پروتئین پلاسمای مرتبط با بارداری-A (PAPP-A): این پروتئین توسط جفت نیز تولید می شود و در خون مادر قابل تشخیص است. سطوح غیر طبیعی PAPP-A می تواند با ناهنجاری های کروموزومی مرتبط باشد. این پروتئین توسط روش های الایزا یا CLIA اندازه گیری می شود.
(PAPP-A) :یک پروتئین 187 کیلو دالتون است که از 4 زیرواحد تشکیل شده است: 2 زیرواحد PAPP-A و 2 زیرواحد پروتئین ماژور pro-major .PAPP-A یک متالوپروتئیناز است که پروتئین-4 اتصال دهنده به فاکتور رشد شبه انسولین (IGFBP-4) را می شکافد و به طور چشمگیری میل IGFBP-4 را برای IGF1 و IGF2 کاهش می دهد و در نتیجه در دسترس بودن این فاکتورهای رشد را در سطح بافت تنظیم می کند.
PAPP-A در تروفوبلاست های سه ماهه اول به شدت بیان می شود و در تنظیم رشد جنین شرکت می کند. سطح آن در سرم مادر در طول بارداری افزایش می یابد. سطوح پایین PAPP-A قبل از هفته چهاردهم بارداری با افزایش خطر ابتلا به سندرم داون و تریزومی 18 همراه است.
زنان با سطوح خونی پایین PAPP-A در هفته های 8 تا 14 بارداری، خطر افزایش محدودیت رشد داخل رحمی، تریزومی 18 یا 21، زایمان زودرس، پره اکلامپسی و مرده زایی را دارند. این پروتئین در سه ماهه اول بارداری طبیعی به سرعت افزایش می یابد. با این حال، در بارداری مبتلا به سندروم داون، سطح سرمی نیمی از بارداری های بدون تاثیر است. علاوه بر این، سطوح پایین سه ماهه اول PAPP-A در سرم مادر با پیامدهای نامطلوب جنین، از جمله مرگ جنین در رحم و تاخیر رشد داخل رحمی همراه است.
PAPP-A در پلاک‌های آترواسکلروتیک ناپایدار وجود دارد و سطح گردش خون در سندرم‌های حاد کرونری افزایش می‌یابد که ممکن است ناپایداری پلاک‌ها را نشان دهد. PAPP-A نشانگر مستقل آنژین ناپایدار و انفارکتوس حاد میوکارد (حمله قلبی) است. همچنین یک عامل خطر در پیش بینی مرگ در یک رویداد حاد میوکارد است.
PAPP-A به شکل آزاد و متصل به پروتئین پایه اصلی ائوزینوفیل [pro-MBP] وجود دارد. به طور کلی، فرم باند دقیق ترین پیش بینی کننده نتیجه بارداری است، در حالی که فرم آزاد دقیق ترین پیش بینی کننده در بیماری آترواسکلروتیک کرونری است.
