. سطح IgM برای مدت کوتاهی افزایش می یابد و سپس کاهش می یابد و اغلب برای چندین ماه در خون قابل تشخیص باقی می ماند.

تولید آنتی بادی IgG به دنبال تولید IgM است که در طول زمان افزایش می یابد و سپس تثبیت می شود. هنگامی که فردی دچار عفونت مایکوپلاسما شده باشد، معمولاً مقدار قابل اندازه‌گیری آنتی‌بادی IgG مایکوپلاسما را تا پایان عمر در خون خود خواهد داشت.

به منظور تشخیص عفونت فعال مایکوپلاسما پنومونیه، یک پزشک ممکن است هر دو آزمایش آنتی بادی IgM و IgG را به عنوان نمونه حاد درخواست کند و سپس دو تا چهار هفته بعد یک آزمایش IgG دیگر مایکوپلاسما پنومونیه را به عنوان نمونه نقاهت جمع آوری کند. این ترکیبی از آزمایش‌ها به این دلیل درخواست می‌شود که تغییر در مقدار IgG قابل ارزیابی باشد و به این دلیل که برخی از افراد، به‌ویژه نوزادان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است مقادیر مورد انتظار IgG یا IgM را تولید نکنند.

نام روش اندازه گیری :

CLIA-ECL-EIA

نام های مشابه :

• Mycoplasma pneumoniae IgG and IgM Antibodies
• Myco pneum(G)
•  Mycoplasma Serolog
•  Anti Mycoplasma Ag, antibody

عوامل مداخله گر :

• مصرف داروهای تضعیف کننده یا مهارکننده سیستم ایمنی و آنتی بیوتیکها ممکن است منجر به نتایج منفی کاذب گردد.
•  گونه های دیگر مایکوپلاسما (Mycoplasma genitalium , Mycoplasma hominis)، گونه های Ureaplasma و سایر باکتریها از جمله لژیونلا پنوموفیلا، کلامیدوفیلا پنومونیه و کوکسیلا بورنتی ممکن است با آنتی بادیهای مایکوپلاسما پنومونیه  واکنش متقاطع (Cross–reaction) داده و منجر به نتایج مثبت کاذب شوند.
• موارد مثبت کاذب در افرادی که سابقه عفونت پیشین را داشته اند؛ مشاهده شده است.( بویژه در افراد بالای ۴۰ سال سن)
• در صورت نمونه گیری پیش از ظهور آنتی بادی در سرم و در افراد دچار نقص سیستم ایمنی ممکن است موارد منفی کاذب مشاهده شود.
•  نمونه های دارای همولیز و لیپمیک شدید، ذرات فیبرین، آلودگی باکتریایی و حرارت دیده ممکن است در آزمایش ایجاد تداخل نماید.

اطلاعات تکمیلی :

•  در صورتی که  تنها  آنتی بادی IgG مثبت باشد: نشاندهنده عفونت پیشین فرد به مایکوپلاسما می باشد.
• نتایج منفی تست وجود بیماری مرتبط با مایکوپلاسما پنومونیه را رد نمی کند. . زیرا ممکن است نمونه گیری قبل از ظهور آنتی بادی در خون گرفته شده باشد. نمونه های سرمی جمع آوری شده در ابتدای فاز حاد بیماری ممکن است در تعیین کلاس آنتی بادیهای IgG و IgM با روشهای سرولوژیک منفی باشد. در صورت مشاهده تظاهرات بالینی مطابق با بیماری پیشنهاد می شود ۲۱- ۱۴ روز بعد نمونه گیری مجدد گردد.
• افزایش ۴ برابری مقادیر IgG به همراه مقادیر بالای IgM طی دوبار نمونه گیری در فاصله زمانی ۲ تا ۴ هفته، نشاندهنده عفونت فعال (اخیر) می باشد.
•  نتایج آزمون باید همراه با علائم بیمار، تاریخچه بالینی و دیگر یافته های آزمایشگاهی ارزیابی شود.
•   به دلیل مشکلات در جداسازی ویروس از محیط کشت؛ روشهای سرولوژیک از اهمیت خاصی در تشخیص بیماری برخوردار است.
•  آزمایشات سرولوژیک حساسیت، ایمنی و عفونت اولیه مایکوپلاسما پنومونیه را تعیین می کنند.
•  روش ELISA جهت تشخیص عفونت مایکوپلاسما پنومونیه از حساسیت، ویژگی و قابلیت دسترسی بالایی برخوردارند.
• ادامه حضور و یا عدم وجود آنتی بادی نمی تواند در موفقیت یا شکست درمان تعیین کننده باشد.
• آزمون نباید به عنوان یک تست غربالگری برای کل جمعیت در نظر گرفته شود و تنها در بیمارانی که دارای شواهد بالینی عفونت مایکوپلاسمایی می باشند؛ مورد استفاده قرار می گیرد.
• آزمون برای نوزادان و بیماران دچار نقص سیستم ایمنی مفید نمی باشد.

زمان جواب دهی : 2 روز