آزمایش تب مالت یا آزمایش wright یک آزمایش اولیه برای تسخیص بیماری بروسلوز است. تب مالت (بروسلوز) یک عفونت باکتریایی است که توسط گونه های مختلف از جنس بروسلا ایجاد می شود. این بیماری زئونوز (مشترک میان انسان و دام) در درجه اول حیوانات را تحت تاثیر قرار می دهد اما می تواند از طریق تماس با حیوانات آلوده، مصرف محصولات حیوانی آلوده یا استنشاق ذرات معلق در هوا به انسان منتقل شود. بروسلوز با نام های دیگری مانند “تب موج دار” یا “بیماری بانگ” نیز شناخته می شود.
روش‌های سرولوژیکی بخش مهمی در تشخیص تب مالت (بروسلوز) هستند، زیرا آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط سیستم ایمنی بیمار در پاسخ به عفونت تب مالت (بروسلوز) را شناسایی می‌کنند. این تست ها نقش بسزایی در تایید وجود تب مالت (بروسلوز) دارند و ابزار ارزشمندی برای تشخیص بیماری هستند. این تست ها شامل تست رایت (Wright) و کومبز رایت (Coombs Wright) هستند که در واقع آزمایش های آگلوتیناسیون لوله ای هستند که آنتی بادی های آگلوتینه کننده را علیه بروسلا تشخیص می دهند.
تست رایت (Wright): در این آزمایش، میزان آنتی‌بادی‌های تولید شده در بدن در پاسخ به عفونت با باکتری بروسلا اندازه‌گیری می‌شود. باید توجه داشت که اثبات مثبت بودن این تست به تنهایی به معنای ابتلا به بیماری نیست. پزشک برای تفسیر نتایج این آزمایش باید آنها را با علائم بالینی دیگر بیمار متوجه کند.
با انجام آزمایش رایت (Wright) آنتی بادی های IgM، IgA و IgG بررسی می شوند که در انتهای هفته ی دوم مرحله ی حاد بیماری در سرم ظاهر می شوند و بین هفته ی سوم تا ششم تیتر آن به حداکثر خواهد رسید.
( انجام آزمایش در هفته اول بیماری که هنوز آنتی بادی در بدن ترشح نشده، با نتایج منفی همراه خواهد بود)
هنگام ابتلا به بیماری بروسلوز، ابتدا IgM و سپس IgG در بدن ترشح می شود و هنگام درمان و بهبود بیماری، IgM و IgG کاهش می یابند.
در آزمایش رایت، ابتدا برای تایید حضور آنتی بادی علیه باکتری بروسلا، آزمایش Rapid Test روی سرم بیمار انجام می شود و در صورت مثبت بودن نتیجه Rapid Test بایستی برای تعیین تیتر آنتی بادی از آزمایش تیتراسیون (رایت لوله ای، TAT) استفاده کرد. در این آزمایش با استفاده از نرمال سالین ،سرم بیمار با رقت های ۲۰/۱ ، ۴۰/۱، ۸۰/۱، ۱۶۰/۱ و … در لوله های متوالی رقیق شده و سپس آنتی ژن مخصوص به لوله اضافه می شود و به مدت ۲۴ ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد انکوبه می شوند. پس از پایان ۲۴ ساعت، لوله از نظر وجود آگلوتیناسیون بررسی می شود و آخرین لوله که در آن آگلوتیناسیون دیده می شود به عنوان تیتر رایت بیمار گزارش می شود. در ایران تیتر ۸۰/۱ و بالاتر به عنوان نتیجه مثبت تلقی می شود ولی تیتر ۴۰/۱ در افراد پر خطر نیز دارای اهمیت است.
