هزینه آزمایش : 3,296,100 ریال

وضعیت ارائه آزمایش : موجود

نوع نمونه :

خون کامل EDTA

حجم نمونه :

2ml

نگهداری نمونه :

7روز در دمای2تا8درجه سانتیگراد،2ماه در دمای منفی20درجه سانتیگراد

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه گيري نيم تا يکساعت قبل از دوز مصرف بعدي باشد- نمونه همولیز و کلات غیرقابل انجام

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

• به طور کلی به آمادگی خاصی نیاز ندارد
• معمولا یک سطح پایین اندازه گیری می شود. سطح پایین، پایین ترین غلظتی است که دارو قبل از تجویز دوز بعدی وجود دارد. به عنوان مثال، اگر تاکرولیموس دو بار در روز تجویز شود، معمولاً 12 ساعت پس از آخرین دوز، قبل از تجویز دوز جدید، نمونه خون گرفته می شود. صبح ها که قرار است سطح تاکرولیموس خود را بررسی کنید، دارو را تا زمانی که خونتان گرفته نشده است مصرف نکنید.

 

اطلاعات بالینی :

تاکرولیموس یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی است که با اتصال کلسینورین عملکرد سلولهای T را مهار می کند و بنابراین از آن برای پیشگیری از رد پیوند استفاده می شود. میزان جذب تاکرولیموس پس از صرف خوراکی متغیر است. حداکثر غلظت آن در پلاسما بعد از 1 تا 3 ساعت ملاحظه می شود. تاکرولیموس عمدتا در گلبول های قرمز جمع می شود. حالت پایدار (Steady State)پس از 3 روز حاصل می گردد. تاکرولیموس تقریباً به طور کامل در کبد و توسط CYP3A4 متابولیزه می شود. حدود 9 متابولیت ( برخی با اثرات فارماکولوژیکی باقی مانده) شناخته شده اند. این متابولیت ها به اثرات دارویی تاکرولیموس دخالت نمی کنند. نیمه عمر حذف تاکرولیموس 12-16 ساعت است. کمتر از 1٪ بدون تغییر از طریق کلیه ها دفع می شود. پس از پیوند باید سطح روزانه Tarolimus چندین بار در هفته بررسی شود. انجام منظم آزمایش در دوره درمان نگهدارنده ، به خصوص پس از تنظیم دوز ، تغییر در داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا در صورت مصرف همزمان این دارو با داروهایی که می توانند غلظت کل Tacrolimus را درخون تغییر دهند، توصیه می شود.

نام های مشابه :

Tacrolimus (CBC)T,FK-506 , Fujimycin , Prograft ، تاکروليموس

نیازهای همراه نمونه :

نام و نام خانوادگی

عوامل مداخله گر :

• تاکرولیموس برای بسیاری از تداخلات دارویی، از جمله افزایش سمیت عصبی و نفروتوکسیک در هنگام تجویز همزمان با آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها یا سایر سرکوب کننده های ایمنی شناخته شده است.
• تاکرولیموس دارای محدوده درمانی باریکی با عوارض جانبی مکرر است که مانیتور داروی درمانی ضروری است.
• از آب گریپ فروت اجتناب کنید. تجزیه طبیعی تاکرولیموس در بدن را کند می کند و به آن اجازه می دهد تا سطوح بالقوه بیش از حد در خون ایجاد شود و می تواند این اثر را برای سه روز یا بیشتر پس از آخرین لیوان آب میوه در بدن حفظ کند.
• داروهایی که سمیت بالقوه تاکرولیموس را افزایش می دهند، شامل آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید، آمفوتریسین B، آسیکلوویر، کتوکونازول، لواستاتین، NSAID ها و رانیتیدین هستند.
•  عواملی که مهارکننده‌های CYP3A3 و CYP3A4 هستند، سطح تاکرولیموس را با کاهش تبدیل زیستی افزایش می‌دهند. اینها عبارتند از متیل پردنیزولون، آمفوتریسین B، سایمتیدین، آمیودارون، فلوکستین، مهارکننده های پروتئاز، اریترومایسین و آب گریپ فروت.
• عواملی که باعث افزایش متابولیسم کبدی و در نتیجه کاهش سطح تاکرولیموس می شوند عبارتند از: فنوباربیتال، فنی توئین، کاربامازپین، ریفامپین، تری متوپریم و خار مریم.