ژن ERCC2 یکی از اعضای مهم سیستم ترمیم DNA با روش NER می باشد. پلی مورفیسم ERCC2 c.2251A>C در کدون 751 واقع در اگزون 23 بوده و در طی آن اسیدآمینه گلوتامین در پروتئین ERCC2 جایگزین لیزین می شود. مشخص شده که این تغییر می تواند باعث کاهش توان ترمیمی این سیستم و افزایش ناپایداری ژنومی و نهایتا سرطان زایی، گردد.
تحقيقات اخير در سرطان نشان دادها نـد كـه يكـي از عوامل مهم مؤثر در ايجاد سـرطان در انسـان؛ تغييـرات ژنتيكي در ژنهاي مرتبط با سـرطان اسـت كـه توسـط مــواد ســرطانزاي محيطــي يــا كارســينوژنها ايجــاد ميگردد. .اين مواد كارسينوژنيك با حمله به DNA باعث ايجاد جهـش در ژنهـاي كنتـرل كننـده سـيكل سلولي شده و در صورتي كه آسيب ايجاد شده در DNA ترميم نگردد ميتواند منجر به مـرگ سـلولي يـا تكثيـر كنترل نشده و ايجاد سرطان گردد .با توجه به ايـن موضوع كه DNA هميشه در معرض اين آسـيبها قـرار دارد سيستمهاي ترميم DNA متعددي در سلول جهت برطرف كردن اين آسيبها به وجود آمده است. يكـي از ايـن سيسـتمها، تـرميم بـه روش حـذف نوكلئوتيـدي NER) Repair Excision Nucleotid (است كـه در آن يك مجموعه اوليگونوكلئوتيدي شامل ناحيه آسيبديده حذف ميگردد. اين سيستم آسيبهاي وارده بـه DNA توسط پرتوهاي UV و آسـيبهاي اكسـيداتيو را تـرميم ميكند. يكي از مهمترين ژنهاي اين سيستم (ERCC2 (Excision repair cross-complementing group 2 ميباشد . اين ژن بر روي كرومـوزوم 3.19q13 قـرار داشته و محصول آن يك mRNA با 32 اگزون است كه نهايتاً پروتئيني با 760 اسـيدآمينه و وزن مولكـولي 87 كيلودالتون توليد ميكند. محصـول پروتئينـي ايـن ژن فعاليت هليكازي داشـته و جزئـي از فـاكتور رونويسـي TFIIHميباشد و به عنوان عضو ضروري سيستم ترميم NER مطــرح اســت. مطالعــات نشــان دادهانــد كــه پليمورفيسمهاي تك نوكلئوتيدي ميتواند باعث كاهش كارايي سيستم ترميم DNA شـده و نهايتـاً جهشهـاي ژني در فرد تجمع يابد كـه نتيجـه آن افـزايش ريسـك ابتلا بـه سـرطان ميباشـد . در ايـن راسـتا تـاكنون چنــدين پليمورفيســم ژنــي ERCC2 كــه در كــاهش كارايي سيستم NER مؤثر بوده است معرفي شده است. از جملــه آنهــا تغييــر در كــدون 312 از اگــزون 10 (Asp312Asn (و كـــــــدون 751 از اگـــــــزون 23 (Lys751Gln )ميباشــد .
