هورمون ضد مولِرین یا AMH توسط سلول‌های گِرانولوزا (سلول‌هایی که در کیسه‌های تخمک یا فولیکول‌ها قرار دارند)، در تخمدان تولید می‌شود.
سطح غلظت AMH، نشانگر تعداد تخمک‌های باقی‌مانده بدن یک زن (معروف به ذخیره تخمدان) است. اصولاً نوزادان دختر با تعداد مشخصی فولیکول در تخمدان‌ها متولد می‌شوند. در هنگام تولد، ذخیره تخمدان یک دختر، بین ۱ تا ۲ میلیون فولیکول است، در هنگام بلوغ تعداد تخمک‌ها به ۴۰۰۰۰۰ و پس از سی‌سالگی به ۲۵۰۰۰ تخمک کاهش می‌یابد. در دوران یائسگی تنها ۱۰۰۰ تخمک در تخمدان‌ها وجود دارد که با توقف ترشح هورمون‌های زنانه توسط تخمدان در زمان یائسگی، این تخمک‌ها هرگز رشد نکرده و بالغ نمی‌شوند و فرآیند تخمک‌گذاری و در نتیجه قاعدگی متوقف می‌شود. آزمایش AMH برای ارزیابی تعداد تخمک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سطح پایین AMH به کاهش ذخیره تخمدان (DOR) یا تعداد کم تخمک‌ها اشاره دارد؛ به همین دلیل می‌گوییم که هورمون AMH، یکی از هورمون‌های مرتبط با توان تولیدمثلی افراد است. و اما نکته‌ای بسیار مهم! سطح پایین AMH، الزاماً به معنای کاهش ذخیره تخمدان (DOR) نیست. این آزمایش نمی‌تواند کیفیت تخمک‌ها را آشکار کند. این را هم باید در نظر داشت که نتایج این آزمایش نمی‌تواند به طور قطعی امکان باروری را نفی کند.
در ارزیابی زنانی که با خطر کاهش رزرو تخمدانی روبرو هستند کمک کننده است، (از جمله زنان دارای سابقه خانوادگی یائسگی زودرس، نارسایی تخمدان، زنان مبتلا به یائسگی زودرس (نارسایی تخمدان)، زنان دارای سابقه اندومتریوز شدید، شیمی درمانی یا جراحی قبلی بر روی تخمدان، زنان مبتلا به بیماریهای اتوایمیون، عفونت لگن، و زنانی که از رژیم های گیاهخواری استفاده می کنند.
شایان ذکر است در اکثر زنان مبتلا به کاهش رزرو تخمدانی، ریسک فاکتورهای فوق وجود ندارد و یکی از راههای شناسایی آنها استفاده از تست AMH می باشد.
AMH یکی از تست های مهم در ارزیابی ناباروری است و بعلاوه در تعیین دوز صحیح داروهای باروری (از جمله داروهای مورد استفاده در IVF) کمک می کند.
افزایش AMH در تشخیص PCOS کمک کننده است. بر خلاف FSH، Inhibin B و استرادیول در تمام طول سیکل قاعدگی ثابت است، از این رو ، انجام این تست در هر زمان از چرخه قاعدگی امکان پذیر است.
