هزینه آزمایش : 518,270 ریال

حجم نمونه :

سرم

می توان از پلاسما با هپارین هم استفاده کرد.

از ضد انعقادهای مانند اگزالات، سیترات یا EDTA استفاده نکنید، زیرا این مواد به آهن متصل می شوند، بنابراین غیرقابل قبول هستند.

کمترین حجم نمونه :

1 ml

نگهداری نمونه :

7روز 8-2 درجه و تا 3 ماه 20- درجه

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

• ممکن است از شما خواسته شود که صبح نمونه گیری انجام شود (نمونه صبح زود به دلیل تغییرات روزانه در غلظت آهن ترجیح داده می شود). نمونه را صبح (حدود ساعت 10 صبح) بگیرید زیرا سطح آهن در طول روز متفاوت است.
•  12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید. در این صورت فقط آب مجاز است.
• هر دستورالعملی را که از طرف پزشک و/یا آزمایشگاهی که آزمایش را انجام می دهد دنبال کنید.
•  24 تا 48 ساعت قبل از آزمایش نباید مکمل آهن مصرف شود.

اطلاعات بالینی :

ترانسفرین (Transferrin) یک گلیکوپروتئین پلاسمای خون است که نقش اصلی را در متابولیسم آهن ایفا می کند و مسئول انتقال یون فریک (+Fe3) است. ترانسفرین به عنوان حیاتی ترین مخزن آهن در بدن عمل می کند. آهن را از طریق خون به بافت های مختلف مانند کبد، طحال و مغز استخوان می رساند.

ترانسفرین (Siderophilin) مهم‌ترین پروتئین حمل کننده آهن پلاسما است.

ترانسفرین یک APR منفی است و مقادیر پایین آن همراه با کاهش آلبومین، β لیپوپروتئین و پرآلبومین در عفونت‌ها و بدخیمی‌ها مشاهده می‌شود. و مقادیر بالای ترانسفرین بستگی به توانایی بدن برای مبارزه با عفونت خواهد داشت.

ترکیب 3 آزمایش آهن، TIBC و ترانسفرین برای تشخیص افتراقی آنمی، ارزیابی کم خونی کمبود آهن، آنمی سیدروبلاستیک، هموکروماتوز و ارزیابی تالاسمی بسیار مفید خواهد بود. در هموکروماتوز ارثی، آهن سرم معمولا کمتر از 150 mg/dL و درصد اشباع ترانسفرین بالای 60% می باشد. در وضعیت اضافه بار آهن پیشرفته درصد اشباع ترانسفرین معمولا بیش از 90% می باشد.

نام های مشابه :

آزمایش ترانسفرین (TF)، آهن متصل به پروتئین، سیدروفیلین

Transferrin (TF), Iron binding protein, Siderophilin

عوامل مداخله گر :

• تزریق خون اخیر ممکن است باعث افزایش آهن سرم شود.
• مصرف اخیر یک وعده غذایی حاوی آهن بالا ممکن است آهن سرم را افزایش دهد.
• بیماری های همولیتیک ممکن است با محتوای آهن مصنوعی بالا همراه باشد.
• داروهایی که ممکن است باعث افزایش سطح آهن شوند عبارتند از کلرامفنیکل، دکستران، استروژن، اتانول، فرآورده های آهن، متیل دوپا، و داروهای ضد بارداری خوراکی.
• داروهایی که ممکن است باعث کاهش سطح آهن شوند عبارتند از: هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH)، کلستیرامین، کلرامفنیکل، کلشی سین، دفروکسامین، متی سیلین و تستوسترون.
• داروهایی که ممکن است باعث افزایش سطح TIBC شوند شامل فلورایدها و داروهای ضد بارداری خوراکی هستند.
• داروهایی که ممکن است باعث کاهش سطح TIBC شوند عبارتند از ACTH ، کلرامفنیکل، کورتیکوتروپین، کورتیزون، دکستران، استروئیدها، تستوسترون.

موارد عدم پذیرش نمونه :

همولیز

اطلاعات تکمیلی :

 

اشباع ترانسفرین – تقسیم غلظت آهن بر TIBC تخمینی از تعداد محل های اتصال آهن ترانسفرین اشغال می کند. به این حالت اشباع ترانسفرین می گویند. در شرایط عادی، ترانسفرین به طور معمول یک سوم اشباع از آهن است. این بدان معناست که حدود دو سوم ظرفیت آن در ذخیره نگهداری می شود. (به طور معمول، غلظت آهن ممکن است بر غلظت ترانسفرین تقسیم شود، نه TIBC. این تخمین مشابه معمولاً شاخص ترانسفرین نامیده می شود).

• اشباع ترانسفرین به صورت زیر محاسبه می شود.
  اشباع ترانسفرین (درصد) = سطح آهن سرم (μg/dL) / TIBC (μg/dL) x 100
• مقدار طبیعی اشباع ترانسفرین 20 تا 50 درصد است.
• این ممکن است با سن و جنس متفاوت باشد.
• اشباع ترانسفرین برای یافتن علت سطوح غیر طبیعی آهن و TIBC مفید است.
• اشباع ترانسفرین در بیماران مبتلا به کم خونی فقر آهن کمتر از 15 درصد کاهش می یابد.

افزایش اشباع ترانسفرین یا اشباع TIBC

• هموکروماتوز یا هموسیدروز
• افزایش دریافت آهن (خوراکی یا تزریقی): افزایش سطح آهن ترانسفرین را اشباع می کند.
• کم خونی های همولیتیک: آهن افزایش یافته است. افزایش سطح آهن ترانسفرین را اشباع می کند.

کاهش اشباع ترانسفرین یا اشباع TIBC

• کم خونی ناشی از فقر آهن
• بیماری های مزمن (مانند بدخیمی، سایر بیماری های مزمن): سطح آهن پایین است و سطح ترانسفرین افزایش می یابد.

** در کم خونی فقر آهن، آهن کم و TIBC افزایش یافته و در نتیجه اشباع ترانسفرین بسیار کم می شود.

** در اضافه بار آهن، همانطور که در هموکروماتوز دیده می شود، آهن زیاد و TIBC کم یا نرمال است و در نتیجه اشباع ترانسفرین زیاد است.

زمان جواب دهی : 1 روز