هزینه آزمایش : 0 ریال

نوع نمونه :

سرم

حجم نمونه :

1 ml

نگهداری نمونه :

 7روز 8-2 درجه و تا 2 هفته در  20- درجه

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه فريز دفريز نشود.

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

به آمادگی خاصی نیاز ندارد

اطلاعات بالینی :

منونوکلئوز عفونی یک بیماری عفونی ویروسی است که دستگاه تنفس ، کبد و دستگاه لنفاوی را درگیـر می سازد. ایـن بیـماری که معمولا نوجوانان و بـزرگسالان جـوان را مبتلا مـی سازد، بـا علائمی همچون تـب، گلو درد ، خستگی ، تورم غدد لنفاوی ناحیـه گـردن و بـزرگی کبـد و طحال خود را نشان  می دهد . علت بیـماری یک ویـروس به نام ویـروس اپشتیـن بار است که در اثر تماس نزدیک نظیر بوسیدن ، غذای مشترک با فرد مبتلا یا سرفه کردن از فردی به فرد دیگر منتقل می شود .

انواع آنتی ژن‌های این ویروس عبارتند از VCA، EA و EBNA .

آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA)

Anti-VCA IgM در اوایل عفونت EBV ظاهر می شود و معمولاً در عرض چهار تا شش هفته ناپدید می شود.
Anti-VCA IgG در مرحله حاد عفونت EBV ظاهر می شود، در دو تا چهار هفته پس از شروع به اوج خود می رسد، کمی کاهش می یابد و تا پایان عمر فرد ادامه می یابد.

آنتی ژن اولیه (EA)

Anti-EA IgG در مرحله حاد بیماری ظاهر می شود و به طور کلی پس از سه تا شش ماه به سطوح غیرقابل تشخیص کاهش می یابد. در بسیاری از افراد، تشخیص آنتی بادی به EA نشانه عفونت فعال است. با این حال، 20٪ از افراد سالم ممکن است برای سال ها آنتی بادی علیه EA داشته باشند.

آنتی ژن هسته ای EBV (EBNA)

آنتی بادی EBNA که توسط تست استاندارد ایمونوفلورسانس تعیین می شود، در مرحله حاد عفونت EBV دیده نمی شود، اما به آرامی دو تا چهار ماه پس از شروع علائم ظاهر می شود و تا پایان عمر فرد باقی می ماند. سایر ایمونواسی های آنزیمی EBNA ممکن است نتایج مثبت کاذب را گزارش کنند.

تست آنتی بادی های EBV، گروهی از آزمایشها هستند که برای کمک به تشخیص عفونت کنونی، اخیر یا گذشته EBV درخواست می شوند. آنها شامل آنتی بادی های IgG و IgM برای آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA)، آنتی بادی IgG برای آنتی ژن D زودرس (EA – D) و آنتی بادی هایی برای آنتی ژن های هسته ای (EBNA) هستند. در طی عفونت EBV اولیه، هر یک از این آنتی بادی های EBV در فواصلی به طور مستقل ظاهر می شود. آنتی بادی VCA – IgG پس از تظاهر حداکثر ۲ تا ۴ هفته باقی می ماند و سپس به آرامی کاهش می یابد، تثبیت می شود و برای بقیه عمر باقی می ماند. آنتی بادی EA – D در طی فاز حاد عفونت ظاهر می شود و پس از آن در عرض ۳ تا ۶ ماه ناپدید می شود، اما حدود ۲۰ ٪ از افراد آلوده خود مقادیر قابل بازیابی آنتی بادی EA – D را برای چندین سال پس از برطرف شدن عفونت EBV خواهند داشت. آنتی بادی EBNA معمولا ظاهر نمی شود تا زمانی که عفونت حاد برطرف شود.

ازVCA – IgG و آنتی ژن های هسته ای اپستاین بار (EBNA) برای تشخیص عفونت های قبلی استفاده می شود.

 

نام های مشابه :

• EBV Antibodies
• EBV Viral Capsid Antigen Antibody (VCA) IgM ,IgG Ab
• EBV Nuclear Antigen Antibody EBNA-IgG Ab
• EBV Ab to Early Antigen D
• EA-D IgG Ab

عوامل مداخله گر :

• همولیز نمونه خون ممکن است نتایج آزمایش را تغییر دهد.
• نمونه هایی که خیلی زود در طول دوره بیماری جمع آوری می شوند ممکن است حاوی آنتی بادی قابل تشخیص برای ویروس اپشتین بار (EBV) نباشند. نمونه دیگری که 1 تا 2 هفته بعد جمع آوری می شود ممکن است مورد نیاز باشد.
• IgG اختصاصی ضد VCA ممکن است با IgM برای مکان‌های اتصال رقابت کند و منجر به نتایج منفی کاذب شود. فاکتور روماتوئید (RF)، در حضور IgG خاص، ممکن است به نتایج مثبت کاذب کمک کند. جاذب موجود در رقیق کننده VCA IgM برای خنثی کردن اثرات RF و IgG خاص در نظر گرفته شده است. مطالعات نشان داده اند که جاذب قادر است تا 98 درصد از فعالیت را در نمونه ای که حاوی 3328 IU/mL فعالیت RF است خنثی کند.

موارد عدم پذیرش نمونه :

نمونه های همولیز، ایکتریک، لیپمیک

اطلاعات تکمیلی :

• ویروس اپشتین بار (EBV) یک ویروس تبخال از گروه ویروس هرپس است و در سراسر جهان یافت می شود.
• اولین بار در سال 1964 به عنوان عامل ایجاد کننده مونونوکلئوز عفونی تشخیص داده شد.
• تخمین زده می شود که 95 درصد از جمعیت جهان در معرض این ویروس هستند.
• هنگامی که عفونت وجود دارد، ویروس غیرفعال می شود و می تواند بعداً دوباره فعال شود و به بیماری بالینی تبدیل شود.
• فعال سازی مجدد در 15 تا 20 درصد افراد سالم و تا 85 درصد در بیماران نقص ایمنی رخ می دهد.
• نحوه انتشار ترشحات اوروفارنکس است.
• EBV از طریق بزاق منتقل می شود.
• همچنین از طریق انتقال خون و مسیرهای ترانس جفتی گزارش شده است.
• همچنین می تواند از طریق پیوند اعضا پخش شود.
• دوره کمون 4 تا 6 هفته (یا 10 تا 50 روز) است.

• تشخیص آزمایشگاهی ویروس اپشتین بار (EBV) و مونونوکلئوز عفونی:

• هموگلوبین بیشتر طبیعی است.
• ممکن است در 25 تا 50 درصد بیماران ترومبوسیتوپنی خفیف گزارش شود.
• لکوسیتوز خفیف وجود دارد. در هفته اول ممکن است لکوپنی باشد.
• تست های عملکرد کبد غیر طبیعی هستند و در عرض 90 روز به حالت طبیعی می رسند. اما GGT ممکن است در طول 3 تا 12 ماه بالا بماند.
• LDH نیز ممکن است افزایش یابد.
• اسمیر خون محیطی لنفوسیت های آتیپیک را نشان می دهد. بیش از 50 درصد لنفوسیت ها آتیپیک هستند. این لنفوسیتوز در 80 تا 90 درصد بیماران دیده می شود. اوج در هفته
• های دوم و سوم است و در 2 تا 6 هفته بیشتر باقی می ماند. این لنفوسیت های آتیپیک به مدت 1 تا 2 ماه، در برخی موارد بین 4 تا 6 ماه باقی بمانند.
• لنفوسیت های آتیپیک عمدتاً از نوع داونی هستند. اینها به سه نوع اصلی تقسیم می شوند.
• داونی نوع I: دارای هسته گرد و سیتوپلاسم واکوئله یا کفی است.
• داونی نوع II: دارای هسته ای کشیده و مسطح و سیتوپلاسم رنگ پریده بزرگ است. در حاشیه، سیتوپلاسم آبی شسته شده وجود دارد.
• داونی III: هسته ای نامنظم دارد. این سلول ممکن است دارای هستک باشد و سلول های بلاست نابالغ را نشان دهد.
• همه این لنفوسیت های آتیپیک بزرگتر از لنفوسیت های معمولی هستند. اکثر آنها لنفوسیت های T فعال +CD8 (سیتوتوکسیک/سرکوبگر) هستند.
• تعداد کمی از لنفوسیت های B فعال هستند و این ها اکثرا داونی نوع III هستند.
• این لنفوسیت‌های غیر معمول در انواع بیماری‌ها مانند عفونت CMV و هپاتیت حاد ویروسی نیز یافت می‌شوند.
• این لنفوسیت های آتیپیک ممکن است با لوسمی حاد یا لنفوم اشتباه گرفته شوند

 

زمان جواب دهی : 2 روز