منگنز (Mn) يک عنصر ضروري با کاربردهاي صنعتي فراوان است.
منبع اصلي قرار گرفتن در معرض منگنز از طريق استنشاق، بلع و مقادير کمي از طريق جذب پوستي ميباشد.
علائم مسموميت ممکن است به سرعت ظاهر شوند و علائم عصبي به ندرت قابل برگشت هستند.
سميت منگنز به طور کلي در 3 مرحله شامل خوابآلودگي، بيتفاوتي، ناتواني عاطفي، اختلال عملکرد جنسي، ضعف، بيحالي، بياشتهايي و سردرد است و در صورت ادامه مواجهه همراه با اختلالات روانشناختي از جمله اختلال حافظه و در مرحله حادتر شامل براديکينزي پيشرونده و ... ميباشد.
منگنز توسط کبد از خون خارج مي شود و در آنجا با صفرا ترکيب ميشود و دفع ميشود. کمبود منگنز بر اثر رژيم غذايي نا مناسب در افراد سالم ايجاد ميشود.