تكلفة الاختبار: 528,510 ریال

حالة عرض الاختبار: موجود

شرح الإجراء:

هدف از انجام این آزمایش، غربالگری و پایش اختلالات کبدی، کم خونی همولیتیک و یرقان (زردی) نوزادی است.

نوع العينة:

سرم

حجم العينة:

1  mL

أصغر حجم للعينة:

0.5 mL

تخزين العينة:

5 روز 8-2 درجه3ماه 20- درجه (محل تاریک)

عينة الشحن:

انتقال در شرایط یخچالی یا  فریز( لوله تاریک)

دليل جمع العينات:

نگهداري نمونه در شرايط تاريکي و دور از نور از زمان نمونه‌گيري تا زمان تحويل به آزمايشگاه

نمونه فریز دفریز نشود

معلومات ضرورية عن المريض:

 سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

التحضير اللازم قبل أخذ العينات:

بهتر است قبل از انجام این تست شرایط ناشتایی رعایت شود.

المعلومات السريرية:

بیلی روبین یک رنگدانه نارنجی-زرد است. این ماده در حقیقت یک محصول زائد است که عمدتا با تجزیه طبیعی هِم (heme) تولید می شود. Heme یک جزء از هموگلوبین است که در گلبولهای قرمز وجود دارد. بیلی روبین در نهایت توسط کبد متابولیزه شده تا از بدن خارج گردد. آزمایش بیلی روبین، میزان بیلی روبین موجود در خون را به منظور ارزیابی عملکرد کبد یا کمک به تشخیص کم خونی ناشی از تخریب RBC (کم خونی همولیتیک) اندازه گیری می کند. گلبولهای قرمز به طور معمول پس از حدود 120 روز در گردش خون تخریب می شوند. با تجزیه شدن و بازیافت مجدد گلبول های قرمز خون (پس از 120 روز) توسط کبد، بیلی روبین تولید می شود. دو نوع بیلی روبین وجود دارد: بیلی روبین غیر کونژوگه (غیر مستقیم یا Indirect) و بیلی روبین کونژوگه (مستقیم یا Direct) بیلی روبین غیر کونژوگه زمانی که heme از هموگلوبین آزاد می شود، تشکیل می گردد. سپس این بیلی روبین توسط پروتئین ها به کبد منتقل می شود. در کبد، مولکول های قند به بیلی روبین غیر کونژوگه متصل می شوند (کونژوگه شدن) تا بیلی روبین کونژوگه تشکیل گردد. سپس بیلی روبین کونژوگه وارد صفرا شده و از کبد به روده کوچک منتقل می شود، جایی که توسط باکتری ها تجزیه می شود و سرانجام در مدفوع حذف می شود. بنابراین، محصولات تجزیه بیلی روبین سبب رنگ قهوه ای مدفوع می شوند. به طور طبیعی، میزان بیلی روبین کونژوگه در خون بسیار پایین است.

در موارد زیر به انجام این آزمایش نیاز است:

• به عنوان یکی از آزمایش های چکاپ
• وجود علائم یا نشانه های آسیب کبدی
• بیماری کبد
• انسداد مجرای صفراوی
• آنمی همولیتیک
• مشکلات متابولیک مرتبط با کبد
• نوزاد تازه متولد شده که زردی یا یرقان داشته باشد

 

افزایش بیلی روبین تام (Total) در موارد زیر مشاهده می‌شود:

هپاتیت های ویروسی

سیروز

مونونوکلئوز عفونی

واکنش به برخی داروها مانند کلروپرومازین

یرقان انسدادی

آنمی همولیتیک

سندروم کریگلر- نجار

سندروم گیلبرت

سندروم دوبین – جانسون

القيم المرجعية:

Direct Bilirubin > or =12 months: 0.0-0.3 mg/dL Reference values have not been established for patients who are <12 months of age. Total Bilirubin 0-6 days: Refer to www.bilitool.org for information on age-specific (postnatal hour of life) serum bilirubin values. 7-14 days: <15.0 mg/dL 15 days to 17 years: < or =1.0 mg/dL > or =18 years: < or =1.2 mg/ dL

اسم طريقة القياس:

-

دستگاه اتوآنالایزر، فتومتریک - Colorimetric Diazo

أسماء مشابهة:

Bilirubin Total, Total Bilirubin, Neonatal Bilirubin, Direct Bilirubin, Conjugated Bilirubin, Indirect Bilirubin, Unconjugated Bilirubin, آزمایش زردی یا یرقان

متطلبات العينة:

نام و نام خانوادگي ، نوع نمونه

العوامل المتداخلة:

• اگر نمونه حدود یک ساعت در معرض نور خورشید یا نور اتاق قرار بگیرد، بیلی روبین بطور کاذب کاهش پیدا می کند.
• 24 ساعت قبل از انجام این آزمایش نباید مواد حاجب رادیوگرافی برای بیمار تجویز شده باشد.
• خوردن وعده غذایی پرچرب قبل از آزمایش ممکن است باعث کاهش کاذب بیلی روبین شود.
• ناشتایی طولانی مدت و یا بی اشتهایی ممکن است بیلی روبین را بطور کاذب افزایش دهد.
• داروهایی که می توانند میزان بیلی روبین را افزایش دهند عبارتند از:  داروهای ضد مالاریا، استرپتومایسین، نووبیوسین، هیستیدین، فنازوپیریدین، ریفامپین، تئوفیلین، تیروزین، آمینوفنول، اپی نفرین، ایزوپروترنول، لوودوپا، متیل دوپا، فنلزین، استامینوفن و اسپرین و اریترومایسین و جنتامایسین و ایندومتاسین و ایزونیازید
• باربیتورات ها ، امیکاسین و مقادیر بالای ویتامین C , و تئوفیلین باعث کاهش بیلی روبین می شود

 

حالات عدم قبول العينات:

همولیز ، ایکتریک ، لیپمیک شدید 

 

معلومات إضافية:

آزمایش Bilirubin Total مجموع انواع بیلی‌روبین را گزارش می‌دهد. افزایش بیلی‌روبین در خون می‌تواند در نتیجۀ افزایش تخریب گلبول‌های قرمز، صدمات به بافت کبدی و انسداد مجاری صفراوی صورت گیرد که در این حالت علائمی‌چون زردی پوست و زرد شدن بخش سفید رنگ چشم را می‌توان مشاهده نمود.

در نوزادان امکان بالا بودن سطح بیلی‌روبین در روزهای اولیۀ تولد وجود دارد که می‌تواند به علت عدم بلوغ کامل کبد باشد. این نوع زردی معمولاً طی چند روز به طور خود به خودی برطرف می‌شود. در صورتی‌که زردی از بین نرفت باید اقدامات درمانی صورت گیرد. بالا بودن این ماده در خون برای مدت طولانی می‌تواند باعث وارد شدن صدماتی به مغز نوزاد شود. .

بالا رفتن میزان بیلی‌روبین در نوزادان باعث وارد آمدن صدماتی به مغز می‌گردد. اما در کودکان  و بزرگسالان به علت رشد سد خونی‌ـ مغزی، بیلی‌روبین نمی‌تواند از این سد عبور نماید، به همین دلیل افزایش بیلی‌روبین در کودکان و بزرگسالان باعث صدمات مغزی نمی‌شود.

وقت الإجابة: 1 يوم