هزینه آزمایش :
216,020 ریال
نوع نمونه :
"سرم ، مايعات بدن ، مايع مغزی نخاعی "
حجم نمونه :
1 ميلي ليتر
نگهداری نمونه :
"7 روز در دماي 8 -2 درجه، سه ماه در 20- درجه"
حمل و نقل نمونه :
رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)
راهنمای جمع آوری نمونه :
بسته به مرحله بیماری و روش آزمایش مورد استفاده، نمونه های مختلفی مورد نیاز است:
- اغلب خون از ورید بازو برای آزمایش آنتی بادی گرفته می شود.
- اگر فردی دارای مراحل دیررس یا نهفته بیماری یا مشکوک به درگیری مغزی (نوروسیفلیس) باشد، بررسی مایع مغزی نخاعی (CSF) برای عفونت انجام می شود..
اطلاعات لازم از بیمار :
سن بيمار
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :
نیازی به ناشتا بودن یا قطع مصرف هیچ دارویی ندارد. اگر پزشک بخواهد که از مصرف برخی غذاها یا داروها خودداری شود، قبل از انجام آزمایش اطلاع خواهد داد.
اطلاعات بالینی :
آزمایش VDRL یک آزمایش غربالگری خون است که برای تشخیص سیفلیس استفاده می شود. سیفلیس یک بیماری مقاربتی است که در صورت عدم درمان می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند.
در این آزمایش مقدار آنتی بادی های تولید شده توسط بدن، در برابر باکتری های ترپونما پالیدوم (عامل بیماری سیفلیس) اندازه گیری می شود. نتایج آزمایش به پزشک کمک می کند تا بهترین درمان را انتخاب کند. سیفلیس با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
پزشک ممکن است این آزمایش را برای افراد زیر توصیه کند:
- علائم و نشانه های سیفلیس را داشته باشند
- زنان باردار
- کسانی که برای عفونت مقاربتی دیگری مانند سوزاک درمان می شوند
- در فعالیت جنسی پرخطر شرکت کرده باشند
- مبتلا به HIV هستند
- قبلاً برای سیفلیس درمان شده اند
علائم سیفلیس :
علائم سیفلیس بسته به میزان عفونت می تواند خفیف تا شدید باشد. با این حال، در برخی موارد، سیفلیس ممکن است برای چندین سال هیچ علامتی ایجاد نکند.
- علائم اولیه سیفلیس عبارتند از:
- یک زخم کوچک و بدون درد
- بثورات پوستی بدون خارش
- تورم در غدد لنفاوی نزدیک زخم
- علائم ثانویه سیفلیس عبارتند از:
- بثورات قرمز یا قهوه ای مایل به قرمز بدون خارش که به تمام بدن، از جمله کف پا و کف دست گسترش می یابد.
- گلو درد
- ریزش تکه ای مو
- دردهای عضلانی و سردرد
- کاهش وزن
- تب
- زخم های زگیل مانند در ناحیه تناسلی، دهان و مقعد
- خستگی
- علائم سوم سیفلیس عبارتند از:
- آسیب به رگ های خونی، مفاصل، قلب، استخوان ها و کبد
- تورم لثه یا بافت نرم
نام روش اندازه گیری :
Flocculation
نام های مشابه :
تشخيص باکتري تروپوانما پاليدوم (سيفليس)، Syphilis Serology ,Treponema pallidum
VDRL-RPR
نیازهای همراه نمونه :
نوع نمونه روي ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قيد شود.
عوامل مداخله گر :
تست VDRL همیشه دقیق نیست. به عنوان مثال، اگر فرد کمتر از سه ماه به سیفلیس مبتلا باشد، ممکن است نتایج منفی کاذب داشته باشد، زیرا ممکن است آنتی بادی ها در مدت زمان طولانی تری توسط بدن، ساخته شوند. همچنین این آزمایش در مرحله آخر سیفلیس نیز قابل اعتماد نیست.
از سوی دیگر، موارد زیر می توانند نتایج مثبت کاذب ایجاد کنند:
- HIV
- بیماری لایم
- مالاریا
- پنومونی
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک
- مصرف برخی داروها
- بیماری سل
در برخی موارد، بدن ممکن است آنتی بادی تولید نکند حتی اگر فرد به سیفلیس مبتلا باشد. در این صورت، نتایج تست VDRL نادرست خواهد بود.
آنتی بادی های تولید شده در نتیجه عفونت سیفلیس می توانند حتی پس از درمان سیفلیس در بدن باقی بمانند. این بدان معناست که ممکن است همیشه نتایج مثبتی در این آزمایش باشد.
بنابراین سیفلیس یک بیماری مقاربتی است که در صورت تشخیص، قابل درمان است. با این حال، اگر نادیده گرفته شود، می تواند آسیب قابل توجهی به اندام های متعددی مانند مغز و قلب وارد کند. تست VDRL همیشه دقیق نیست، اما به تشخیص اینکه آیا فرد عفونت دارد یا خیر کمک می کند.
اطلاعات تکمیلی :
VDRL شایع ترین آزمایشی است که برای غربالگری سیفلیس به کار می رود و قابل انجام روی خون یا مایع نخاعی است.
سیفلیس یک بیماری عفونی مزمن منتشر می باشد که عامل آن ترپونما پالیدوم است. انسان تنها میزبان این میكروب است و معمولاَ از طریق تماس جنسی منتقل می شود اما می تواند از راه پوست و مخاط در صورتی که لایه اپی تلیال صدمه دیده باشد در نتیجه تماس با یك زخم سیفیلیسی وارد بدن شود و ایجاد بیماری نماید. بیماری به چهار مرحله حاد، ثانویه، نهفته و مرحله سوم تقسیم می شود.
در آزمایش های معمول ایمونولوژیك سیفیلیس، دو گروه آنتی بادی مورد سنجش قرار می گیرند. در آزمایش اولیه وجود یك آنتی بادی غیر ترپونمایی به نام رآژین تشخیص داده می شود که با فسفولیپیدهای موجود در بدن واکنش می دهند. در گروه دوم آزمایش ها، آنتی بادی های علیه ترپونما پالیدوم شناسایی می شوند. آزمایش های آنتی بادی غیر ترپونمایی در گروه آزمایش های غربالگری سیفیلیس قرار دارند و نسبتا غیر اختصاصی می باشند. این آنتی بادی ها اغلب با آزمایش VDRL شناسایی می شوند. آزمایش RPR آزمایش غیر ترپونمایی حساستر است و به منظور تشخیص و نظارت بر سیفلیس استفاده می شود. این آزمایش به دنبال آنتی بادی راژین است که اغلب توسط بدن در پاسخ به عفونت سیفلیس تولید می شود.
آزمایش های آنتی بادی ترپونمال (مورد استفاده جهت تائید تشخیص) آنتی بادی های تولید شده توسط بدن را تنها پس از عفونت با باکتری که باعث سیفلیس می شود، شناسایی می کند. این نوع آنتی بادی زودتر از آنتی بادی های غیر ترپونمال (مورد استفاده جهت غربالگری سیفلیس) در بدن قابل تشخیص است.
در صورت مثبت شدن نتایج VDRL و RPR باید با آزمایش اختصاصی تر ترپونما مانند آزمایش جذب آنتی بادی فلورسنت ترپونمایی (ABS-FTA )نتایج تایید گردد.
همچنین می توان از تست PCR به منظور شناسایی ماده ژنتیکی (DNA) باکتری ترپونما پالیدوم استفاده کرد.
زمان جواب دهی :
1 روز
