متانفرین و نورمتانفرین محصولات تجزیه‌ی (متابولیت‌ها) کاتکول آمین‌های اپی نفرین (آدرنالین) و نوراپی نفرین هستند. این آزمایش مقادیر متانفرین و نورمتانفرین را که طی مدت ۲۴ ساعت در ادرار آزاد می‌شوند اندازه‌گیری می‌کند.
کاتکول آمین‌ها توسط غدد فوق کلیوی (به عنوان هورمون)، اندام‌های مثلثی کوچک واقع در بالای هر کلیه و توسط سلول‌های سیستم عصبی سمپاتیک (به نام مواد انتقال دهنده‌ی عصبی یا انتقال دهنده‌های عصبی) تولید می‌شوند.
کاتکول آمین‌های اولیه عبارتند از دوپامین، اپی نفرین (آدرنالین) و نوراپی نفرین. کاتکول آمین‌ها در پاسخ به استرس جسمی یا عاطفی ترشح می‌شوند. آن‌ها به انتقال تکانه‌های عصبی در مغز کمک می‌کنند، باعث افزایش گلوکز و ترشح اسید چرب برای انرژی، گشاد شدن مجاری کوچک هوا در ریه‌ها به نام برونشیول و گشاد شدن مردمک چشم می‌شوند. نوراپی نفرین همچنین رگ‌های خونی را منقبض می‌کند که به این وسیله فشار خون را افزایش می‌دهد، و اپی نفرین ضربان قلب و میزان استفاده از انرژی (سوخت و ساز) بدن را افزایش می‌دهد.
کاتکول آمین‌ها بعد از انجام اعمال خود تجزیه می‌شوند و ترکیبات غیرفعال ایجاد می‌کنند. اپی نفرین به متانفرین و اسید وانیل مندلیک (VMA) تجزیه می‌شود و نوراپی نفرین به نورمتانفرین و VMA تبدیل می‌شود.
هر دو این هورمون‌ها و متابولیت‌های آن‌ها از طریق ادرار از بدن دفع می‌شوند. کاتکول آمین‌ها و محصولات تجزیه آن‌ها به طور نرمال در ادرار به مقدار کم و با نوسان وجود دارد که در طی یک وضعیت استرس زا و بلافاصله پس از آن بسیار افزایش می‌یابد. با این حال، تومورهای نادر غده فوق کلیوی به نام فئوکروموسایتوماها و تومورهای نادر خارج غده فوق کلیه به نام پاراگانگلیوماها می‌توانند مقادیر زیادی کاتکول آمین و متابولیت‌های آن‌ها را تولید کنند، در نتیجه غلظت‌های آن‌ها در خون و ادرار افزایش می‌یابد. (این سندرم‌ها اغلب با یکدیگر گروه بندی می‌شوند و به اختصار PPGL نامیده می‌شوند). که می‌تواند باعث ایجاد فشار خون مداوم یا اپیزودیک (رخدادی) شود که ممکن است منجر به سردردهای شدید شود. علائم دیگر شامل تپش قلب، تعریق، حالت تهوع، اضطراب و گزگز دست و پا است.
فئوکروموسایتوماها و پاراگانگلیوماها نادر هستند.
تعداد کمی از آن‌ها سرطانی هستند، بیشتر آن‌ها خوش خیم هستند و از مکان اصلی خود گسترش نمی‌یابند. اگرچه در صورتیکه درمان نشوند، این تومورها ممکن است به رشد خود ادامه دهند و علائم بدتر شوند.
با گذشت زمان، فشار خون بالا ناشی از هورمون‌های اضافی ممکن است باعث آسیب کلیه، و بیماری قلبی شود، وخطر سکته یا حمله قلبی را افزایش دهند. اگرچه آن‌ها نادر هستند، اما تشخیص و درمان این تومورها مهم است زیرا باعث یک فرم از فشار خون قابل درمان می‌شوند. در بیشتر موارد، تومورها را می‌توان با جراحی برداشته و یا درمان کرد تا میزان کاتکول آمین‌های تولید شده را حذف کرد یا به میزان قابل توجهی کاهش داد و علائم و عوارض مرتبط را کاهش داد یا از بین ببرد.
