هزینه آزمایش : 966,080 ریال

نوع نمونه :

سرم، مايعات بدن، CSF

حجم نمونه :

سرم:1 ميلي ليتر/ساير:2 ميلي ليتر

کمترین حجم نمونه :

سرم:0/5 ميلي ليتر/ساير:1 ميلي ليتر

نگهداری نمونه :

7روز 8-2 درجه و تا 1 ماه 20- درجه

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

راهنمای جمع آوری نمونه :

انتقال در 8-2 درجه، فريز دفريز نشود

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

به آمادگی خاصی نیاز ندارد

اطلاعات بالینی :

لاکتات دهیدروژناز (LD یا LDH) آنزیمی است که در تولید انرژی نقش دارد و تقریباً در تمام سلول‌های بدن وجود دارد و بالاترین میزان آن در سلول‌های قلب، کبد، ماهیچه‌ها، کلیه‌ها، ریه‌ها و سلول‌های خونی است. باکتری ها نیز LDH تولید می کنند. این آزمایش سطح LD را در خون یا گاهی دیگر مایعات بدن اندازه گیری می کند.

LDH خون

فقط مقدار کمی از لاکتات دهیدروژناز(LDH) معمولاً در قسمت مایع خون (سرم یا پلاسما) قابل تشخیص است. هنگامی که سلول ها آسیب دیده یا از بین می روند، LDH از سلول ها به سرم آزاد می شود. بنابراین، سطح LDH خون یک نشانگر غیر اختصاصی برای وجود آسیب بافتی در جایی از بدن است. به خودی خود، نمی توان از آن برای شناسایی علت یا محل آسیب سلولی استفاده کرد. با این حال، ممکن است همراه با سایر آزمایش‌های خون برای کمک به ارزیابی و/یا نظارت بر شرایطی که منجر به آسیب بافتی می‌شوند، مانند بیماری‌های کبدی یا خونی یا سرطان استفاده شود.

LDH مایعات

گاهی اوقات وقتی آسیب، التهاب یا عفونت در ناحیه خاصی از بدن مانند مغز، قلب یا ریه ها وجود دارد، مایع جمع می شود یا اجزای تشکیل دهنده مایع موجود تغییر می کند. سطح لاکتات دهیدروژناز(LDH) موجود در مایع ممکن است در تعیین علت مفید باشد. به عنوان مثال، زمانی که فردی مننژیت باکتریایی داشته باشد، LDH معمولاً در مایع مغزی نخاعی بالا است. آزمایش LDH همچنین می‌تواند همراه با سایر آزمایش‌ها برای تعیین اینکه آیا تجمع مایع، به عنوان مثال در اطراف قلب یا ریه‌ها یا در حفره شکم، به دلیل آسیب یا التهاب (اگزودا) است یا به دلیل عدم تعادل فشار مایع در داخل، استفاده می‌شود. رگ های خونی و سطح پروتئین در خون (ترانسودات).

آزمایش لاکتات دهیدروژناز (LD یا LDH) یک آزمایش غیر اختصاصی است که ممکن است در ارزیابی تعدادی از بیماری ها و شرایط استفاده شود.

ممکن است از آزمایش خون لاکتات دهیدروژناز(LDH) استفاده شود:

• به عنوان یک شاخص کلی از وجود و شدت آسیب بافتی حاد یا مزمن
• برای تشخیص و مانیتور شرایط پیشرونده مانند کم خونی، از جمله کم خونی همولیتیک و کم خونی مگالوبلاستیک، یا عفونت های شدید
• برای کمک به مرحله، تعیین پیش آگهی، و/یا پایش درمان (به عنوان مثال، شیمی درمانی) سرطان ها، مانند تومورهای سلول زایا (به عنوان مثال، برخی از انواع سرطان بیضه و سرطان تخمدان)، لنفوم، لوسمی، ملانوم، و نوروبلاستوما.

آزمایش LDH بر روی مایعات بدن به چند دلیل مختلف انجام می شود:

• برای کمک به ارزیابی مایع مغزی نخاعی و تمایز بین مننژیت باکتریایی یا ویروسی
• برای ارزیابی سایر مایعات بدن مانند مایع جنب، صفاق یا پریکارد و کمک به تعیین اینکه آیا تجمع مایع به دلیل آسیب و التهاب (اگزودا) است یا به دلیل عدم تعادل فشار داخل رگ های خونی و مقدار پروتئین در خون (ترانسودات). این اطلاعات در هدایت درمان مفید است.

نام روش اندازه گیری :

فتومتريک

نام های مشابه :

آزمایش لاكتات دهيدروژناز (LDH)

Lactic Dehydrogenase (LDH)

عوامل مداخله گر :

• همولیز خون باعث سطوح LDH مثبت کاذب می شود زیرا LDH در گلبول های قرمز وجود دارد. لیز این سلول ها باعث می شود LDH به داخل خون نمونه ریخته شود و به طور کاذب سطح LDH را بالا ببرد.
• فعالیت LDH یکی از حساس ترین شاخص های همولیز آزمایشگاهی است
• ورزش شدید ممکن است باعث افزایش کل LDH و به ویژه LDH-1، LDH-2 و LDH-5 شود.
• داروهایی که ممکن است باعث افزایش سطح لاکتات دهیدروژناز(LDH) شوند عبارتند از الکل، داروهای بیهوشی، آسپرین، کلویبرات، لووریدها، میترامایسین، مواد مخدر و پروکائین آمید.
• داروهایی که ممکن است باعث کاهش سطوح شوند عبارتند از اسید اسکوربیک.

موارد عدم پذیرش نمونه :

همولیز

اطلاعات تکمیلی :

از آنجایی که لاکتات دهیدروژناز(LDH) به طور گسترده در سراسر بدن پخش می شود، سطح کل LDH شاخص خاصی برای هیچ بیماری یا آسیب عضوی نیست. ایزوآنزیم ها از نظر تشخیصی اختصاصی تر و مفیدتر هستند.

وقتی LDH-1 بیشتر از LDH-2 باشد، به شدت به آسیب میوکارد مشکوک می شود. این ممکن است به عنوان “LDH برگشت خورده” نامیده شود.

افزایش مجزای LDH-5 معمولاً نشان دهنده آسیب یا بیماری سلولی کبدی است.

مقادیر به طور قابل توجهی در طول عمر متفاوت است.

زمان جواب دهی : 1 روز