Test name: CDX2 (IHC)
Test cost: 0 Rial
Status of test presentation: Existing
Sample type:
بلوک یا اسلایدهای بافتی تثبیت شده با فرمالین، تعبیه شده در پارافین (FFPE) / نمونه بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA)
Sample storage:
دماي محيط حداقل یکسال بعد از فیکس کر دن بافت یا تهیه سل بلاک
Necessary information about the patient:
Necessary preparation before sampling:
به آمادگی خاصی نیاز ندارد در بسیاری از موارد آمادگی لازم نیست، اما بستگی به نحوه به دست آوردن سلول های سرطانی دارد. بر اساس روشی که برای به دست آوردن نمونه استفاده می شود، دستورالعمل هایی از پزشک خود دریافت خواهید کرد.
Clinical information:
CDX-2 ژنی است که پروتئینی به نام هوموباکس ۲ نوع دمی را کد می کند. این ژن یکی از خانواده ژن های فاکتور رونویسی هومئوباکس مرتبط با دم است. این پروتئین برای رشد جنینی، به ویژه در تشکیل روده های کوچک و بزرگ بسیار مهم است. این به عنوان یک فاکتور رونویسی عمل می کند که بیان ژن های دخیل در رشد و نگهداری روده را تنظیم می کند. سلولهای اپیتلیالنقش مهمی در تمایز و تکثیر سلول های روده ایفا می کند. CDX-2 توسط سلول های اپیتلیال در سراسر روده کوچک و بزرگ که شامل کولون و رکتوم است بیان می شود. همچنین توسط بافت هایی که تحت یک فرآیند غیرسرطانی به نام قرار گرفته اند بیان می شود متاپلازی روده جایی که سلول ها تغییر می کنند و بیشتر شبیه به سلول های روده می شوند. اکثر تومورهای غیر سرطانی که در روده کوچک و بزرگ ایجاد می شوند CDX-2 را بیان می کنند. شایع ترین این تومورهای غیر سرطانی کولورکتال هستند آدنوم or پولیپ ها. آسیب شناسان معمولاً آزمایشی به نام انجام می دهند ایمونوهیستوشیمی (IHC) برای دیدن سلول های بیان کننده CDX-2 در یک نمونه بافت. این آزمایش اطلاعات مکانی در مورد محل بیان پروتئین در نمونه های بافتی ارائه می دهد و آن را برای تشخیص و نظارت بر شرایط مربوط به دستگاه گوارش بسیار ارزشمند می کند.CDX-2 چه کاری انجام می دهد؟
انواع سلول هایی که به طور معمول CDX-2 را بیان می کنند
انواع تومورهای غیر سرطانی که CDX-2 را بیان می کنند
انواع سرطان هایی که CDX-2 را بیان می کنند
تشخیص CDX-2 در نمونه های بافتی
Name of measurement method:
ایمونوهیستوشیمی ,Immunohistochemistry, IHC
Intervening factors:
طبق دستورالعمل های انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) / کالج پاتولوژیست های آمریکا (CAP)، نتایج آزمایش ایمونوهیستوشیمی فقط برای نمونه های غیرکلسیفیه و جاسازی شده در پارافین که در 10 درصد فرمالین بافر خنثی ثابت شده اند معتبر است. تأخیر در تثبیت، تثبیت کم یا بیش از حد ممکن است بر این نتایج تأثیر بگذارد.
Cases of non-acceptance of samples: