متوتروکسات، دارویی است که از دهه 1960 برای درمان لوسمی لمفوتیک حاد کودکان، لمفوم و سرطان های ریه، سر، گردن و پستان، مورد استفاده بوده است. این آزمایش، میزان متوتروکسات را در خون اندازه گیری می کند.
متوتروکسات، از مصرف فولات توسط سلول ها برای تشکیل DNA و RNA جلوگیری می کند و رشد سلول های سرطانی جدید را کند میکند. بعلت اینکه میتواند مانع رشد سلول های جدید پوستی نیز بشود، برای درمان پسوزیاریس نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو، مانع انواع آنزیم های درگیر در سیستم ایمنی شده و می تواند آسیب مفاصل مرتبط با آرتریت روماتوئید (RA) را به حداقل برساند.
متروتروکسات باید به دقت مورد نظارت قرار گیرد. حتی زمانی که به درستی استفاده شود، میتواند عوارض جانبی قابل ملاحظه ای ایجاد کند. افزایش غلظت ها میتواند سمی بوده و به صورت بالقوه به کبد، کلیه ها و ریه ها آسیب رسانده و تولید سلول را در مغز استخوان سرکوب کند.
میزان دوزهای متوتروکسات بستگی به بیماری تحت درمان دارد. معمولاً سطوح متوتروکسات در خون پس از مصرف دوز بالا رفته و سپس بتدریج کاهش پیدا می کنند. متوتروکسان توسط کلیه ها از بدن دفع می شود، از اینرو هر بیماری که عملکرد کلیه را کاهش دهد یا در پاکسازی دارو اختلال ایجاد کند، دارای پتانسیل افزایش غلظت های متوتروکسات در خون است.
اين تست جهت تعيين ميزان داروي متوتروکسات در سرم و جهت ارزيابي سميت بالقوه دارو انجام مي شود. متوترکسات پتانسيل سميت جدي را دارد. بيماران تحت درمان با متوترکسات به دقت تحت نظر هستند تا اثرات سمي به سرعت تشخيص داده شود. متوترکسات در درمان برخي بيماري هاي نئوپلاستيک، پسوريازيس شديد و آرتريت روماتوئيد بزرگسالان استفاده مي شود.
