تكلفة الاختبار: 5,682,000 ریال

حالة عرض الاختبار: موجود

المعلومات السريرية:

کیست (کیسه) گوش یا کلستاتوم یک توده غیر طبیعی غیر سرطانی است. کلستاتوم معمولا در گوش میانی و پشت پرده گوش تشکیل می‌شود. کیست گوش اکثرا به علت عفونت‌های مکرر گوش میانی و به صورت نادر به عنوان نقص مادرزادی تشکیل می‌شود.

سطح بیرونی پرده‌ی گوش درست مثل پوست بقیه‌ی نقاط بدن است که متشکل از اپیتلیوم اسکواموسی لایه‌ای است و همچون پوست بقیه‌ی قسمت‌های بدن، پوست اندازی می‌کند (سلول‌های اپیتلیالِ پوست می‌ریزند). معمولاً مجرای خارجی گوش این ضایعات پوستی را به بیرون می‌ریزد. اگر بخشی از پرده‌ی گوش به سمت داخل و به سمت فضای گوش میانی کشیده و رتراکته شود، این محصولات قادر به خروج از مجرای گوش نیستند و به صورت توده‌ای از پوست مرده درون آن فضای رتراکته شده در استخوان گیجگاهی جمع می‌شوند. چنین تجمعی از سلول‌های پوستی جدا شده و مرده موجب فرسایش و نکروزه شدن استخوان می‌شود. این فرسایش و نکروز استخوان به خاطر دو عامل رخ می‌دهد: فشار آرام توده‌ی پوستی جمع شده بر روی استخوان و فعالیت‌های آنزیمی آن‌ها. به این عارضه کلستئاتوما گفته می‌شود. این عارضه با نام کراتوما، به معنی کیست حاوی اپیدرمویید، یا در متون قدیمیِ گوش به نام تومور مرواریدی نیز یاد می‌شود. پوست‌های مرده‌ی موجود در مرکز یک چنین کیستی، محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها و حتی رشد و گسترش عفونت است. اگر عفونت نیز به این مساله اضافه شود، باعث می‌شود روند تخریب استخوانی زایده‌ی ماستویید شتاب بگیرد. به زحمت می‌توان عفونت‌ها را در کلستئاتوما ریشه‌کن کرد، چون که به سختی می‌توان آنتی بیوتیک‌ها را به چنین نواحی غیر عروقی رساند و قطره‌های موضعی نمی‌تواند به داخل هسته‌ی این توده از پوست‌های مرده نفوذ کند.