بافت همبند بافتی است که انواع بافت های بدن را به هم متصل می کند، جدا می کند و پشتیبانی می کند. مانند سایر انواع بافت، از سلول هایی تشکیل شده است که توسط محفظه ای از مایع احاطه شده اند. با این حال، بافت همبند سفت نیست، اما به طور شل در محفظه مایع سلول های خود قرار دارد. دو نوع بافت همبند بسته به سلول های موجود و ساختار محفظه مایع وجود دارد. بافت همبند مناسب و بافت همبند تخصصی. بافت همبند مناسب بیشتر به بافت های همبند شل و متراکم تقسیم می شود. بافت همبند تخصصی خون، استخوان، غضروف و بافت چربی است. بافت همبند چسبی است که تمام بافت های دیگر را در کنار هم نگه می دارد و وظیفه اصلی آن حفظ هماهنگی سیستم های بدن است.
کلاژن فراوان ترین پروتئین در بدن است. ساختاری را برای پوست فراهم می کند و به لخته شدن خون کمک می کند. اخیراً به عنوان مکمل غذایی به لوسیون ها و شامپوهای بدن اضافه شده است. از سوی دیگر، کلاژن ماده اولیه ساختمانی است که بافت همبند را می سازد.
هیدروکسی پرولین، یک مشتق اسید آمینه، جزء مهم کلاژن پروتئین است و نقش مهمی در پایداری کلاژن ایفا می کند. همچنین به عنوان شاخصی برای تعیین میزان کلاژن استفاده می شود. افزایش سطح هیدروکسی پرولین در ادرار معمولاً با اختلال در بافت همبند همراه است.
