GIST می تواند در هر نقطه از طول دستگاه گوارش شروع شود، اما بیشتر در دیواره معده یافت می شود.
علائم تومور استرومایی دستگاه گوارش
GIST معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند تا زمانی که به اندازه کافی بزرگ باشد که به عنوان یک توده شکمی توسط بیمار مورد توجه قرار گیرد یا هنگامی که باعث درد می شود. این تومور بیشتر به طور تصادفی در تصویربرداری و/یا آندوسکوپی انجام می شود که به دلایل غیر مرتبط انجام می شود.
پاتولوژیست ها چگونه تومور استرومایی دستگاه گوارش را تشخیص می دهند؟
تشخیص معمولاً پس از برداشتن نمونه کوچکی از تومور در روشی به نام a بیوپسیبه برخی از تومورها در عضله بسیار عمیق هستند تا نمونه برداری انجام نشود. این تومورها قبل از تشخیص باید کاملاً برداشته شوند.
آزمایش های اضافی ممکن است برای تایید تشخیص انجام میشود
ایمونوهیستوشیمی
ایمونوهیستوشیمی آزمایشی است که به آسیب شناس اجازه می دهد تا پروتئین های داخل سلول را ببیند. ایمونوهیستوشیمی به پاتولوژیست شما اجازه می دهد GIST را از سایر تومورهایی که ممکن است در زیر میکروسکوپ شبیه به آن به نظر برسند، تشخیص دهد.
دو مارکر رایج ایمونوهیستوشیمی که برای تأیید تشخیص GIST استفاده می شوند cKIT (CD117) و DOG-1 هستند. سلولهایی که پروتئین تولید می کنند مثبت یا نامیده می شوند واکنشیبه آنهایی که پروتئین تولید نمی کنند منفی یا منفی نامیده می شوند غیرواکنشیبه اکثر GIST (95٪) برای یکی از این نشانگرها مثبت خواهد بود.
آزمایشات مولکولی
اکثر GIST ها دارای جهش ژنتیکی در یکی از دو ژن هستند: KIT یا PDGFRA (گیرنده فاکتور رشد مشتق از پلاکت A). ممکن است آسیب شناس شما آزمایش هایی را برای تعیین نوع جهش انجام دهد. نتایج این آزمایشات مهم است زیرا داروهای هدفمند به بیمارانی با جهش‌های خاص ارائه میشود (به عنوان مثال، ایماتینیب به بیماران دارای جهش KIT ارائه میشود).
اصطلاح درجه برای توصیف میزان غیرطبیعی بودن سلول های تومور در GIST با سلول های طبیعی استفاده می شود. درجه مهم است زیرا برای پیش بینی نحوه رفتار تومور در طول زمان استفاده می شود. پاتولوژیست ها GIST ها را بر اساس درصد سلول های توموری که برای ایجاد سلول های تومور جدید در حال تقسیم هستند، به دو درجه کم و زیاد تقسیم می کنند. این فرآیند نامیده می شود میتوز و سلولی که در مرحله تقسیم است a نامیده می شود شکل میتوتیک. پاتولوژیست شما درجه تومور را با شمارش تعداد ارقام میتوزی در یک ناحیه میکروسکوپی به ابعاد 5 میلی متر در 5 میلی متر تعیین می کند. با استفاده از این اندازه گیری، تومورهای درجه پایین بیش از 5 شکل میتوزی ندارند در حالی که تومورهای درجه بالا بیش از 5 شکل میتوزی دارند.
چرا محل تومور مهم است؟
GIST های معده بیش از نیمی (تقریباً 70٪) از GIST های دستگاه گوارش را تشکیل می دهند و در مقایسه با تومورهای هم اندازه که از روده کوچک یا راست روده شروع می شود ، با نتیجه مطلوب تری همراه است.
اکثر GIST ها از دیواره عضلانی دستگاه گوارش شروع می شوند ، اگرچه می توانند به سمت روده رشد کنند مخاط یا سروز اندام. تومورهایی که در مخاط گسترش می یابند بیشتر از سایر نقاط بدن گسترش می یابند تا تومورهایی که فقط در دیواره عضلانی یافت می شوند.
گاهی اوقات ، GISTs همچنین می توانند در خارج از دستگاه گوارش در مزانس ، امنتوم ، رتروپرترونئوم و لگن ایجاد شوند. محل تومور مهم است زیرا از آن در نمره ارزیابی خطر استفاده می شود (به زیر مراجعه کنید).
ارزیابی خطر برای تومور استرومایی گوارشی
نمره ارزیابی خطر GIST برای پیش بینی خطر بیماری متاستاتیک (گسترش سلول های تومور به سایر قسمت های بدن) در طول زمان طراحی شده است. آسیب شناسان از سه معیار برای تعیین امتیاز استفاده می کنند: میزان میتوزی (تعداد سلول های توموری که برای ایجاد سلول های تومور جدید تقسیم می شوند)، محل تومور در دستگاه گوارش و اندازه تومور. این سه معیار برای تعیین نمره کلی ترکیب می شوند.
نرخ میتوز: خطر ابتلا به بیماری متاستاتیک دور زمانی بیشتر است که تعداد ارقام میتوزی بیش از 5 در هر 5 میدان پرقدرت باشد.
موقعیت مکانی:: تومورهای واقع در معده با کمترین خطر ابتلا به بیماری متاستاتیک مرتبط هستند. خطر ابتلا به بیماری متاستاتیک برای تومورهای واقع در روده کوچک (دئودنوم، ژژونوم، ایلئوم) و رکتوم بیشتر است.
اندازه تومور: بر اساس این امتیاز، احتمال متاستاز دوردست در فواصل اندازه تومور زیر افزایش می یابد: 2 سانتی متر، 5 سانتی متر و 10 سانتی متر. به عنوان مثال، تومور 5 سانتی متری با خطر متاستاز بالاتر از تومور 2 سانتی متری و تومور 10 سانتی متری با خطر بالاتر متاستاز نسبت به تومور 5 سانتی متری همراه است.
حاشیه چیست؟
A حاشیه بافتی است که توسط جراح به منظور برداشتن تومور از بدن شما بریده شده است. انواع حاشیه های توصیف شده در گزارش شما بستگی به اندام درگیر و نوع جراحی انجام شده دارد. حاشیه ها تنها در گزارش شما پس از برداشتن کل تومور شرح داده می شوند.
حاشیه منفی به این معنی است که هیچ سلول توموری در هیچ یک از لبه های بریده شده بافت مشاهده نشده است. هنگامی که سلول های توموری در لبه بافت برش وجود داشته باشد ، حاشیه مثبت نامیده می شود. حاشیه مثبت با خطر بیشتری همراه است که تومور پس از درمان در همان محل عود کند.
مرحله تومور (pT)
GIST ها فقط بر اساس اندازه تومور مرحله تومور بین 1 تا 4 داده می شوند.
T1 - تومور در حداکثر ابعاد کوچکتر یا مساوی 2 سانتی متر است.
T2 - اندازه تومور بیش از 2 سانتی متر اما بیش از 5 سانتی متر نیست.
T3 - اندازه تومور بیش از 5 سانتی متر اما بیش از 10 سانتی متر نیست.
T4 - تومور در حداکثر بعد از 10 سانتی متر بزرگتر است.
مرحله گره (pN)
GIST ها یک مرحله گره ای 0 یا 1 بر اساس عدم وجود یا وجود سلول های تومور در a گره لنفاوی.
N0 - هیچ سلول توموری در هیچ یک از غدد لنفاوی مورد بررسی یافت نشد.
N1 - سلولهای تومور حداقل در یک غدد لنفاوی یافت شد.
NX - هیچ غدد لنفاوی برای معاینه پاتولوژیک ارسال نشد.
مرحله متاستاتیک (pM)
GISTs یک مرحله متاستاتیک بین 0 تا 1 بر اساس وجود سلولهای تومور در یک مکان دور در بدن (به عنوان مثال کبد ، سطوح صفاق و غیره) داده می شود. تنها در صورتی می توان مرحله متاستاتیک را تعیین کرد که بافتی از محل دور برای بررسی پاتولوژیک ارسال شود. از آنجا که این بافت به ندرت وجود دارد ، مرحله متاستاتیک را نمی توان تعیین کرد و به عنوان X ذکر شده است.
