هزینه آزمایش :
1,541,320 ریال
نوع نمونه :
خون کامل/ ادرار/ نمونه دیگری مانند مو، شیر مادر یا ناخن ممکن است مورد آزمایش قرار گیرد.
حجم نمونه :
4 میلی لیتر خون/ 10 میلی لیتر ادرار
نگهداری نمونه :
خون کامل : 28 روز در دمای یخچال یا فریز
ادرار : 7 روز در دمای یخچال یا فریز
راهنمای جمع آوری نمونه :
رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)
اطلاعات لازم از بیمار :
سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :
غلظت های بالای گادولینیوم و ید به عنوان تداخل در اکثر آزمایش های فلزات شناخته شده است. اگر مواد حاجب حاوی گادولینیوم یا ید تجویز شده باشد، نمونه نباید به مدت 96 ساعت جمع آوری شود.
اطلاعات بالینی :
آزمایش جیوه برای تشخیص وجود مقدار بیش از حد جیوه در نمونه خون و/یا ادرار فرد استفاده می شود. جیوه فلزی عمدتاً هنگامی که به صورت بخار استنشاق می‌شود و از طریق ریه‌ها جذب می‌شود، اثرات سلامتی ایجاد می‌کند.
مسموميت با جيوه از طريق استنشاق، مصرف مواد آلوده به جيوه و يا تماس با جيوه اتفاق ميافتد. جيوه نوعي نوروتوکسين است که مي‌تواند به بافت عصبي بدن آسيب بزند و بر عملکرد سيستم عصبي اثر منفي بگذارد.
عامل اصلي مسموميت جيوه مصرف غذاهاي دريايي است، اما اين مسموميت مي‌تواند از طريق فرايندهاي صنعتي، کارهاي دندان‌پزشکي، رنگ‌هاي قديمي، دماسنج يا دستگاه‌هاي فشار خون هم منتقل شود.
مسموميت جيوه مي‌تواند باعث آسيب‌هاي عصبي برگشت‌ناپذير در مغز کودکان يا علائمي نظير بي‌حسي، احساس گزگز، از دست دادن تعادل و ضعف شنوايي يا بينايي در بزرگسالان شود.
علائم مواجهه طولانی مدت و/یا حاد عبارتند از: لرزش. تغییرات عاطفی (مانند نوسانات خلقی، تحریک پذیری، عصبی بودن، کمرویی بیش از حد)
نام های مشابه :
Hg (chemical symbol)
Mercury Urine and Blood
عوامل مداخله گر :
غلظت های بالای گادولینیوم و ید به عنوان تداخل در اکثر آزمایش های فلزات شناخته شده است.
اطلاعات تکمیلی :
برای آزمایش اشکال مختلف جیوه، ممکن است بیش از یک نوع نمونه جمع آوری و آزمایش شود.
آزمایش جیوه خون در درجه اول برای تشخیص وجود متیل جیوه آزمایش می شود. اشکال دیگر جیوه (فلزی و معدنی) نیز در خون قابل تشخیص است، اما مقدار موجود تقریباً هر 3 روز به نصف کاهش می یابد زیرا جیوه به اندام هایی مانند مغز و کلیه ها حرکت می کند. بنابراین، آزمایش خون باید ظرف چند روز پس از مشکوک شدن در معرض انجام شود.
آزمایش جیوه ادرار برای آزمایش جیوه فلزی و اشکال غیر آلی جیوه استفاده می شود، اما نمی توان از آن برای تعیین قرار گرفتن در معرض متیل جیوه استفاده کرد.
آزمایش جیوه مو ممکن است برای تشخیص قرار گرفتن در معرض متیل جیوه که چندین ماه قبل رخ داده است مفید باشد، اما آزمایش مو نسبتاً پیچیده است و اغلب استفاده نمی شود.
نشان داده شده است که جیوه در ناخن‌ها، شیر مادر، مدفوع و تنفس وجود دارد.
