بروسلوز بیماری عفونی است که بر اثر گونه های مختلف باکتری بروسلا ایجاد می شود.این باکتری در انسان ایجاد بیماری بروسلوز(تب مالت،تب مواج) می کندو انتقال آن به انسان از طریق حیوانات (بیشتر دام ها) است و در حیوان ماده آلوده به این باکتری باعث سقط جنین می شود.
پاسخ آنتی بادی ها علیه باکتری بروسلا شامل IgA, IgG, IgM و به طور جزئی IgE می باشد.در اواخر هفته اول یا اوائل هفته دوم مرحله حاد، ابتدا IgM در سرم ظاهر شده و مقدار آن بین 2 تا 3 هفته به بیشترین مقدار خود میرسد.در اواخر این مرحله،تمام آزمایشات سرولوژیکی مثبت می باشند.معمولاً در هفته چهارم تا هشتم مرحله حاد بیماری،تیتر آنتی بادی IgG کاهش می یابد.تیتر IgM از 6ماه تا 2 سال ممکن است بالا باشد و به طور معمول هر سه ماه یک رقت کاهش می یابد.در این گونه موارد برای آگاهی از تاثیر درمان و وضعیت بیماری باید تیتر آنتی بادی ضد بروسلا در دوره ی نقاهت و پس از درمان با مرحله حاد مقایسه شوند.اگر تیتر کاهش یابد نشان دهنده ی تاثیر مثبت درمان و فروکش نمودن بیماری است.
در بروسلوز حاد انسانی، ابتدا IgM افزایش می یابد و گاهی IgM تنها ایمونوگلوبولینی است كه در هفته های اول بیماری یافت میشود و میزان آن در عرض سه ماه پس از شروع عفونت افت میكند. در حالیكه آنتی بادی IgG از هفته دوم به بعد شروع به افزایش میكند و در موارد درمان نشده، به مدت حداقل یكسال در حد بالائی باقی می ماند ولی در بیمارانی كه بنحو كاملی درمان شده اند میزان آن در عرض شش ماه تا یكسال پس از شروع بیماری به حداقل رسیده و یا كاملا محو میگردد و لذا تداوم افزایش این آنتی بادی، ممكن است ناشی از تداوم ارگانیسم های زنده داخل سلولی در نسوج رتیكولوآندوتلیال یا سایر كانون های عفونت، باشد. همچنین آنتی بادی IgA هفته ها بعد از ظاهر شدن IgG قابل بررسی است و فاقد ارزش تشخیصی، میباشد.
طی عفونت مجدد یا تشدید (Exacerbation) عفونت قبلی عیار آنتی بادی IgG و احتمالا آنتی بادی IgM ضد بروسلائی، افزایش می یابد ولی میزان افزایش IgM در عود بروسلوز، مورد بحث صاحبنظران میباشد و مطالعات اخیر، حاكی از آنست كه طی عود بروسلوز، فقط IgG افزایش می یابد.
