تكلفة الاختبار: 0 ریال

حالة عرض الاختبار: موجود

نوع العينة:

 بلوک یا اسلایدهای بافتی تثبیت شده با فرمالین، تعبیه شده در پارافین (FFPE) / نمونه بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA)

حجم العينة:

بلوک بافتی FFPE یا چهار لام بدون رنگ و یک اسلاید منطبق با رنگ آمیزی H&E در 5 میکرومولار

معلومات ضرورية عن المريض:

1. شامل گزارش پاتولوژی همراه با بیان تشخیص نهایی. اگر در دسترس نباشد، تشخیص اولیه قابل قبول است.
2. اطلاعات مربوط به فیکساتور استفاده شده، زمان تثبیت و مدت زمان فیکساسیون مورد نیاز است.

التحضير اللازم قبل أخذ العينات:

 به آمادگی خاصی نیاز ندارد

در بسیاری از موارد آمادگی لازم نیست، اما بستگی به نحوه به دست آوردن سلول های سرطانی دارد. بر اساس روشی که برای به دست آوردن نمونه استفاده می شود، دستورالعمل هایی از پزشک خود دریافت خواهید کرد.

المعلومات السريرية:

MDM2 ژنی است که باعث تقسیم سلولی (ایجاد سلول های جدید) می شود. سلول های طبیعی و آنهایی که در تومورهای غیر سرطانی هستند دو نسخه از ژن MDM2 دارند. در مقابل تومورهای سرطانی مانند تومور لیپوماتیک غیر معمول/لیپوسارکوم با تمایز خوب بیش از دو نسخه از ژن MDM2 دارند.

 ژن MDM2 در واقع پروتئینی را ایجاد می‌کند که وظیفه‌اش غیرفعال‌سازی پروتئین p53 است.ژن p53 عامل القای فرایند آپوپتوز در سلول‌ها است. بنابراین، هنگامی که ژن p53 به‌درستی فعالیت نمی‌کند، سلول‌های آسیب‌دیده دچار تکثیر بی‌رویه شده و به تبع، بافت سرطانی بیشتر رشد می‌کند. از کار افتادن این ژن، نقش مهمی را در گسترش و تکثیر سلول‌های سرطانی ایفا می‌کند. از بختِ بدِ ماجرا، ما انسان‌ها تنها یک نسخه از ژن p53 داریم. به زبان ساده‌تر می‌توان مسیر p53-MDM2 را این‌گونه تعریف کرد: ژن p53 سلامتی سلول را بررسی می‌کند. اگر سلول غیر طبیعی باشد امکان دارد p53 فعال شده و آپوپتوز رقم زده شود. ژن MDM2 به عنوان یک پشتیبان عمل کرده و اگر سلول سالم باشد، با جلوگیری از تحریک p53 جلوی مرگ سلولی را می‌گیرد.

 

 

اسم طريقة القياس:

ایمونوهیستوشیمی ,Immunohistochemistry, IHC

العوامل المتداخلة:

طبق دستورالعمل های انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) / کالج پاتولوژیست های آمریکا (CAP)، نتایج آزمایش ایمونوهیستوشیمی  فقط برای نمونه های غیرکلسیفیه و جاسازی شده در پارافین که در 10 درصد فرمالین بافر خنثی ثابت شده اند معتبر است. تأخیر در تثبیت، تثبیت کم یا بیش از حد ممکن است بر این نتایج تأثیر بگذارد.

حالات عدم قبول العينات:

• بلوک تومور حاوی هیچ توموری یا نمونه بافت کافی نباشد.
• اسلایدهای شکسته یا رنگ شده باشد.
• لوله نشتی داشته باشد.
• خون یا مغز استخوان لخته شده باشد.
• نمونه به شدت همولیز شده یا به طور آشکار تخریب شده باشد.