هزینه آزمایش :
0 ریال
نوع نمونه :
سرم
حجم نمونه :
1 ml
نگهداری نمونه :
7روز 8-2 درجه و تا 1 ماه 20- درجه
حمل و نقل نمونه :
رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)
راهنمای جمع آوری نمونه :
نمونه فريز دفريز نشود.
اطلاعات لازم از بیمار :
سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :
به آمادگی خاصی نیاز ندارد
اطلاعات بالینی :
از آزمایش EMA) EndoMysial Antibodies) جهت تشخیص وجود آنتی بادی های IgA بر علیه آنزیم ترنس گلوتامیناز استفاده می شود. این آنتی بادی در بیماران مبتلا به سلیاک باعث تخریب مخاط روده و در بیماران مبتلا به درماتیت هرپتیفرم سبب آسیب پوستی می شود. بیماری سلیاک (Coeliac disease) نوعی بیماری ارثی خودایمنی می باشد که خود آنتی بادی های EMA در روده مخصوصا بعد از صرف خوراک حاوی گلوتن (مانند گندم و جو) افزایش می یابند و می توانند سبب کاهش جذب غذا در روده و در نهایت سوء تغذیه شوند. در بیماری درماتیت هرپتیفرم (Dermatitis Herpetiformis) خودآنتی بادی های EMA به بافت روپوست هجوم می آورند و باعث لکه شدن پوست و خارش آن می شوند. وجود IgA-EMA در سرم ویژگی و حساسیت بالایی برای درماتیت هرپتیفرم و بیماری سلیاک دارد.
تیتر IgA-EMA در کل با شدت انتروپاتی حساس به گلوتن (جوانه گندم) مرتبط می باشد. در بیمارانی که رژیم غذایی فاقد گلوتن را با دقت رعایت می کنند، تیتر IgA-EMA ظرف 12-6 ماه بعد از آغاز درمان رژیمی، شروع به کاهش می کند.
نام های مشابه :
- Anti-Endomysial Antibody
- Anti endomysial Antibody
- Anti mesothelial Antibody
- Celiac Disease
- Coeliac Disease
- Dermatitis herpetiformis
- Dermato immuno pathology
- Gluten-sensitive Enteropathy
- Malabsorption
- Sprue
- Celiac Disease (order DGLDN, RTA, EMA)
نیازهای همراه نمونه :
نام و نام خانوادگی-نوع نمونه
عوامل مداخله گر :
- در بیماران مبتلا به سلیاک یا هرپتیفرم که تنها آتروفی حساس به گلوتن ملایم دارند، نتایج به شکل منفی کاذب دیده می شوند.
- همولیز، لیپمیک و ایکتریک شدید باعث تداخل در نتایج آزمون می شوند.
موارد عدم پذیرش نمونه :
همولیز، لیپمیک و ایکتریک شدید
اطلاعات تکمیلی :
آزمایش Anti-Endomysial Antibody (EMA) معمولاً زمانی درخواست می‌شود که بیمار علائم و عوامل خطر خاصی احتمال ابتلا به بیماری سلیاک را نشان دهند:
- علائم گوارشی: بیماری سلیاک اغلب با طیفی از علائم گوارشی از جمله اسهال مزمن، درد شکم، نفخ و کاهش وزن غیرقابل توضیح همراه است. اگر بیمار با مشکلات گوارشی مداوم یا مکرر مراجعه کند، به ویژه در صورت عدم وجود علت واضح دیگر، ممکن است بیماری سلیاک در نظر گرفته شود و آزمایش EMA می تواند مناسب باشد.
- علائم سوء جذب: بیماری سلیاک می تواند منجر به سوء جذب مواد مغذی ضروری شود و در نتیجه علائمی مانند کمبود ویتامین، کم خونی و پوکی استخوان را به همراه داشته باشد. اگر بیمار علائم سوء جذب، از جمله خستگی، ضعف، یا مشکلات سلامت استخوان را نشان دهد، ممکن است آزمایش EMA توصیه شود.
- علائم پوستی: برخی از افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است تظاهرات پوستی مانند درماتیت هرپتی فرمیس، یک بیماری پوستی تاول زا را داشته باشند. بثورات پوستی یا مشکلات پوستی غیر قابل توضیح می تواند دلیلی برای بررسی آزمایش EMA باشد.
- سابقه خانوادگی: داشتن سابقه خانوادگی بیماری سلیاک یک عامل خطر مهم است. اگر یکی از بستگان نزدیک (والدین، خواهر و برادر یا فرزند) مبتلا به بیماری سلیاک تشخیص داده شده باشد، افراد دارای استعداد ژنتیکی ممکن است برای آزمایش EMA در نظر گرفته شوند، به خصوص اگر علائم مرتبط را تجربه کنند.
- شرایط مرتبط: بیماری سلیاک با برخی شرایط خودایمنی مانند دیابت نوع 1، بیماری های خودایمنی تیروئید (مانند تیروئیدیت هاشیموتو و بیماری گریوز) و بیماری های خودایمنی کبد شناخته شده است. اگر فردی دارای یکی از این شرایط خودایمنی باشد، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری سلیاک باشد و آزمایش EMA ممکن است بخشی از ارزیابی تشخیصی باشد.
- ناباروری یا مشکلات باروری غیر قابل توضیح: بیماری سلیاک در برخی موارد با مشکلات تولید مثل مرتبط است. افرادی که ناباروری غیرقابل توضیح یا سقط‌های مکرر را تجربه می‌کنند ممکن است برای بررسی احتمال بیماری سلیاک تحت آزمایش EMA قرار گیرند.
- علائم غیر گوارشی: بیماری سلیاک می تواند با طیف وسیعی از علائم غیر گوارشی، از جمله سردرد، درد مفاصل، علائم عصبی و اختلالات خلقی ظاهر شود. اگر فردی چنین علائمی داشته باشد و سایر علل بالقوه رد شده باشد، ممکن است آزمایش EMA در نظر گرفته شود.
