تكلفة الاختبار: 1,750,360 ریال

حالة عرض الاختبار: موجود

نوع العينة:

سرم

حجم العينة:

1 ml

تخزين العينة:

3 روز 8-2 درجه2 ماه در 20- درجه

 

عينة الشحن:

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

دليل جمع العينات:

از فریز و آب کردن نمونه خودداری شود

معلومات ضرورية عن المريض:

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

التحضير اللازم قبل أخذ العينات:

این آزمایش نیازی به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد.

المعلومات السريرية:

اعضای خانواده Chlamydiaceae ارگانیسم های کوچک سلولی، غیر متحرک، گرم منفی و اجباری هستند که در سیتوپلاسم سلول های میزبان رشد می کنند.

این ارگانیسم ها دارای ویژگی های بسیاری از باکتری ها هستند و مستعد ابتلا به آنتی بیوتیک درمانی هستند. آنها همچنین شبیه ویروس ها هستند و برای تکثیر به سلول های زنده نیاز دارند.

سه گونه از آن شناخته شده است که شامل کلامیدیا تراکوماتیس، کلامیدیا پونومونیه و کلامیدیا پسی تاسی می باشد. عفونت‏های مزمن بدون علامت یا مداوم ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس و کلامیدیا پونومونیه در انسان شایع هستند.

Chlamydophila pneumoniae مسئول تقریباً 10٪ موارد ذات الریه است.

Chlamydophila trachomatis در طیف گسترده ای از عفونت ها در انسان نقش دارد.

در زنان، این ارگانیسم دلیل بیماری التهابی لگن، سالپینگیت و آندومتریت است.

در مردان ، اپیدیدیمیت و سندرم Reiter رخ می دهد. Chlamydophila trachomatis همچنین باعث عفونت چشم می شود، مانند تراکوم، التهاب ملتحمه بزرگسالان و التهاب ملتحمه در نوزادان. این اختلالات به طور سنتی با تشخیص یا کشت سیتولوژیک تشخیص داده می شود.
این عفونت با رابطه جنسی منتقل می‌شود. همچنین، می‌تواند از مادر به نوزاد در زمان تولد منتقل شود.

آنتی بادی های IgM ،  اولین آنتی بادی هایی هستند که توسط سیستم ایمنی در پاسخ به عفونت جدید کلامیدیا تولید می شوند.تیتر آنتی بادی IgM  بیشتر از 1/10 احتمالا نشان دهنده عفونت فعال می باشد. تعیین میزان آنتی‏بادی  IgM نشانگر بیماری حاد می باشد.

تیتر آنتی بادی کمتر از 1/10 نشان دهنده عدم عفونت به کلامیدیا تراکوماتیس و یا عفونت پیشین است.

 در طی عفونت اولیه، آنتی بادی IgM تقریباً 3 هفته پس از اولین تظاهرات بیماری تولید می شود، در حالی که IgG و IgA پس از 6-8 هفته قابل تشخیص هستند.

 

أسماء مشابهة:

Chlam-M

 

 

متطلبات العينة:

 نام و نام خانوادگی-نوع نمونه

العوامل المتداخلة:

• وجود روماتوئید فاکتور (RF) ممکن است باعث افزایش کاذب IgM شود.
• آنتی بادی IgG (در مقادیر خیلی زیاد) امکان دارد جهت اتصال به جایگاه اتصال با IgM رقابت نموده و موجب نتایج منفی کاذب گردد.
• نمونه های سرمی جمع آوری شده در ابتدای فاز حاد بیماری امکان دارد در تعیین کلاس آنتی بادی های IgG و IgM با روش های سرولوژیک منفی باشد.
• زنان به هنگام خونریزی طبیعی ماهیانه، مصرف آنتی بیوتیک ها و داروهای تضعیف کننده یا مهارکننده سیستم ایمنی امکان دارد باعث نتایج منفی کاذب گردد.
• وجود آنتی بادی ضد هسته (ANA) ، نمونه های دارای همولیز و لیپمیک شدید و ذرات فیبرین می توانند در نتایج آزمایش ایجاد تداخل کنند.  

حالات عدم قبول العينات:

مقدار کم نمونه ،همولیز، لیپمیک و ایکتریک واضح

معلومات إضافية:

عفونتهای موضعی معمولا با افزایس تیتر آنتی بادی همراه نیستند. در صورت لزوم بهتر است که از روش کشت میکرواورگانیسم و یا PCR استفاده شود.