آلرژن ها علاوه بر IgE اغلب القا کننده های خوبی برای IgG1 و IgG4 هستند. آنتی بادی های IgG4 اغلب به دنبال مواجهه مکرر یا طولانی مدت با آنتی ژن در یک محیط غیر عفونی تشکیل می شوند و ممکن است به زیر کلاس غالب تبدیل شوند. به عنوان مثال، زنبورداران طولانی مدت و افراد آلرژیک که تحت درمان ایمنی قرار گرفتند.
در ایمونوتراپی، به نظر می رسد تسکین علائم با القای IgG4 ارتباط دارد. تغییر به IgG4 ممکن است توسط IL10 تعدیل شود، که این زیر کلاس کاهش پاسخ های ایمنی یا القای تحمل را به هم مرتبط می کند. IgG4 همچنین ممکن است زیر کلاس آنتی بادی غالب در پاسخ های ایمنی به پروتئین های درمانی، مانند فاکتور VIII و IX و حداقل برخی از آنتی بادی های نوترکیب مانند adalimumab را نشان دهد. علاوه بر این، عفونت های کرمی یا انگل فیلاریال ممکن است منجر به تشکیل آنتی بادی های IgG4 شود، و تیتر IgG4 بالا می تواند با عفونت بدون علامت همراه باشد.
دربیماران مبتلا به Autoimmune pancreatitis Type 1 یا AIP Type1 ما با افزایش IgG4 روبه رو هستیم .AIP Type 1 یک بیماری مزمن و نادر است که اخیراموارد misdiagnosis آن با کانسر پانکراس به کرات گزارش شده است. به طورکلی IgG4 elevation برای AIP Type 1 اختصاصی نمی باشد.
بیماران AIP بیشتر دارای علائم آلرژیک هستند مانند آسم، و ۴۰ تا ۸۰ درصد بیماران با بیماری مرتبط با IgG4 دارای لنفادنوپاتی هستند و همچنین تظاهرات پوستی مانند پلاک های اریترماتو، پاپول ها و ندول های ساب درمال را پرزنت می کنند که اغلب Itchy می باشند و در صورت و ساعد بیشتر دیده می شوند.
بیماری پانکراتیت اتوایمیون تیپ یک در واقع یک chronic inflammatory condition است که با انفیلتراسیون بافتی به همراه لنفوسیت ها ی B و پلاسماسل های مترشحه ی IgG4 و درجاتی از فیبروز مشاهده می گرددکه اکثرابه استروییدهای خوراکی جواب می دهند.
ایمونوگلوبولین G4 تایپ اصلی آنتی بادی هاست که می تواند وارد بافت ها شده و به جنگ عفونت هابرود. کلا یک High levels of IgG4 در واکنش های آلرژیک، آسم، درماتیت آتوپیک و برخی کانسرها و بویژه دراختلالات اتوایمیون دیده می شود. IgG4 ارتباط قوی با IgE و آلرژن های مرتبط با آن دارد.
کمبود IgG4 می تواند به صورت یک پدیده ایزوله پرزنته گردد و یا همرا ه با IgA ,IgG2 و یا IgG1 بروزکند. تصویر کلینیکال کمبود ایزوله ی IgG4 بسیار شبیه کمبود سایر ساب کلاس های IgG می باشد. شایعترین علائم کلینیکال نقص IgG4 درعفونت های مکرر پیوژنیک بویژه درعفونت های تنفسی دیده می شود. همچنین به میزان کمتر موارد Isolated IgG4 deficiency دروضعیت های پاتولوژیک زیر مشاهده می گردد: اسهال مزمن یا اسهال عودکننده، آسم، pediatric AIDS، واکنشهای آلرژیک غذایی، کاندیدیاز مزمن واختلالات اتوایمیون.
