آزمایش هلیکوباکتر پیلوری برای بررسی وجود باکتری خاصی به نام هیلکوباکتر می باشد. این باکتری عامل اصلی ورم معده ، گاستریت ، آدنوکارسینوم و لنفوم سلول های MALT می باشد. اگر این باکتری در بدن وجود داشته باشد غشاء معده توسط آنها مورد تهاجم قرار می گیرد. وقتی غشاء معده آسیب ببیند باعث به وجود آمدن زخم معده می شود. زخم معده سبب خونریزی و عفونت دستگاه گوارشی می شود.
هلیکوباکتر در حقیقت یک تست غربالگری جهت شناسایی باکتری گوارشی یا اچ پیلوری می باشد.
با استفاده از این آزمایش آنتی بادی های تولید شده مرتبط با میکروب هلیکوباکتر شناسایی شده و روند درمان مشخص می شود.
اچ پیلوری یک باسیل گرم منفی می باشد. این باکتری عامل بیماری های معده به حساب می آید. با وجود این باکتری احتمال ابتلا به بیماری های زیر در فرد می باشد:
- التهاب مری
- گاستریت مزمن
- زخم و خونریزی معده
- زخم اثنی عشر
این باکتری می تواند سبب بروز سرطان معده نیز شود و فرد را مستعد بیماری های حاد معده می کند.
عدم تشخیص به موقع این بیماری می تواند منجر به بروز و ادامه داشتن بیماری هایی از قبیل ورم معده، زخم معده، سرطان معده و همینطور سرطان بافت لنفاوی بشود، بنابراین تجویز این آزمایش و بررسی آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. انجام این آزمایش برای افرادی که دارای زخم در معده یا روده خود می باشند، در گذشته زخم معده داشته اند ولی آزمایش را انجام نداده اند، و همینطور افرادی که برای درمان این بیماری دارو مصرف میکنند تجویز خواهد شد. در بيماران مبتلا به بيماري زخم پپتيک همراه با H.pylori سطوح آنتي بادي هاي سرم در مقابل اين باکتري افزايش يافته و آنتي ژن اختصاصي باکتري در مدفوع وجود دارد.
تست سرولوژیک روشی ارزان و غیرتهاجمی برای تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری است. همچنین به عنوان یک تشخیص حمایتی استفاده می شود که در آن هیچ آمادگی یا پرهیز از آنتی اسیدها لازم نیست. این تست کمترین حساسیت در بین تست های هلیکوباکتر پیلوری است. آنتی بادی IgG بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. 2 ماه پس از عفونت افزایش می یابد و برای بیش از یک سال پس از درمان بالا می ماند. آنتی بادی IgA ، مانند IgG، حدود 2 ماه پس از عفونت افزایش می یابد اما 3 تا 4 هفته پس از درمان کاهش می یابد. آنتی بادی IgM اولین آنتی بادی است که افزایش می یابد (حدود 3 تا 4 هفته پس از عفونت) و 2 تا 3 ماه پس از درمان شناسایی نمی شود. این آنتی بادی ها را می توان با استفاده از مقدار کمی از خون به دست آمده تشخیص داد.
