هزینه آزمایش : 170,490 ریال

نوع نمونه :

مایع درون کیست هیداتیک

اطلاعات بالینی :

تست پوستی کازونی یک روش تشخیصی است که شامل تزریق مقدار کمی آنتی ژن اکینوکوکوس به زیر پوست بیمار است. اگر بیمار به اکینوکوکوس گرانولوزوس آلوده شود، واکنش ایمنی رخ می دهد و باعث تورم و قرمزی موضعی در محل تزریق می شود. تست پوستی کازونی روشی ساده و کم هزینه است که می تواند در کلینیک یا سرپایی انجام شود. با این حال، آزمایش محدودیت هایی دارد، زیرا نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب ممکن است رخ دهد.

  کیست هیداتیک مرحله لاروی کرم بالغ اکینوکوکوس گرانولوزوس می باشد. کرم بالغ در داخل روده سگ و سگ سانان زندگی می کند و انسان میزبان تصادفی آن می باشد. آلودگی انسان در اثر خوردن آب، سبزیجات آلوده به تخم و یا تماس مستقیم با میزبان نهایی صورت می گیرد. شدت بیماری بستگی به ناحیه ای که کیست در آن تشکیل می شود دارد. کیست های هیداتید ایمونوژن می باشند و آنتی بادی بر علیه آنها تشکیل می شود.

آنتی‌ژن موردنیاز برای تست کازونی از مایع درون کیست هیداتیک انسان و یا حیوانات مختلف مانند گوسفند و گاو تهیه می‌شود. مایع کیست اکینوکوکوس گرانولوزوس را آسپیره می کنند و مقداری از آن را به زیرپوست بیمار تزریق می کنند. بعد از ۴۸-۲۴ ساعت بررسی می کنند و در صورت وجود قرمزی، سرخی و تورم بیش از ۵ میلی­متر می­گویند فرد مثبت است. این تست دقیق نمی باشد و دارای cross reaction است. تست های سرولوژیک مانند IHA و ELISA نیز استفاده می شوند که این ها نیز با سیستی سرکوزیس تنیا سولیوم واکنش متقاطع دارند و دقیق نیستند.

عوامل مداخله گر :

در این تست ممکن است حالت مثبت کاذب و یا منفی کاذب مشاهده شود. مثبت کاذب زمانی است که شخص مبتلا به آسکارس ، شیستوزوما و کرم نواری ماهی باشد ، حالت منفی کاذب زمانی است که کیست داخل بدن است اما نتیجه تست منفی است زیرا کیست آهکی بوده یا مرده  است و یا داخل استخوان و ریه می باشد که پاسخ درستی نمی دهد. همچنین ممکن است در افراد غیر آلوده تا بیش از 57 %نتایج مثبت کاذب داشته باشد.

اطلاعات تکمیلی :

امروزه از روشهای سرولوژیکی مختلف جهت تشخیص کیست هیداتیک استفاده میشود که همگی مکمل یکدیگر هستند. روش های سرولوژیکی، براساس تشخیص آنتی بادیهای میزبان که بر علیه آنتی ژنهای کیست هیداتیک ساخته می شوند و یا جستجوی آنتی ژنهای مترشحه از متاسستود اکینوکوکوس گرانولوزوس می باشد که ازجمله آنها می توان به آزمایشهای ثبوت کمپلمان ، ایمنوفلورسانس غیر مستقیم، هماگلوتیناسیون غیر مستقیم ، ایمنو الکترو فورز ، لالتکس آکلوتیناسیون، االیزا و .... را نامبرد که در آن میان آزمایش ELISA از حساسیت و اختصاصیت مناسبی برخوردار می باشد ، البته پاسخ ایمنی بدن نسبت به این انگل به مسائل دیگری از جمله محل ایجاد کیست  و اندازه آن نیز بستگی دارد، به نظر می رسد که ایجاد کیست در استخوان و کبد نسبت به ششها ، طحال و مغز با ایجاد آنتی بادی قابل سنجش بیشتری همراه است ، در ضمن مشاهده گردیده است که پارگی و ترکیدن کیست باعث تحریک ناگهانی سیستم ایمنی در ترشح آنتی بادی می گردد. آنتی بادیهای میزبان که بر علیه آنتی ژنهای کیست هیداتیک ساخته میشوند شامل IgM ، IgG ، IgA می باشند و آنتی بادی IgE نیز که در واکنش حساسیت جلدی زودرس و شوک آنافیالکسی نقش دارد در سرم این بیماران افزایش می یابد.

بالاترین میزان ترشح آنتی بادی برعلیه آنتی ژنهای کیست هیداتیک مربوط به آنتی بادی IgG و بخصوص IgG4 می باشد.