Test cost: 164,810 Rial

Status of test presentation: Existing

Explanation of the procedure:

حلاليت در مقابل اوره 5 مولار

Sample type:

پلاسماي سيتراته
 

Sample size:

2 ml

Sample storage:

نمونه به مدت حداکثر 4 ساعت در دمای 4 درجه سانتی گراد و 14 روز در -20 درجه سانتیگراد

 

Sample shipping:

فريز شده به همراه يخ خشک ارسال شود
 

Sample collection guide:

باید در کمترین زمان ممکن پلاسما از سلول جدا گردد.

Clinical information:

فاکتور XIII یا fibrin-stabilizing factor

پروآنزیمی است که بوسیله ترومبین فعال و باعث پلیمریزه شدن زنجیره های فیبرینی می شود. به عبارت دیگر این فاکتور پایدار کننده فیبرین است. این فاکتور تقریباً ناپایدار است و بدلیل مصرف در پروسه انعقاد مقدار آن در سرم فوق العاده ناچیز می باشد. از نظر بالینی کمبود آن بندرت رخ می دهد. به هر حال کمبود این فاکتور می تواند از دوران طفولیت و با سابقه خونریزی های مکرر در طول عمر بیمار وجود داشته باشد. در نبود یا کاهش شدید فاکتور 13، پیوند های هیدروژنی شبکه فیبرین به پیوند کووالانسی تبدیل نمی شود. به همین دلیل، لخته در محلول اوره 5 مولار حل می شود. حل شدن لخته در کمتر از 24 ساعت غیر طبیعی و گویای کاهش شدید این فاکتور است.

 

علت انجام تست فاکتور 13:

1. کمبود این فاکتور می تواند در تشخیص خونریزی های شدیدی بکار رود.
2. اختلال در ترمیم زخم، خونریزی ها داخل مغزی از عوارض کمبود این فاکتور است.
3. تشخیص اختلالات خونریزی دهنده فامیلیال در بیماران با PT، PPT و ون ویلبرلند طبیعی.

Name of measurement method:

لخته شدن در محلول اوره 5 مولار (کیفی)، فتومتریک (کمی)

Similar names:

Fibrin stabilizing factor ، Fibrinoligase، Laki- Lorand factor

Cases of non-acceptance of samples:

• سرم
• تغییرات نسبت سیترات سدیم به خون.
• استفاده از سایر ضد انعقادها.
• نمونه ای که بیش از 4 ساعت از زمان نمونه گیری آن گذشته باشد.
• نمونه لخته شده.
• لوله ای که بطور کامل پر نشده باشد.

Additional information:

کمبود فاکتور سیزدهم یک اختلال خونریزی دهنده نادر است. محققان یک نوع ارثی و یک فرم کمتر شدید را که در طول زندگی فرد به دست می آید، شناسایی کرده اند. علائم و نشانه های کمبود ارثی فاکتور XIII بلافاصله پس از تولد شروع می شود، معمولاً با خونریزی غیر طبیعی از کنده بند ناف.نقش فاکتور سیزدهم در بهبود زخم. در طول آسیب، FXIII-A چسبندگی پلاکت به اندوتلیوم آسیب دیده را از طریق مکانیسم وابسته به اینتگرین افزایش می دهد. FXIII فعال شده (FXIIIa) پیوند متقابل فیبرین را واسطه می کند و باعث جمع شدن لخته می شود.فاکتور XIII (FXIII) با اتصال متقابل alpha;2-آنتی پلاسمین (alpha;2AP) به فیبرین، ترومب ها را در برابر فیبرینولیز تثبیت می کند. سلولی FXIII (FXIII-A) در پلاکت ها فراوان است، اما عملکرد خارج سلولی این مخزن مشخص نیست زیرا توسط مکانیسم های ترشح کلاسیک آزاد نمی شود.

Answer time: 7 day