تكلفة الاختبار: 1,824,230 ریال

حالة عرض الاختبار: موجود

نوع العينة:

سرم

حجم العينة:

1 ml

أصغر حجم للعينة:

0.5 ml

تخزين العينة:

۱۴ روز در دمای یخچال (۸-۲ درجه سانتیگراد) و ۲۱ روز در ۲۰^oC- 

  بهتر است پس از جداسازی سرم، آن را تا زمان آزمایش در یخچال نگهداری نمایید.

عينة الشحن:

 انتقال در شرایط یخچالی یا فریز

دليل جمع العينات:

خودداری از ذوب و انجماد مجدد

معلومات ضرورية عن المريض:

سن بیمار- سابقه بیماری -مصرف دارو

التحضير اللازم قبل أخذ العينات:

هیچگونه آمادگی نیاز نیست

المعلومات السريرية:

این آزمایش یک یا چند کلاس IgM,IgG یا کمتر IgA از آنتی بادی های بتا-2 گلیکوپروتئین 1 را شناسایی و اندازه گیری می کند. آنتی بادی بتا-2 گلیکوپروتئین 1 یک پروتئین c-factro است که به فسفولیپیدها متصل می شود.فسفولیپیدها پروتئین های لیپیدی هستند که در خارجی ترین لایه سلول ها (غشای سلولی) از جمله سلول های خونی مانند پلاکت ها یافت می شوند. در سندرم آنتی فسفولیپید اتوآنتی بادی هایی تولید می شوند که فسفولیپید و عوامل کمکی (کوفاکتور) آن مانند B2GP1 را هدف قرار می دهند. اتوآنتی بادی ها توسط بدن تولید می شوند و بر علیه آن عمل می کنند. در سندرم آنتی فسفولیپید 3 نوع آنتی بادی ممکن است دیده شود. B2GP1، آنتی کاردیولیپین ACL و ضد انعقاد لوپوس (لوپوس آنتی کوآگولانت). آنتی بادی های آنتی فسفولیپید به گونه ای که به خوبی شناخته نشده در فرآیند انعقاد خون دخالت می کنند. وجود آن ها خطر ایجاد لخته های خونی (ترومبی) نابجا و نابههنگام در شریان ها و سیاهرگ ها را افزایش می دهد.آنتی بادی های آنتی فسفولیپید بیشتر در افراد مبتلا به سندرم آنتی فسفولیپید (که یک اختلال خود ایمنی همراه با لخته شدن خون (حوادث ترومبوتیک) است)، کاهش تعداد پلاکت ها (ترومبوسیتوپنی)، یا با عوارض بارداری مانند پره اکلامپسی و سقط های مکرر، به ویژه در سه ماهه دوم و سوم دیده می شود. آنتی بادی های آنتی فسفولیپید ممکن است در گردش خون بیماران مبتلا به سایر اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک نیز شناسایی شود.

أسماء مشابهة:

 

 Anti-Beta-2 Glycoprotein 1 ، β2-Glycoprotein 1 Antibodies ، Beta 2GP1 Ab, Beta-2 Glycoprotein 1 Antibodies IgG,B2Gly(IgG) (S)
 

متطلبات العينة:

نام- نام خانوادگی -نوع نمونه 

العوامل المتداخلة:

مثبت شدن آنتی بادیهای B2GP1 بطور قطعی دلالت بر بیماری APS نیست و پزشک باید تمام یافته های بالینی و آزمایشگاهی را بررسی کند تا بیماری را تشخیص دهد.

مطالعات مقایسه ای و بررسی های مهارت داخل آزمایشگاهی نشان می دهد که نتایج حاصل از آزمون آنتی بادیهای B2GP1 می تواند بسیار متغیر و نتایج بدست آمده با روشهای سنجش ایمنی مختلف، ممکن است نتایج قابل ملاحظه  متفاوتی داشته باشد.

حالات عدم قبول العينات:

•   پلاسما حاوی ضد انعقاد سیترات سدیم و سایر مایعات بدن.
•       آلودگی نمونه، همولیز نمونه، ایکتریک( زردی) و لیپمیک شدید نمونه.
•       نمونه های با برچسب اشتباه و یا بدون برچسب.
•       ذوب و فریز کردن مکرر نمونه

وقت الإجابة: روزانه