هزینه آزمایش : 3,523,500 ریال

نوع نمونه :

 پلاسمای سیتراته (Na Cit)

کمترین حجم نمونه :

2 ml

نگهداری نمونه :

 در دمای اتاق و یخچال حداکثر 4 ساعت، و در-20 ^oC  تا 14 روز ، در -80 oC   تا یک ماه 

حمل و نقل نمونه :

فريز شده همراه با يخ خشک 
 

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه خون را در کوتاهترین زمان ممکن سانتریفیوژ نموده و پلاسما را جدا نمایید. ترجیحاً نمونه را تا زمان آزمایش فریز نمایید.

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

نیاز به ناشتایی نمی باشد.

از مصرف داروهای ضد انعقادی از قبیل هپارین، کومادین (وارفارین)، هیرودین یا آرگاتروبان چند ساعت قبل از انجام آزماش اجتناب شود(حداقل ۳ روز از اخرین دوز هپارین یا وارفارین گذشته باشد.)

اطلاعات بالینی :

فاکتور انعقادی VII آنزیمی از نوع سرین پروتئاز انسانی است که در آبشار انعقادی خارجی که منجر به لخته شدن خون می شود ، نقش دارد. هنگامی که آسیب عروقی وجود دارد ، فاکتور بافتی (TF) آزاد می شود که پس از آن با فاکتور VII تداخل می کند و منجر به تشکیل کمپلکس فعال VIIa می شود. سپس فاکتور VIIa تا زمان تشکیل لخته ، فاکتورهای انعقادی را در آبشار فعال می کند.

 فاکتور VII یک سرین پروتئاز وابسته به ویتامین K سنتز شده در کبد است، جزئی از مسیر انعقاد خارجی است و توسط زمان پروترومبین (PT) اندازه گیری می شود.

نیمه عمر زیستی پلاسمایی  فاکتور VII در حدود 3 تا 6 ساعت است. کمبود این فاکتور در افراد مستعد منجر به خونریزی می گردد.

بیماری کبد، کمبود ویتامین K، و ضد انعقاد وارفارین می تواند باعث کاهش فعالیت فاکتورVII  گردد. افراد هتروزیگوت به طور کلی سطح فعالیت 50٪ ≥ را دارا می باشند. افراد هموزیگوت معمولاً سطح فعالیت کمتر از 20 درصد دارند. نوزادان معمولا سطوح فعالیت 25٪≤ را دارا می باشند.

کاربردهای بالینی:

1. تشخیص نقص مادرزادی فاکتور VII انعقادی
2. ارزیابی کمبود اکتسابی همراه با بیماری های کبدی، درمان با ضد انعقادی خوراکی و کمبود ویتامین K
3. تعیین میزان ضد انعقاد وارفارین که با سطح پروتئین C مرتبط است.
4. بررسی زمان پروترومبین طولانی شده (prolonged)

 

نام های مشابه :

                                                                                                                                                                                                                                              Factor VII Assay, Factor VII Activity,           Proconvertin  

نیازهای همراه نمونه :

 نام و نام خانوادگی-نوع نمونه

عوامل مداخله گر :

•    این فاکتور از جنس گلیکوپروتئین بوده و به حرارت حساس می باشد. اگر نمونه مدت زیادی در دمای اتاق بماند،  سطح آن کاهش می یابد. ماندن نمونه به مدت بیشتر از 4 ساعت در دمای اتاق موجب کاهش کاذب در سنجش می گردد.
•       نتایج حاصل ممکن است در بیمار تحت درمان با داروهای ضد انعقادی محدود گردد.
•    سطح فعالیت فاکتور VII به طور معنی داری در دمای یخچال افزایش می یابد. زیرا فاکتور VII می تواند در دمای یخچال به وسیله کالکرین فعال شود.
•       آندروژن ها، استروژن ها و داروهای ضدبارداری خوراکی موجب افزایش سطح فاکتور VII می شود.
•       آسپرین و دکستروتیروکسین موجب کاهش سطح این فاکتور می گردد.

موارد عدم پذیرش نمونه :

نمونه های همولیز، ایکتریک، لیپمیک

زمان جواب دهی : 21 روز