اسم الاختبار: Varicella-Zoster
تكلفة الاختبار: 1,676,520 ریال
حالة عرض الاختبار: موجود
نوع العينة:
Serum, Body (Fluid), CSF
حجم العينة:
1 ml
تخزين العينة:
عينة الشحن:
رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)
معلومات ضرورية عن المريض:
سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري
التحضير اللازم قبل أخذ العينات:
نيازي به ناشتايي یا آمادگی خاصی نمي باشد. نمونهگیری ترجیحاً طی ۱۴ – ۱۰ روز فاز حاد یا نقاهت بیماری انجام شود.
المعلومات السريرية:
ویروس VZV یا واریسلا زوستر یک ویروس بسیار مسری است که باعث دو تظاهر بالینی متمایز می شود: آبله مرغان و زونا. VZV یکی از اعضای خانواده هرپس ویروس است و همان ویروسی است که باعث آبله مرغان در کودکان می شود. پس از بهبودی فرد از آبله مرغان، ویروس در بدن خفته باقی می ماند و می تواند در مراحل بعدی زندگی دوباره فعال شود و باعث زونا شود. آبله مرغان (Chickenpox) یک بیماری شایع دوران کودکی است که با بثورات خارش دار و تاول های پر از مایع که می شکند و دلمه ایجاد می کند مشخص می شود. بثورات معمولا روی صورت، پوست سر، قفسه سینه، پشت و اندام ظاهر می شود و می تواند تا چند هفته ادامه یابد. آبله مرغان بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با بثورات پوستی یا از طریق قطرات تنفسی یک فرد آلوده منتقل می شود. زونا (Shingles) یک بثورات دردناک است که در بزرگسالانی که قبلاً آبله مرغان داشته اند ایجاد می شود. بثورات معمولا در یک طرف بدن ظاهر می شود و با درد، خارش و سوزش همراه است. زونا در اثر فعال شدن مجدد ویروس VZV خفته در بدن ایجاد می شود و در افراد مسن و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف شایع تر است. واکسنی برای پیشگیری از آبله مرغان و زونا وجود دارد. واکسن آبله مرغان برای همه کودکان و بزرگسالانی که آبله مرغان نداشته اند توصیه می شود. دوره کمون بیماری از زمان آلوده شدن به ویروس تا ظهور عارضه های خاص آبله مرغان که به زخم های چرکین تبدیل می شوند؛ ۱۰ تا ۲۱ روز است. تاول های آبله مرغان ابتدا در صورت، تنه یا پوست سر (اسکالپ) شروع شده و به نقاط دیگر بدن کشیده می شود. بیماری از ۱ تا ۲ روز قبل از آغاز علایم تا چرکین شدن تاول ها قابل انتقال خواهد بود. کودکان غالباً ۱ تا ۲ روز پیش از بروز تاول ها دچار تب، سردرد، درد شکم و بی اشتهایی می شوند. بیماری آبله مرغان بیشتر در سنین طفولیت (زیر ۱۰ سال) مشاهده می شود. ممکن است ویروس به حالت نهفته در گانگلیونهای پشتی نخاع باقی بماند و پس از فعال شدن مجدد به دلیل تضعیف سیستم ایمنی در سنین بزرگسالی به صورت عارضه زونا ظاهر شود. واکسن که حاوی واریسلای زنده ضعیف شده است در کودکان ۱ تا ۶ سال و زنان سنین باروری غیرحامله توصیه میشود. عفونت اولیه با VZV میتواند در زنان حامله، افراد با نقص ایمنی، کودکانی که تحت درمان سرطان هستند و به دنبال پیوند عضو و جنین کشنده باشد. عوارض عفونت عبارتند از انتشار خون، پنومونیت، میوکاردیت، کاردیومیوپاتی، هپاتیت، سندرم گیلن باره، میلیت، ونتریکولیت، آرتریت گرانولوماتوز، واسکولوپاتی و مننگوانسفالیت. آبله مرغان مادرزادی میتواند منجر به بیماری سیستمیک نوزادی و یا ناهنجاریهای مادرزادی شود. بیماران مبتلا به ایدز به دلیل تضعیف سیستم ایمنی معمولاً دچار عفونتهای مکرر فعال شده VZV) زونا) خواهند شد. آنتیبادیهای IgM را میتوان ۶ تا ۷ روز بعد ردیابی کرد که در روز ۱۴ به پیک (اوج) میرسند. آزمایش VZV (ویروس واریسلا زوستر) ممکن است زمانی درخواست شود که فردی علائمی داشته باشد که نشان دهنده عفونت فعلی یا گذشته با این ویروس باشد. علائم عفونت VZV می تواند بسته به نوع عفونت متفاوت باشد، به شرح زیر: گاهی اوقات قبل از پیوند عضو یا زمانی که کودک، زن باردار یا فردی با سیستم ایمنی ضعیف در معرض فرد مبتلا به آبله مرغان قرار گرفته است، نیز درخواست می شود.
أسماء مشابهة:
آنتی بادی ضد ویروس واریسلا زوستر ( آبله مرغان- زونا)، Chickenpox، Varicella-Zoster Virus Serology
العوامل المتداخلة:
۱- VZV بسیارحساس است و در بسیاری از مواقع نمیتوان آنرا از نمونههایی که تحت شرایط مناسب ارسال نشدهاند؛ به دست آورد. ۲ – در افرادی که قبلاً مبتلا به آبلهمرغان شدهاند عفونتهای اولیه یا ثانویه با سایر هرپس ویروسها ممکن است سبب افزایش قابل توجه تیتر VZV گردند. ۳- یک تیتر مثبت ضعیف ممکن است ارتباطی با محافظت در برابر ویروس نداشته باشد. ۴ – نمونه های دارای همولیز و لیپمیک شدید و ذرات فیبرین ممکن است در آزمایش ایجاد تداخل نماید. ۵- نمونه های سرمی جمع آوری شده در ابتدای فاز حاد بیماری یا بالافاصله پس از واکسیناسیون ممکن است در روشهای سرولوژیک در تعیین کلاس آنتی بادیهای IgG و IgM منفی باشد. ۶- نتایج مقادیر IgG در جنین و نوزادان باید با احتیاط تفسیر گردد. زیرا IgG می تواند از مادر به جنین انتقال یافته و منجر به نتایج مثبت کاذب گردد. مقادیر IgM به طور کلی شاخص مفیدتری جهت تشخیص عفونت در کودکان زیر ۶ ماه می باشد. ۷- وجود روماتوئید فاکتور (RF) ممکن است سبب افزایش کاذب IgM شود. ۸- مقادیر خیلی زیاد VZV-IgG ممکن است جهت اتصال به جایگاه اتصال با VZV-IgM رقابت کرده و منجر به نتایج منفی کاذب گردد.
حالات عدم قبول العينات:
معلومات إضافية:
IgG مثبت همراه با IgM مثبت: نشاندهنده عفونت اخیر به ویروس VZV می باشد. این نتیجه به تنهایی جهت تشخیص عفونت VZV کافی نمی باشد و باید در چارچوب تظاهرات بالینی تفسیر گردد. IgG مثبت همراه با IgM منفی : نشاندهنده واکسیناسیون و یا عفونت پیشین به ویروسVZV می باشد. این افراد نسبت به عفونت مجدد مصونیت دارند. IgG منفی به همراه IgM منفی: نشاندهنده در معرض قرار نگرفتن فرد به ویروس VZV و عدم ایمنی می باشد. با این وجود یک نتیجه منفی ابتلا به عفونت VZV و یا پاسخ به واکسیناسیون را رد نمی کند. زیرا ممکن است نمونه گیری قبل از ظهور آنتی بادی در خون گرفته شده باشد. نتایج منفی(۹>) مشکوک به عفونت اخیر و یا پس از واکسیناسیون جهت ارزیابی پاسخ سیستم ایمنی می بایست طی ۲ الی ۳ هفته بعد تکرار گردد. نتایج مشکوک(۹-۱۱) باید با انجام آزمایش نمونه ای جدید در طی۱۰ تا ۱۴ روز بعد پیگیری گردد. نکته ۱: آزمایشات سرولوژیک حساسیت، ایمنی و عفونت اولیه VZV را تعیین می کنند. نکته ۲: تست VZV-IgM باید تنها زمانی انجام شود که شواهد بالینی حاکی از تشخیص عفونت باشد. نکته ۳: افزایش ۴ برابری مقادیر VZV-IgG به همراه مقادیر بالای VZV-IgM نشاندهنده عفونت فعال (اخیر) می باشد. آنتی بادی VZV-IgG در حالت بهبود عفونت تا پایان عمر در بدن یافت می شود. نکته ۴: در موارد نادری که عفونت VZV از نظر بالینی قابل افتراق از عفونتهای مشابه مثل عفونت منتشر هرپس سیمپلکس نیست؛ تست تشخیصی انتخابی کشت ویروس میباشد. از تستهای سرولوژیک عمدتاً برای تأیید عفونت اخیر یا قدیمی استفاده میشود. نکته ۵: نمونه هایی که در ابتدای عفونت VZV گرفته شود؛ ممکن است فاقد آنتی بادیهای اختصاصی قابل تشخیص باشد. در واقع منفی شدن تست دلیل بر رد عفونت نمی باشد. بنابراین توصیه می شود نمونه جدیدی در ۱ تا ۲ هفته بعد از بیمار گرفته شود.
وقت الإجابة: 2 يوم