هزینه آزمایش : 0 ریال

نوع نمونه :

خون تام با ضد انعقاد EDTA, نمونه مغزاستخوان، مایعات بافتی

 بلوک یا اسلایدهای بافتی تثبیت شده با فرمالین، تعبیه شده در پارافین (FFPE) / نمونه بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA)

نگهداری نمونه :

2 روز در دمای 8-2 درجه

بلوک بافتی FFPE: حداقل یکسال بعد از فیکس کر دن بافت یا تهیه سل بلاک

اطلاعات لازم از بیمار :

1. شامل گزارش پاتولوژی همراه با بیان تشخیص نهایی. اگر در دسترس نباشد، تشخیص اولیه قابل قبول است.
2. اطلاعات مربوط به فیکساتور استفاده شده، زمان تثبیت و مدت زمان فیکساسیون مورد نیاز است.

 

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

 به آمادگی خاصی نیاز ندارد

در بسیاری از موارد آمادگی لازم نیست، اما بستگی به نحوه به دست آوردن سلول های سرطانی دارد. بر اساس روشی که برای به دست آوردن نمونه استفاده می شود، دستورالعمل هایی از پزشک خود دریافت خواهید کرد.

اطلاعات بالینی :

CD68 یک نوع تخصصی از پروتئین است که در سلول های دودمان مونوسیت-ماکروفاژ به شدت بیان می شود. به عنوان یک نشانگر برای این سلول ها در بافت های مختلف عمل می کند و در پاسخ سیستم ایمنی به پاتوژن ها و پاکسازی بقایای سلولی نقش دارد.

عملکرد

فاگوسیتوز: CD68 در فرآیند فاگوسیتوز نقش دارد، جایی که ماکروفاژها or هیستوسیت ها بقایای سلولی، مواد خارجی، میکروب ها و سلول های سرطانی را در خود فرو می برد و هضم می کند.

• تنظیم پاسخ ایمنی: در تعدیل پاسخ ایمنی، از جمله ارائه آنتی ژن به سلول های Tکه برای پاسخ ایمنی تطبیقی ​​حیاتی است.
• التهاب: سلول های CD68 مثبت اغلب در پاسخ های التهابی نقش دارند و سیتوکین هایی ترشح می کنند که واسطه و تنظیم می شوند. التهاب.

سلول های طبیعی که CD68 را بیان می کنند

• ماکروفاژها: اینها سلولهای اولیه CD68 هستند. ماکروفاژها تقریباً در همه بافت‌ها یافت می‌شوند و نقش کلیدی در نظارت ایمنی، پاکسازی زباله‌ها و التهاب. آنها به ویژه در طحال، کبد (سلول های کوپفر)، ریه (ماکروفاژهای آلوئولی)، مغز (میکروگلیا) و مغز استخوان فراوان هستند.
• هیستوسیت ها: هیستیوسیت ها نوعی ماکروفاژ هستند که در بافت های سراسر بدن یافت می شوند. آنها CD68 را بیان می کنند و در پاسخ ایمنی، به ویژه در فاگوسیتیزه کردن باقی مانده ها و پاتوژن ها نقش دارند. هیستوسیت ها نقش مهمی در ترمیم بافت و پاسخ التهابی دارند.
• مونوسیت ها: در جریان خون، مونوسیت ها CD68 را بیان می کنند. این سلول ها بسته به سیگنال هایی که از محیط دریافت می کنند می توانند به بافت ها مهاجرت کرده و به سلول های ماکروفاژ یا دندریتیک تمایز پیدا کنند.

سرطان هایی که CD68 را بیان می کنند

در حالی که CD68 در درجه اول یک نشانگر برای ماکروفاژها و هیستوسیت هابیان آن را می توان در انواع خاصی از سرطان مشاهده کرد، به ویژه سرطان هایی که از ماکروفاژها/هیستوسیت ها یا سلول های مرتبط منشأ می گیرند یا درگیر می شوند:

• سارکوم هیستیوسیتیک: سرطان نادری که از ماکروفاژها یا سلول های دندریتیک به دست می آید که می تواند CD68 را بیان کند.
• برخی از اشکال لنفوم: به خصوص آنهایی که شامل محیط‌های غنی از ماکروفاژ هستند یا خود سلول‌های سرطانی دارای ویژگی‌های ماکروفاژ هستند.

تشخیص CD68 در نمونه های بافتی

آزمایشات رایج مورد استفاده برای تشخیص CD68 در نمونه بافت عبارتند از ایمونوهیستوشیمی (IHC) و فلوسیتومتری. در حالی که IHC اطلاعات فضایی در مورد محل بیان CD68 در نمونه های بافتی ارائه می دهد، فلوسیتومتری داده های کمی را در مورد نسبت سلول های بیان کننده CD68 و شدت بیان ارائه می دهد و آن را برای تشخیص و نظارت بر سرطان های خون ارزشمند می کند.

نام روش اندازه گیری :

ایمونوهیستوشیمی ,Immunohistochemistry, IHC

عوامل مداخله گر :

طبق دستورالعمل های انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) / کالج پاتولوژیست های آمریکا (CAP)، نتایج آزمایش ایمونوهیستوشیمی  فقط برای نمونه های غیرکلسیفیه و جاسازی شده در پارافین که در 10 درصد فرمالین بافر خنثی ثابت شده اند معتبر است. تأخیر در تثبیت، تثبیت کم یا بیش از حد ممکن است بر این نتایج تأثیر بگذارد.

موارد عدم پذیرش نمونه :

• بلوک تومور حاوی هیچ توموری یا نمونه بافت کافی نباشد.
• اسلایدهای شکسته یا رنگ شده باشد.
• خون کامل یا مغز استخوان منجمدشده باشد.
• لوله نشتی داشته باشد.
• خون یا مغز استخوان لخته شده باشد.
• نمونه به شدت همولیز شده یا به طور آشکار تخریب شده باشد