فاکتور10 يک پروتئين آنزيمي از نوع سرين-پروتئاز وابسته به ويتامينK است که باعث لخته شدن خون در آبشار انعقادي مي شود و به عنوان اولين آنزيم در مسير مشترک تشکيل لخته عمل مي کند. نیمه عمر آن ۴۸-۲۴ ساعت است. این فاکتور توسط فرآورده های هر دو مسیر انعقادی داخلی و خارجی فعال می شود. و به عنوان پروآنزیمی برای تشکیل پروترومبیناز در راه مشترک انعقاد نقش اساسی دارد.
برخي جهش هاي ژني F10 منجر به کاهش ميزان فاکتور انعقادي10و يا توليد فاکتور پروتئيني ناکارامد در خون مي شوند که براين اساس به ترتيب دونوع اختلال I و II از بيماري ايجاد ميشود. کاهش مقدار يا عملکرد فاکتور انعقادي10از لخته شدن خون به طور طبيعي جلوگيري مي کند و باعث خونريزي غيرطبيعي مي شود که مي تواند شديد باشد.
- تشخیص نقص مادرزادی و اکتسابی فاکتور انعقادی X
- ارزیابی فعالیت هموستاتیک در بیماری کبدی
- بررسی زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال شده و زمان پروترومبین طولانی شده
* نقص مادرزادی فاکتور X نادر است.
* نقص اکتسابی فاکتور X در ارتباط با بیماری کبدی، درمان با وارفارین و کمبود ویتامین K می باشد.
* کمبود فاکتور X موجب طولانی شدن زمان PT و PTT
* نقص اکتسابی شایعتر از نقص مادرزادی می باشد.
* نوزادان تازه متولد شده کامل و نوزادان نارس سالم به میزان % ۲۰-۱۵ =< افراد بالغ دارای فاکتور X می باشند. در کودکان بیشتر از ۳ ماه سطوح فعالیت فاکتور X به حدود مقادیر بزرگسالان می رسد.
* مقدار فاکتور X در افراد هموزایگوت %۲۵ > و در افراد هتروزایگوت % ۵۰-۲۵ می باشد.
